خطوط قرمز ایران در مخالفت با تغییرات ژئوپلیتیکی در قفقاز تغییرناپذیر است

خطوط قرمز ایران در مخالفت با تغییرات ژئوپلیتیکی در قفقاز تغییرناپذیر است

دکتر احمد کاظمی در سمینار «امنیت ملی ایران و ارمنستان در سایه تهدیدات و مناقشات منطقه ای و فرامنطقه ای» در محل انجمن اجتماعی ارمنیان در تهران و در سخنرانی خود با عنوان «امنیت ملی ایران در مواجهه با بحران قفقاز و غرب آسیا در رویارویی با محور ترکیه، جمهوری آذربایجان، رژیم صهیونیستی و ناتو»، به تشریح آخرین وضعیت قفقاز و چشم انداز تحولات پرداخت.

استاد حقوق بین الملل دانشگاه در ابتدای سخنان خود با اشاره به شهادت ۲۰۰ هزار ایرانی در جریان جدایی قفقاز در دو نبرد اول و دوم ایران و روسیه و جایگاه قفقاز و کوه های قاف در ادبیات اساطیری و عرفانی ایران تاکید کرد: نگاه اصولی ایران به قفقاز یک نگاه توامان تاریخی، تمدنی و دینی است. 

وی با تاکید بر اینکه بویژه از سال ۲۰۲۰ بدنبال شکست های طرح های ناتو با محوریت امریکا و انگلستان در افغانستان، عراق و جبهه مقاومت، رویکرد برخی از کشورهای غربی در خصوص اختلاقات سرزمینی جمهوری آذربایجان و ارمنستان دچار «شیفت پارادایم» شده است، افزود : دلیل اصلی این تغییر رویکرد، طرح کلان ناتو برای ایجاد تغییرات ژئوپلیتیکی در قفقاز و آسیای مرکزی از طریق ظرفیت مناقشه قراباغ در قالب نظم آنگلوساکسونی باهدف اخلال در گذار به نظم نوین با محوریت ایران، روسیه و چین می باشد.

دکتر کاظمی با تاکید براینکه جنس تحولات قفقاز پس از جنگ دوم قراباغ (۲۰۲۰) از نوع تلاش برای ایجاد تکانه های تاریخی ضدایرانی است، مهمترین ویژگی های این دوره از تحولات را به شرح ذیل مطرح کرد:

✔ کارگزاران فتنه ژئوپلیتیکی: ترکیه و جمهوری آذربایجان و رژیم صهیونیستی، طراحان: ناتو با محوریت انگلستان

✔ همسویی کدهای ژئوپلیتیکی و امنیتی بازیگران در سطوح سه گانه ملی، فراملی و بین المللی

✔ نقش محوری رژیم صهیونیستی در تحولات میدانی با هدف غایی قوم گرایی و تجزیه طلبی در منطقه

✔ فریب روسیه توسط باکو و آنکارا با امتیاز انرژی و اشتباهات مستمر مسکو و مرگ نظم روسی در قفقاز

✔ نقش مکمل علی اف و پاشینیان در پیشبرد نظم آنگلوساکسونی و اصرار مشترک آنها به عدم آسیب به منافع انگلستان از جمله صیانت از خطوط لوله انگلیسی و اسرائیلی در جریان جنگ دوم و سوم قراباغ

✔ تشدید دوگانگی در مواضع اروپائیان به دلیل نگرانی اروپای قاره ای از پیامدهای نئوعثمانیسم

✔ مخالفت چین با کریدور جعلی زنگزور (به دلیل ارتباط تمامی طرح های ناتو در منطقه با ایده شکست طرح یک کمربند – یک راه چین، چنانچه جو بایدن در اجلاس ژوئن ۲۰۲۲ جی ۷ بر تعهد ۲۰۰ میلیاد دلاری آمریکا در مدت ۵ سال از مجموع ۶۰۰ میلیارد بودجه مصوب جی ۷ برای اجرای طرح ابتکار جهانی (دروازه جهانی) برای مقابله با یک کمربند و یک راه تاکید کرد. دکتر کاظمی همچنین با اشاره به اظهارات اخیر والدیس دامبروسکیس ^۱ نائب رئیس کمیسیون اروپا در مجمع سرمایه‌گذاران «دروازه جهانی» در بروکسل برای «سرمایه گذاری بانک ها و موسسات اروپایی در زیرساخت های حمل و نقلی در آسیای مرکزی، این موضع را با رویکرد اروپا برای تقویت کریدور میانی (مسیر آسیای مرکزی، کاسپین، جمهوری آذربایجان، گرجستان به دریای سیاه وترکیه) خواند که ارتباطی به کریدور جعلی زنگزور ندارد».

✔ برتری نبرد اداراکی و شناختی بر تحولات میدانی از ۲۰۲۰ در قفقاز

دکتر کاظمی در ادامه سخنرانی خود مهمترین اهداف کانونی محور صهیونی – لندنی از پیگیری تغییرات ژئوپلیتیکی در قفقاز را اجرای ایده پان تورانیسم انگلیسی برای تجزیه جنوب ارمنستان بمنظور ایجاد دالان تورانی ناتو و اتصال جغرافیایی باصطلاح جهان ترک خواند. وی افزود این طرح فتنه انگیز با هدف ایجاد ناتوی ترکی، استقرار نظم ضد ایرانی، ضد روسی و ضد چینی در معادلات کلان انرژی و ترانزیتی در منطقه، و بسترسازی برای تغییر نقشه جغرافیایی منطقه از طریق قوم گرایی و تجزیه طلبی طراحی شده است.

