درگذشت حجة الاسلام و المسلمین "سید محمد باقر شیرازی "، از مراجع تقلید ( 1393ش)

حجة الاسلام و المسلمین سید محمد باقر شیرازی (مدّ ظلّه) در ماه رجب المرّجب1350 هجری قمری همزمان با ولادت با سعادت حضرت باقر العلوم امام محمّد باقر(علیه السلام) در شهر شیراز و در خانواده ای متدیّن و عالم پرور که در عصر خود شهره خاص و عام بود، دیده به جهان گشودند. در کنار کسب مراتب عالیه اخلاقی، اشتیاق سرشار به فراگیری علوم مختلف از یکسو، و هوش واستعداد و نبوغ ذاتی از سوی دیگر، موجب شد تا ایشان در هر مرتبه از مدارج علمی، گوی سبقت را از همدوره ای های خودگرفته و همواره مورد تحسین و تمجید علمی و درسی همگان واقع گردند تا جایی که والد معظمّشان درباره ایشان می فرمودند:« فرزندم سیّد محمّد باقر ازهمان ابتدای عمر به مرتبه عالیه اجتهاد نائل آمد. » و سایر اساتید معظّم له نیز اذعان داشتند که ایشان در بسیاری از مباحث اصولی و فقهی حتی از بسیاری از مراجع بنام زمان خویش در نجف اشرف، از دقت بیشتری برخوردار بوده، حوزه علمیه نجف اشرف به چنین فقیه ژرف اندیشی افتخار و مباهات می نموده است تا جایی که در سنین اول عمر ـ و در سن بیست سالگی ـ به رتبه عالیه اجتهاد نائل گردیده و مرتبه علمی ایشان مورد تأیید مراجع عظام تقلید وقت واقع گردید. معظّم له که چهره ای فاضل و دانشمندی بزرگ و نشانگر بارز تربیت علمی و عملی فقید سعید آیت الله العظمی شیرازی (قده) والد معظّم خویش بودند، صرف نظر از بهره های علمی، فقهی، اصولی و کلامی فراوانی که از محضر پدر بزرگوار و سایر اساتید خود برده و در آن صاحب نظر گردیدند، برداشتهای دیگری نیز در فنون و علوم مختلف از شخصیتهای علمی و اساتید بزرگ داشته ، در پاره ای از دانشها و علوم از قبیل هیئت و نجوم، ریاضیات و علوم فلکی، متخصّص و صاحب نظر گردیده، بسیاری از دانشمندان و علمای مراکز علمی خارجی و داخلی آن فنون، نظرات نوین ایشان را استقبال نموده و پذیرا شدند. که برخی از این نظرات در کتاب «الفقه الاسلامی و سیر الزمن» در حدود چهل سال پیش به چاپ رسید که در آن با شیوه نوینی مقارنه بین علوم جدید و مباحث فقهی و احکام ارائه شده است. یکی دیگر از ممّیزات حجة الاسلام سید محمد باقر شیرازی، شجاعت بی حدّ و حصر ایشان در دفاع از مکتب پربار تشیّع علوی و صیانت از حوزه های علمیه، خصوصاً علماء و طلاب آن می باشد که در هر زمان آن را از اهمّ واجبات شرعی خود فرض نموده و در این راه نیز از هرگونه سعی و تلاشی دریغ نورزیده و مشکلات و تبعات آن را به جان خریده اند. ایشان همزمان با ولادت امام علی (علیه السلام) روز سه شنبه 23 اردیبهشت بعد از یک دوره تحمل بیماری به ملکوت اعلی پیوست.