تبعید ناپلئون بناپارت به جزیره الب پس از شكست از متحدان اروپایی(1815میلادی)

پس از شکست سنگین ناپلئون بُناپارت از روسیه و نیز شکست از کشورهای دیگر اروپایى، ناپلئون در ششم ماه آوریل سال 1814میلادی از امپراتوری فرانسه استعفا داد و در 20 آوریل آن سال به جزیره اِلب در دریای مدیترانه تبعید شد. ناپلئون حدود ده ماه به حالت تبعید، محترمانه در این جزیره زندگی کرد و در این مدت، با موافقت فاتحین، اداره امور جزیره نیز به وی سپرده شد. در این میان سران دول متفق با به قدرت رساندن لویى هجدهم، حکومتی دست نشانده در فرانسه ایجاد کردند. در زمان لویى هجدهم، به ظاهر، فرانسه، سیاست سازش با انقلابیون فرانسه را در پیش گرفت و فرمان سلطنت مشروطه را صادر کرد، ولی در اصل، این مقدمه ای برای حکومت استبدادی بود. از این رو مردم در گوشه و کنار شورش هایى برپا نموده و زمزمه هایى برای بازگشت ناپلئون صورت گرفت. ناپلئون نیز با آگاهی از این وضعیت، تصمیم گرفت یک بار دیگر بخت خود را بیازماید. از این رو در 28 فوریه سال 1815میلادی باچند تن از نزدیکان خود از جزیره اِلب گریخت و روز اول مارس در سواحل فرانسه پیاده شد. طرفداران ناپلئون قبلاً مقدمات حرکت او از این نقطه تا پاریس را فراهم کرده بودند و با استقبال پرشوری که در بین راه از او به عمل آمد، لویى هجدهم و اعضای دولت او پیش از ورود ناپلئون به پاریس، از پایتخت گریختند و ناپلئون، پیروزمندانه وارد پاریس شد. اما حکومت دوم ناپلئون بیش از صد روز به طول نیانجامید و به زودی اتحاد جدیدی بر ضد او شکل گرفت. در نهایت با شکست ناپلئون از دول دیگر اروپایی در جنگ واترلو، حیات سیاسی وی نیز به پایان رسید و این بار به جزیره دور دست سَنَتْ هِلن در جنوب اقیانوس اطلس تبعید شد و در همان جا در سال 1821میلادی درگذشت.