الكساندر نیكالایویچ آستروفِسْكی، نمایش نامه نویس معروف روسی در 12 آوریل 1823م در مسكو به دنیا آمد و پس از طی تحصیلات خود در رشته حقوق، به وكالت دعاوی پرداخت. وی در همین زمان به نگارش روی آورد و در ابتدا آنچه را درباره طبقه بازرگانان، محیط زندگی و خصوصیات اخلاقی آنها فراگرفت در آثارش منعكس كرد. آستروفسكی تا آخر عمر هر سال یك كمدی منتشر كرد و خود نیز در كشور روسیه به شهرت رسید تا جایى كه در شمار برجسته ترین نمایش نامه نویسان قرن نوزدهم و پیش گامان اعتلای حقوق تئاتر در روسیه بود. آستروفسكی به موازات نگارش نمایش نامه های كمدی و تاریخی، به موضوع و تاریخ معاصر خود نیز توجه خاص داشت و در این زمینه نیز آثاری خلق كرد. موضوع در نمایش نامه های آستروفسكی پیوسته رو به گسترش می رود و علاوه بر طبقه بازرگانان، طبقه های دیگر جامعه را نیز در برمی گیرد. وی در عرصه نگارش، هم چون یك نقاش برجسته، جامعه عصر خویش را به نمایش می گذاشت. بینش نیرومند، تازگی طبع و قلم وی در تبدیل واقعیت های زندگی و اجتماع به نمایش نامه، از یك سو باعث قرار گرفتنش در جایگاه یك شخصیت استثنایى شد و از طرف دیگر، عامل تغییرات مهمی در تئاتر روسیه گردید. نفوذ و تاثیر آستروفسكی در ادبیات و آداب و رسوم روسیه چنان اوج گرفت كه او را بزرگ ترین نمایش نامه نویس روسیه در دوره رئالیسم یا واقع گرایى دانسته اند. وی هم چنین در راه ایجاد تئاتری ملی، خارج از حیطه سانسور و انحصار تلاش كرد و تا رسیدن به این هدف، این مسیر را ادامه داد. از آستروفسكی آثار متعددی برجای مانده كه توفان، جنگل، دختر برفی، رؤیا بر رود ولگا و قربانی آخر از آن جمله اند. الكساندر آستروفسكی سرانجام در 14 ژوئن 1886م در شصت و سه سالگی درگذشت.
