اعلام جمهوری در پاكستان (1956م)

پاكستان در جنوب آسیا ودر جنوب شرقی ایران و شمال غربی هند واقع گردیده است. این كشور دارای 796/095 كیلومتر مربع مساحت است و حكومت آن، جمهوری اسلامی می باشد. پایتخت كشور پاكستان شهر اسلام آباد و بزرگ ترین شهر آن كراچی و از دیگر شهرهای مهم آن لاهور و راولپندی است. واحد پول این كشور مسلمان نشین روپیه پاكستان و زبان رسمی آن ها اردو می باشد. 95% مردم پاكستان مسلمان و بقیه هندو، بودایى و مسیحی هستند. شیعیان گروه بزرگی از مسلمانان این كشور را تشكیل می دهند. كشور پاكستان و كشور هند تا 1947م كه سال تأسیس این دو دولت است سرنوشت مشتركی داشته اند. چون پیش از ایجاد پاكستان، سراسر شبه جزیره، هندوستان نامیده می شد كه پس از استقلال به 7 كشور كوچك تر تجزیه شد. ایجاد پاكستان به عنوان كشوری كه بر اساس اسلامْ موجودیت و هویت مستقل یافته، بر پایه نظریه "دو ملت" صورت پذیرفت. آرمان وطن اسلامی در منطقه هندوستان از دیرباز در نظر اندیشمندان و مصلحان اسلامی بود و برترین اندیشمند این منطقه كه در این موضوع صحبت كرده علامه اقبال لاهوری است. پس از آن محمدعلی جناح كه در راه استقلال هندوستان به همراه مهاتما گاندی زحمات فراوانی متقبل گردید در سال 1938م تقاضای رسمی برای ایجاد وطن مستقل اسلامی را مطرح نمود و كمتر از ده سال بعد در 14 اوت 1947م این درخواست عملی گردید. در 23 مارس 1956، قانون اساسی جدید كشور پاكستان وضع شد و به موجب آن، حكومت این كشور از فرمانداری كل به جمهوری اسلامی با دو مجلس قانون گزاری تغییر یافت. پاكستان دارای دو روز ملی است: یكی 23 مارس كه قانون اساسی جدید كشور وضع گشت و دیگری 14 اوت كه دولت جدید پاكستان تأسیس شد.