آغاز جنگ های داخلی امریکا معروف به جنگ های انفصال (1861م)

پس از آن که آبراهام لینْکُلْن، به عنوان شانزدهمین رئیس جمهور ایالات متحده امریکا برگزیده شد، به دلیل آن که وی بردگی را ننگ جامعه امریکایى خوانده بود، هفت ایالت از ایالات جنوبی امریکا که برده داری در آنها رواج داشت اعلام کردند که ریاست جمهوری او را به رسمیت نمی شناسد. این ایالات هم چنین قبل از این که لینکُلْن در ماه مارس 1861م دوره ریاست جمهوری خود را آغاز کند، جدایى خود را از حکومت مرکزی اعلام داشته و اتحادیه جدیدی از ایالات جنوبی تشکیل دادند. لینکُلن در نطق افتتاحیه خود در مقام ریاست جمهوری، برای بازگرداندن ایالات جنوبی به قلمرو حکومت مرکزی، تعهد صریحی درباره الغاء بردگی نکرد، ولی با صراحت و قاطعیت گفت که جدایى هیچ یک از ایالات را تحمل نخواهد کرد و تأکید نمود که قانون اساسی امریکا به هیچ یک از ایالات اجازه نداده است که خودسرانه و به طور یک طرفه تعهدات خود را زیر پا بگذارند و از اتحادیه خارج شوند. نطق لینکُلن نه فقط موجب بازگشت ایالات هفت گانه به قلمرو حکومت مرکزی نشد، بلکه چهار ایالت برده دار دیگر نیز جدایى خود را از حکومت مرکزی اعلام داشتند. لینکُلْن اعلام داشت که در صورت لزوم، برای حفظ وحدت و تمامیت ارضی کشور، به قوه قهریه متوسل خواهد شد و برای این که نشان بدهد در این تصمیم خود جدی است در دوازدهم آوریل 1861م، به نیروهای فدرال دستور حمله به برخی استحکامات نظامی جنوبی ها را صادر کرد که بدین ترتیب، جنگ های داخلی امریکا معروف به جنگ های انفصال آغاز شد. در این میان علی رغم پیشروی و پیروزی شمالی ها، نواحی جنوبی دست از مقاومت برنداشتند و برای جنگ با حکومت مرکزی، به تجهیز قوا پرداختند. با ادامه جنگ، پیشروی نیروهای شمالی به طرف ایالات جنوب از اواخر سال 1862م آغاز گردید و لینکلن نیز در اول ژانویه 1863م، اعلامیه معروف آزادی بردگان را درسراسر امریکا صادر کرد. صدور این اعلامیه باعث شورش بردگان در ایالات جنوبی علیه صاحبانشان شد و جنگ را وارد مرحله جدیدی نمود. جنگ های داخلی امریکا در طول سال های 1863 و 1864م ادامه یافت و در اواخر سال 1864م که شکست جنوبی ها قطعی به نظر می رسید، لینکُلن برای دومین بار به ریاست جمهوری امریکا انتخاب گردید. جنگ های انفصالِ سرانجام در روز نهم آوریل 1865م با تسلیم فرمانده نیروهای جنوب به پایان رسید و طرفداران برده داری شکست را پذیرا شدند. با این حال، آبراهام لینکُلن، چند روز بعد، در 14 آوریل، توسط یکی از مخالفانش به قتل رسید. در جنگ های داخلی امریکا، نزدیک به شش صد هزار نفر از نیروهای شمال و جنوب کشته شدند که نسبت تلفات شمالی ها، تقربیاً دو برابر جنوبی ها بود. امریکایى ها با وجود تلفات و خسارات سنگینی که در این جنگ متحمل شدند، آن را مکمّل جنگ های استقلال امریکا و ضامن بقای وحدت کشور خود می دانند و به همین جهت، نام لینکُلْن در ردیف جورج واشینگتن، اولین رئیس جمهور امریکا و به عنوان یکی از بزرگ ترین پیشوایان امریکا در تاریخ آن کشور ثبت شده است.