الحاق كشور نروژ به خاك سوئد با تصویب كنگره وین (1814م)

بعد از سقوط و شكست نهایى امپراتوری ناپلئون، تعیین سرنوشت اروپا به دست پادشاهان و زمام داران این قاره افتاد. این عده با برپایى كنگره ای در وین با حضور 216 نماینده از سراسر اروپا به تقسیم غنائم پرداختند. در واقع، كنگره وین نقشه اروپا را از نو كشید و از جمله در 28 مارس 1814، كنگره وین به پاس خدماتی كه سوئد در شكست قوای ناپلئون بُناپارت امپراتور فرانسه انجام داده بود، نروژ را بر خلاف میل مردم آن، ضمیمه خاك سوئد كرد و همراه آن، جزیره ایسلند نیز كه متعلق به نروژ بود، به سوئد واگذار شد. با این ترتیب، استقلال داخلی نروژ، عملاً از بین رفت و مردم نروژ سر به شورش برداشته و خواستار حكومتی مستقل شدند. سرانجام رهبران سوئد و نروژ با استقرار سلطنت دوگانه به توافق رسیدند.