تصویب قطعنامه استقلال بحرین در شورای امنیت سازمان ملل متحد(1970میلادی)

کشور امیرنشین بحرین با مساحت 694 کیلومتر مربع در جنوب غربی آسیا، به صورت جزایری در جنوب خلیج فارس واقع شده و فاصله کمی تا سواحل قطر و عربستان سعودی دارد. سرزمین بحرین چندین بار بین دولت های بزرگ دست به دست شده و تحت نظر حکومت های ساسانیان، پرتغال، صفویان و نیز امرای محلی بود. در سال 1820میلادی حاکم وقت بحرین پیمانی با دولت انگلیس منعقد کرد که سرانجام در سال 1914میلادی، بحرین به کلی تحت الحمایه انگلستان گردید. از آن زمان دولت (شاهنشاهی) ایران همواره بر حاکمیت انگلستان بر بحرین اعتراض داشته و آن را جزء لاینفک خاک ایران می شمرده است. سرانجام ایران در سال 1971میلادی مراجعه به آرای عمومی با نظارت سازمان ملل را پذیرفت و در نتیجه رأی گیری، بحرین به استقلال دست یافت و به عضویت سازمان ملل رسید.