آیت اللَّه حاج سیدتقی حسینی نصیری متكازینی در سال 1289ش (1328ق) در یكی از روستاهای توابع بهشهر در استان مازندان به دنیا آمد. وی پس از طی دوره مقدمات، راهی حوزه علمیه كوهستان شد و زیر نظر فقیه و عارف نامی، آیت اللَّه شیخ محمد كوهستانی به رشد علمی و اخلاقی نائل آمد. او سپس سطوح عالیه را در حوزه علمیه مشهد پشت سر گذاشت و برای تكمیل دروس فقه و اصول، عازم نجف اشرف شد. آیت اللَّه حسینی نصیری در نجف در حلقه درس میرزا حسن یزدی و میرزا هاشم آملی شركت كرد و پس از اقامت هشت ساله و اخذ اجازه اجتهاد، به میهن بازگشت. وی در ابتدا بنا به درخواست استادش، آیت اللَّه كوهستانی، سالیانی در حوزه علمیه كوهستان به كار تدریس و تربیت طلاب علوم دینی اشتغال ورزید و از آن پس به مدت چهل سال، با شوقی وصف ناپذیر، به این كار مشغول بود. آیت اللَّه نصیری در تواضع، اخلاص، متانت، گشاده رویی، احترام به مردم، كارسازی و گره گشایی، ساده زیستی، قناعت و تعهد در ادای وظایف زبانزد خاص و عام بود. ایشان خدمت به انقلاب را واجب عینی فرض می كرد و به همین دلیل به رغم كهولت سن، دعوت شورای عالی قضایی را اجابت كرد و سال ها با خدمت در منصب قضا، بدون پیرایه به كار دعاوی رسیدگی می كرد. این فقیه بزرگوار سرانجام در سی ویكم فروردین 1373ش برابر با هشتم ذی قعده 1414ق در 84 سالگی دعوت حق را لبیك گفت و به دیدار معبود شتافت.
