مدت كوتاهی پس از تهاجم وحشیانه مزدوران رژیم پهلوی به مدرسه فیضیه، موج خشم و نفرت ناشی از این فاجعه، از مرزهای كشور فراتر رفت و حوزه های علمیه نجف و كربلا را نیز فرا گرفت. در این میان علاوه بر اعتراض مراجع، علما و طلاب عراق، علمای كربلا طی تلگراف و طومارهایی كه برای رؤسای كشورهای عربی و اسلامی فرستادند، پرده از جنایات رژیم شاه برداشته و اهداف نهضت امام خمینی و مظلومیت روحانیت شیعه را به علما و مسلمانان كشورهای دیگر رساندند. آیت اللَّه سید محسن حكیم طی تلگرافی، علمای ایران را به صورت دسته جمعی به مهاجرت از ایران به نجف اشرف دعوت نمود. این دعوت گرچه عملی نبود ولی در ایجاد نفرت نسبت به شاه و افشای ماهیت ضداسلامی آن تاثیر بسزایی داشت. رهبر نهضت اسلامی ایران طی تلگرافی در پاسخ آیت اللَّه حكیم در تاریخ 23 فروردین 1342، خاطر نشان ساختند كه وحدت كلمه علمای اسلام و مراجع وقت می تواند حافظ استقلال كشور و موجب قطع دست اجانب و دفاع از حریم اسلام و قرآن گردد. ایشان همچنین هجرت مراجع و علمای اعلام را موجب در معرض سقوط قرار گرفتن مركز بزرگ جهان تشیع دانسته، این عمل را صلاح ندیدند.
مطالب مرتبط
