ماه شعبان هم مهمان خدا شوید و هم مهماندار او

شب و روز ماه شعبان با عبادت پیغمبر زینت گرفت، یعنی سنّت او و عادت مستمرّ او این بود كه شب ها را زنده  می داشت و روزها را روزه می گرفت، و لذا این پیامبر است که این ماه را ماه رحمت كرده است.
ماه شعبان را باید ماهی آراستۀ به اخلاق نبوی نفسیر نمود.ماهی که در روایات صراحتاّ به ماه  نبیّ مکرم اسلام(صلوات الله علیه و آله) تعلق دارد وامور نیکی چون صله رحم، اکرام و اطعام یتیم، عیادت مریض  و درود و صلوات بر محمدو آل طاهرینش گوشه ای از یاری رساندن به خاتم الانبیاء محسوب می شوند.

صاحب تفسیر تسنیم حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی در جلسات مختلفی به فضیلت این ماه فرخنده اشاره داشته تا اندیشه و انگیزه در نهاد انسان سالک تبلور پیدا نموده و راه پیش رو را به زیبایی طی کند.
معظم له دریکی از جلسات درس اخلاق خود به بیان نکات اخلاقی صلوات شعبانیه امام سجاد علیه السلام و نیز اهمیت و عظمت این ماه فرخنده  پرداخته و فرمودند:
شب و روز ماه شعبان با عبادت پیغمبر زینت گرفت، یعنی سنّت او و عادت مستمرّ او این بود كه شب ها را زنده  می داشت و روزها را روزه می گرفت، و لذا این پیامبر است که این ماه را ماه رحمت كرده است.
حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی در ادامه با اشاره به فرازهایی از صلوات شعبانیه که در آن بندگان از درگاه خداوند همراهی و تبعیت از وجود مبارک پیامبر رحمت(صلوات الله علیه) را می خواهند، بیان داشتند:
در همین دعای نورانی، وجود مبارك امام سجاد(سلام الله علیه) به ما آموخت كه بگوییم خدایا اولاً ما را همراه و در كنار پیامبر قرار بده ، ثانیاً نبوّت، رسالت و وحی او را برای من یك طریق باز قرار بده كه من اگر بخواهم آن را بپیمایم هیچ كسی مزاحم من نباشد.
 در صلوات شعبانیه، انسان خود را در سایه رحمت بی انتهایی كه خدا نصیب پیامبر می كند مشمول ادعیه سِعه رحمت ذات اقدس الهی می نماید. در این دعا به خداوند عرض می کنیم که پیامبر(ص)را شفیع ما قرار بده؛ «وَاجْعَلْهُ لی‏ شَفیعاً مُشَفَّعاً وَطَریقاً اِلَیكَ مَهیعاً»، در این جمله حضرت سجاد (علیه السلام) به خدا عرض می كند: خدایا این ماه ماه پیامبر و صدر و ذیل این ماه، رحمت است و رحمت بودنِ صدر و ذیل این ماه برای این است كه نبی رحمت شب ها را به نماز و روزها را به روزه می گذراند. یعنی این زمان را این متزمّن پربركت كرد، همان طوری كه مكان را این متمكّن پربركت می كند.

ایشان با بیان اینکه خدمت به وحی و نبوت بهترین راه رسیدن به مقصد الهی است، فرمودند:
اگر كسی واقعاً در خدمت وحی و نبوّت بود این شخص یك طریق مهیعه و راحت دارد، که نه بیراهه می رود نه راه كسی را می بندد و اگر ـ خدای ناكرده ـ مشكلی داشت این راه بسته می شود و این راهِ بسته به مقصد نمی رسد همان كه فرمود: ﴿فَهُمْ فِی رَیبِهِمْ یتَرَدَّدُونَ﴾؛ شك و تردید باعث عجز است، ولی اگر انسان وارد یك طریق مهیعه شد مرتب بدون مزاحمت به مقصد می رسد.

ایشان با بیان اینکه انسان در این ماه شایستگی آنرا دارد که هم مهمان خدا شده و هم مهماندار او گردد، ابراز داشتند:
این دعاهای ماه رجب و شعبان برای آن است كه انسان را هم شایسته كند كه مهمان خدا بشود هم شایسته كند كه مهماندار خدا بشود؛ در این معامله، سود كلا مال انسان است چون گاهی خدای سبحان مبایعه می كند خرید و فروش می كند و با انسان گفتگو دارد چه اینكه در مناجات شعبانیه همین است.
اما خدا مهمان ما باشد یعنی چه؟ ما چه داریم كه او را مهمان كنیم یك و چه وقت او مهمان ما می شود دو؟! این در حدیث قدسی آمده است که «انا عند المنكسرة قلوبهم» یعنی خدای سبحان مهمان دلهای شكسته است و آن انكسار را آن فقر را آن خضوع را آن خشوع را آن بندگی خالص را خدا می پذیرد این «انا عند المنكسرة قلوبهم» جزء مصادیق مهمان شدن خدا نسبت به دلها است.

------------------------------------------------------

منبــــــع: جلسۀ درس اخلاق ودرس خارج  فقه معظم له /خبرگزاری اسراء نیــــــــــوز