حجاج بن یوسف ثقفی از ستم كاران تاریخ به شمار می آید و طی مدت بیست سال حكومت خویش، تلاش وافری در تحكیم و تثبیت حكومت مروانیان به عمل آورد. وی پس از كشتن عبداللَّه بن زبیر و به منجنیق بستن خانه ی خدا و پایان دادن به حكومت آل زبیر، علاوه بر حجاز، حكومت عراق و شرق عالم اسلام( تا مرزهای هند و مغولستان) را نیز به دست آورد. غیر از افرادی كه در جنگ ها به دست این حكمران خونخوار كشته شدند، وی حكم قتل حدود صد و بیست هزار نفر را نیز در دوران حكومتش صادر كرد. حجاج بن یوسف، تلاش وافری در كشتن طرفداران امام علی(ع) و براندازی نام و نشان اهل بیت از خود نشان داد و در این راه، از هیچ ظلم و تعدی فروگذار نكرد. حجاج سرانجام در حالی كه به دلیل جنایاتش دچار اختلال روانی و كابوس شده بود در 55 سالگی از دنیا رفت و جسد وی را مخفیانه در محلی كه مردم خشمگین متوجه ی آن نشوند، دفن كردند. در آن هنگام بیش از 50 هزار مرد و 30 هزار زن در زندان او به سر می بردند كه بسیاری از آنان برهنه بودند.
مطالب مرتبط
