حضرت امام خمینی(ره) در زادروز حضرت زهرا(س) در 20 جمادی الثانی 1320 ق برابر با اول مهر 1281 ش در خمین به دنیا آمدند. هنوز پنج ماه از تولد این عزیز نگذشته بود كه پدرشان، سیدمصطفی، از علمای آن دیار به دست خوانین منطقه به شهادت رسید. آن حضرت تحت تكفُّل مادر، عمه و برادر بزرگ خود، پس از تحصیل مقدمات در خمین راهی اراك گردید و از محضر حاج شیخ عبدالكریم حائری استفاده برد. با مهاجرت استاد به قم، حضرت امام نیز به قم رفتند و به تكمیل تحصیلات خود پرداختند. پس از ارتحال آیت اللَّه بروجردی، زندگی سیاسی امام، وارد مرحله جدیدی شده و حوادث آینده، ایشان را به دشمن شماره یك رژیم پهلوی تبدیل كرد. سخنرانی های پرشور و افشاگری های كوبنده ایشان، رژیم را رسوا می نمود تا این كه در اعتراض به تصویب لایحه كاپیتولاسیون، سخنرانی شدیداللحنی علیه رژیم ایراد فرمود و چند روز بعد از آن در آبان 1343 به تركیه و سپس عراق تبعید شدند. این تبعید بیش از 14 سال به طول انجامید. امام كه از خارج از كشور حوادث ایران را تعقیب می نمودند و انقلاب را هدایت می كردند، بر اثر پایداری مردم، سرانجام در 12 بهمن سال 57 وارد ایران شده و پس از چند روز، به رهبری ایشان، نظام شاهنشاهی ساقط شد. حوادث سال های پس از انقلاب اسلامی تا رحلت معظم له، فصل پرشوری در تاریخ حماسی جمهوری اسلامی ایران را تشكیل می دهد. سرانجام رهبر كبیر انقلاب اسلامی و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، پس از سال ها مبارزه در راه حق و متجلی ساختن اسلام حقیقی در میان جوامع اسلامی و بشری و ستیز دائم با كفر و استكبار جهانی، در شامگاه روز سیزدهم خرداد سال 1368ش به ملكوت اعلی پیوست و جهان اسلام در ماتم بزرگ ترین، شجاع ترین و آگاه ترین مرجع و رهبر اسلامی، به سوگ نشست. خبر رحلت این قائد عظیم الشأن در بامداد روز 14 خردادماه 1368 اعلام شد و قلب مالامال از عشق مردم به آن حضرت را به ماتمی جانكاه فرو برد.
مطالب مرتبط
