رابرت جولیوس اُپِنْهایمِر فیزیك دان امریكایى، در 22 آوریل 1904م در شهر نیویورك به دنیا آمد. او از كودكی كنجكاوی زیاد و استعداد یادگیری فوق العاده ای از خود نشان داد و در ابتدای جوانی با تهیه رساله ای در مورد انوار مغناطیسی، استادانش را به اعجاب فرو برد. اپنهایمر در دوازده سالگی وارد دانشگاه هاروارد امریكا شد و دوره دانشگاهی را به سرعت و با رتبه ای عالی به پایان رساند، تا اینكه در 25 سالگی به مقام استادی و پروفسوری رسید. وی قبل از جنگ جهانی دوم، درباره اتم و چگونگی شكافتن هسته و آزاد نمودن آن و نیز درباره انرژی عظیم حاصل از این فرایند، مطالعاتی انجام داد. او در جریان جنگ جهانی دوم، به سرپرستی دایره تحقیقات وزارت جنگ امریكا منصوب شد و تحت نظر او، سه بمب هسته ای اولیه ساخته شد. درنهایت و با تلاش اپنهایمر بود كه نخستین بمب هسته ای دنیا در امریكا ساخته شد و او به عنوان سازنده واقعی بمب هسته ای معرفی گردید. با وجود این، هنگامی كه امریكا در سال 1945م با بمباران هسته ای ژاپن، هزاران انسان را به یك باره نابود كرد، اپنهایمر از كرده خود پشیمان شد و خواستار استفاده از انرژی هسته ای در امور صلح جویانه گردید. وی در این حال در برابر كنگره امریكا اظهار داشت كه انرژی هسته ای باید انقلابی در زمینه امور عمرانی بشر فراهم آورد نه آنكه دنیا را ویران سازد. هرچند گفته می شود كه وی علی رغم تایید بمباران هسته ای ژاپن، از طرفداران جدی نظارت بین المللی در استفاده از نیروی هسته ای بود. اپنهایمر هم چنین به علت مخالفت با تهیه بمب هیدروژنی توسط امریكا، از ریاست كمیته مشاورین كمیسیون انرژی هسته ای امریكا بركنار شد. رابرت اُپِنْهایمر سرانجام در 18 فوریه 1968م در 64 سالگی درگذشت.
