سرنگونی دولت ذوالفقار علی بوتو نخست وزیر پاكستان طی یک کودتای خونین (1977م)

در پنجم ژوئیه 1977م ژنرال محمدضیاءالحق رئیس ستاد ارتش پاکستان، با استفاده از شرایط بحرانی کشور با یک کودتای خونین، دولت ذوالفقار علی بوتو را سرنگون کرد و قدرت را در دست گرفت. ضیاءالحق سپس سمت های نخست وزیری و ریاست جمهوری را بر عهده گرفت و علاوه بر اعدام بوتو در 4 آوریل 1979م و سرکوب جمعی از مخالفان خود، مجالس پاکستان را تعطیل و فعالیت احزاب و مطبوعات را ممنوع کرد. ژنرال ضیاءالحق بر اثر فشارهای داخلی در سال 1985م انتخابات را برگزار کرد و حکومت نظامی را لغو نمود. سرانجام وی در سال 1988 بار دیگر مجالس ملی و ایالتی را منحل کرد و پس از برکناری نخست وزیر وقت، وعده برگزاری انتخابات دیگری را داد. علی رغم این که ضیاءالحق هنگام کودتا وعده داده بود که ظرف سه ماه با انجام انتخابات آزاد، حکومت را به دولت منتخب پارلمان تفویض خواهد کرد، ولی بیش از یازده سال با کمال قدرت و خشونت بر پاکستان حکومت کرد تا این که در هفدهم اوت 1988 به همراه تنی چند از سران ارتش پاکستان در انفجار یک هواپیمای نظامی کشته شد.