با گذشت زمان و استفاده گسترده عراق از سلاح های شیمیایی و عدم واكنش جّدی شورای امنیت در سال های بعد، خاوْیر پِرِزدكوئیار دبیر كل وقت سازمان ملل به ابتكار خود، بیانیه ای صادر كرد و دولت عراق را به رغم سكوت بیانیه ها و قطعنامه های شورای امنیت، محكوم نمود. یكی از این بیانیه ها در هفتم فروردین 1367 برابر با 28 مارس 1988 صادر شد كه دبیر كل در آن ابراز می كند كه با تأسف، شواهد بسیاری در خصوص كاربرد سلاح های شیمیایی در روزهای اخیر از طرف نیروهای عراقی در دست دارد كه ضایعات فراوانی، از جمله به شهروندان هر دو كشور ایران و عراق وارد شده است. در بخش دیگری از این بیانیه افزوده شده دبیر كل به طور صریح كاربرد سلاح های شیمیایی را تحت هر بهانه ای محكوم اعلام كرده است. اعلام این محكومیت از سوی دبیر كل سازمان ملل متحد، به لحاظ جایگاه سیاسی و معنوی وی، واجد اهمیتی اساسی می باشد كه كمتر اتفاق افتاده است. این جسارت دبیر كل كه در عین بی طرفی و ضمن انعكاس وقایع، روابط مستمر خود را با طرف های مخاصمه در طول هشت سال جنگ حفظ كرده، تاثیری اساسی در محدود كردن نقض قواعد بشر دوستانه بین المللی در طول مخاصمات و پایان دادن به جنگ داشته است.
مطالب مرتبط
