رحلت فقیه مجاهد و عالم بزرگ شیعه آیت اللَّه "محمدتقی نجفی اصفهانی" (1293 ش)

شیخ محمدتقی بن شیخ محمدتهرانی رازی، معروف به آقا نجفی در حدود سال 1225 ش (1262 ق) در اصفهان چشم به جهان گشود. وی در زادگاه خود به تحصیل علوم دینی روی آورد و پس از حضور در درس بزرگان آن سامان به مقام عالی اجتهاد دست یافت. شیخ محمدتقی رازی، از بزرگان علمای امامیه اوایل سده چهاردهم هجری قمری بود كه او را به عنوان جامع علوم معقول و منقول و حاوی فروع و اصول و قوت حافظه شناخته اند. آقا نجفی در جنبش تنباكو از آغازگران مبارزه و دارای نفوذ معنوی فراوانی در منطقه بود. وی در دوران مرجعیت خود، در كمك به مردم و رفع ستم از ایشان اهتمام می ورزید و در جهت تامین وسایل آسایش آنان كوشش می كرد. از این عالم بزرگوار بیش از صد اثر باقی مانده است كه آداب الصلاة، آداب العارفین، الاجتهادُ والتقلید، اسرارُ آلایات، اسرارُ الاَحْكام، اسرارُ الزیارات، اسرار الشریعه، اصول الدین و الافاضات المَكْنوُنَه و انوار العارفین از آن جمله است. این فقیه وارسته سرانجام در چهاردهم تیرماه 1293 ش برابر با 11 شعبان 1331 یا 1332 ق در اصفهان وفات یافت و نزدیك امامزاده احمد بن علی بن امام محمدباقر(ع) مدفون گردید.