رژیم بعثی عراق از آغاز روی كار آمدن، روابط پرتنشی با غرب داشت و در هر مدت با چالش هایى مواجه می شد. با این حال با پیروزی انقلاب اسلامی ایران، ابرقدرت های جهان به ویژه غرب به سركردگی امریكا تلاش وسیعی را به كار بردند تا این نظام نوپا را سرنگون سازند. از این رو با حمایت همه جانبه از صدام حسین، رئیس جمهور وقت عراق، جنگ هشت ساله ای علیه جمهوری اسلامی ایران به راه انداختند و با تمام توان، در این راه تلاش كردند. با پایان جنگ، صدام، ستیزه جوتر از قبل و بدون توجه به منافع كشورهای غربی به كویت حمله برد و چون به اولتیماتوم غرب توجه نكرد، آماج حملات وسیع نیروهای مهاجم به رهبری امریكا قرار گرفت و تا آستانه سقوط قرار گرفت. با این حال هنگامی كه امریكا خطر قدرت گیری مسلمانان را در عراق احساس كرد، بار دیگر حمایت غیرعلنی خود را از صدام ادامه داد. پس از جنگ كویت، در طی یك دهه، اختلافات شدیدی بین سران بغداد و واشینگتن بر سر تولید و انباشت سلاح های كشتار جمعی در عراق روی داد كه به تحریم عراق و ایجاد تنش های جدید منجر شد. در این میان بارها هیأت های بازرسی برای بازدید از تأسیسات نظامی عراق راهی این كشور گردید و هر بار امریكا عراق را به حمله نظامی تهدید می كرد. این جریان ها در طول دهه 1990م و سال های اولیه قرن جدید ادامه یافت و در نهایت، سران بعث عراق مانع از انجام هرگونه بازرسی از تأسیسات تولید سلاح های كشتار جمعی در كشور خود شدند. پس از عملیات یازدهم سپتامبر 2001م، عراق تنها كشوری بود كه با امریكا همدردی نكرد و امریكا هم پس از حمله به افغانستان و اشغال این كشور اعلام كرد كه برای پاكسازی عراق از سلاح های كشتار جمعی به این كشور نیز یورش خواهد برد. علی رغم اینكه دولت عراق برای جلوگیری از حمله نظامی امریكا به این كشور، تمامی مساعی خود را به كار بُرد تا با همكاری سازمان ملل متحد و بازرسان ویژه آن، اثبات نماید كه در این كشور سلاح كشتار جمعی وجود ندارد، اما حاكمان جنگ افروز امریكایى و انگلیسی با زیر پا گذاردن منشور ملل متحد و در مخالفت آشكار با قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل قصد خود برای حمله به عراق را اعلام كردند. در نهایت، این تهاجم در بیستم مارس 2003م در میان شدیدترین اعتراضات جهانیان آغاز شد و با تسلیم از پیش تعیین شده نیروهای نظامی عراق، بغداد مركز این كشور، پس از حدود سه هفته از آغاز حمله، در نهم آوریل 2003م سقوط كرد. در طی حملات دامنه دار و وسیع امریكا و انگلستان به زیراسخت های اقتصادی و نظامی عراق خسارات و تلفات زیادی بر مردم این كشور تحمیل گردید. با سرنگونی رژیم خون خوار عراق، هرچند پایه های حكومت دیكتاتوری سفاك این كشور متلاشی گردید، اما نا امنی شدید، قتل و غارت مردم، هتك حرمت اماكن شریفه و به یغما بردن منابع زیرزمینی عراق به ویژه نفت و... جای گزین آن گردید و در طی ماه های بعد، ده ها هزار نفر از مردم بی گناه این كشور كشته و چندین برابر آنها زخمی شدند. هم چنین امریكا كه به بهانه خنثی سازی سلاح های كشتار جمعی و نیز اجرای اصول دموكراسی و احترام به حقوق بشر به عراق تجاوز كرده بود، نه تنها اثری از این سلاح ها نیافت، بلكه با اَعمال وحشیانه خود، ابتدایی ترین اصول كرامت انسانی و حقوق بشری را زیرپا نهاد و سرنوشت كشور مسلمان عراق را قربانی قدرت طلبی و فزون خواهی خود نمود.
مطالب مرتبط
