سیاره زحل یا كیوان ششمین سیاره از منظومه شمسی است كه فضایى حلقوی آن را احاطه كرده است. گالیلو گالیله ستاره شناس مشهور قرن هفدهم ایتالیا، در دهم ژوئن 1610م، برای اولین بار با تلسكوپ به مشاهده زحل پرداخت. او حلقه هایى را بر دور این سیاره دید ولی نتوانست بفهمد چه هستند. اما در سال 1659م، یك فیزیك دان هلندی به نام كریستین هویگِنْسْ، ماهیت واقعی این حلقه ها را دریافت. نظام حلقه ای مشخص كه دور زحل راگرفته مركب از آب یخ زده یا ماده ای با پوشش یخی است. حلقه اصلی، 275/000 كیلومتر قطر دارد و ضخامت سراسر آن از 16 تا 24 كیلومتر می باشد. تصویرهای ابتدایى از حلقه های زحل حاكی از این بود كه حلقه های اصلی شامل هزاران حلقه كوچك جداگانه هستند. ولی اكنون به نظر می رسد كه این امر عمدتاً به دلیل تاثیر نور ناشی از تغییرات بازتابندگی است. فضای بین حلقه داخلی و سیاره را كه نسبتاً تیره است، حلقه تار می گویند. سیاره زحل به عنوان یكی از زیباترین سیارات، دارای هجده قمر شناخته شده است. زحل با سرعتی در حدود ده كیلومتر در ثانیه، هر ده ساعت و 14 دقیقه یك بار به دور خود و هر 29 سال، یكبار به دور خورشید می گردد. فاصله زحل از خورشید بیش از یك میلیارد و چهارصد و شانزده میلیون كیلومتر تخمین زده شده است و با سیارت مشتری و اورانوس همسایه است.
مطالب مرتبط