استاد حقوق بین الملل دانشگاه در ادامه به تشریح وضعیت جاری و چشم انداز تحولات پرداخت که مهمترین رئوس آن عبارتند از :

✔ فروپاشی توافقنامه ۲۰۲۰ به دلیل نقض مرزهای ارمنستان، از بین رفتن کریدور لاچین و پاکسازی قومی در قراباغ و عدم مشروعیت حقوقی استناد باکو و آنکارا به مفاد این توافقنامه

✔ وقوع یکی از سیستماتیک ترین پاکسازی های قومی در منطقه توسط علی اف و همکاری غیرمستقیم پاشینیان در این مساله به تصور پایان یافتن چشمداشت های ارضی باکو و آنکارا علیه ایروان

✔ شکست ایده ارمنستان ۲۹۸۰۰ کیلومتری به دلیل ادامه مواضع تهاجمی باکو علیرغم پاکسازی قومی در قراباغ

✔ عدم تمایل باکو به امضا توافقنامه صلح به دلیل ارزیابی از وضعیت دولت ایروان برای دادن امتیازات بیشتر

✔ آشکار شدن نقش باکو در فریب روسیه و حذف مسکو از فرایند مذاکرات در جریان ارایه مدل کالنینگراد برای اتصال جمهوری آذربایجان به نخجوان

✔ نقش نیابتی باکو برای تحمیل شروط ترکیه به ارمنستان در جریان مذاکرات در خصوص مساله کشتار ۱۹۱۵ ارامنه و در اختلافات تاریخی ایروان و آنکارا

✔ شکست طرح تقاطع صلح پاشینیان به دلیل پیگیری طرح های امنیتی به جای خطوط مواصلاتی از سوی باکو و آنکارا

✔ نزدیک شدن دیدگاه ایران و اروپای جزیره ای در موضوع قفقاز و ارمنستان به دلیل نگرانی اروپا از نئوعثمانیسم

✔ زمینه سازی باکو برای جنگ افروزی جدید در منطقه به بهانه درون بوم ها و ارتباط برگزاری انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری با این موضوع

✔ مطرح شدن بازگشت بیش از دویست هزار ارمنی اخراج شده از باکو، سومگائیت، شاماخی و گنجه در مقابل طرح بازگشت یئرآذها توسط باکو

پژوهشگر ارشد مسایل اوراسیا همچنین مهمترین تبعات طرح محور صهیونی – لندنی برامنیت ملی ایران را اینگونه برشمرد :

✔ از منظر تغییرات ژئوپلیتیکی که می تواند در صورت تحقق، موجب خدشه برشناسایی حقوقی جمهوری آذربایجان توسط ایران شود.

✔ از منظر حفط مرزهای بین المللی و بقاء ارمنستان (با توجه به اینکه ریل گذاری محور صهیونی– لندنی – نئوعثمانی، تجزیه ارمنستان می باشد)

✔ از منظر معادلات انرژی

✔ از منظر معادلات ترانزیتی

✔ از منظر استقرار صهیونیسم در قراباغ که فرایند آن با استقرار سوخنوت در باکو و همچنین به بهانه احداث روستاهای هوشمند در اطراف قراباغ آغاز شده است.

✔ از منظر تحریکات قومی با توجه به توافق و اقدامات مسبوق به سابقه تل آویو – لندن و باکو برای ایجاد بحران های قومی در ایران

✔ از منظر کژکارکردهای سازمان باصطلاح جهان ترک (با توجه به اینکه باصطلاح سازمان کشورهای ترک در حال حاضر بزرگترین تامین کننده «نفت و بنزین» موردنیاز رژیم صهیونیستی برای استمرار جنایات و نسل کشی این رژیم در غزه است. ضمن اینکه هدف این سازمان، از بین بردن هویت اصیل شیعی و ایرانی آذریها و تبدیل آن به هویت تصنعی ترکی آناتولی است)

✔ از منظر دینی (تشدید و تصاعد تشیع زدایی سیستمایتک در جمهوری آذربایجان یکی از نتایج جنگ دوم قراباغ و پیگیری دالان تورانی ناتو توسط باکو است)

✔ از منظر تمدنی (تشدید هویت زدایی از اقلیت های ایرانی در قفقاز و زدودن میراث ایرانی در قراباغ و دیگر مناطق توسط باکو)

✔ از منظر هیدروپلیتیکی (تشدید اقدامات هماهنگ باکو و آنکارا برای کاهش آب رودخانه مشترک ارس از طریق سدسازی توسط ترکیه و انحراف مسیر رودخانه های فرعی سرازیر به ارس توسط باکو)

دکتر کاظمی در تشریح دیدگاه ایران به تحولات قفقاز تاکید کرد: موضع ایران در خصوص خط قرمز بودن تغییرات ژئوپلیتیکی در قفقاز روشن می باشد و پیام و هشدارهای لازم در این خصوص داده شده است.

وی با اشاره به توسعه همکاری ایران وارمنستان در حوزه بازسازی جاده های ترانزیتی در قالب کریدور خلیج فارس – دریای سیاه، طرح «راهگذر ارس» میان تهران و باکو را ایده ای اساسی برای پایان فتنه های ژئوپلیتیکی در قفقاز خواند و افزود: این طرح ضمن تقویت همکاری های ایران و جمهوری آذربایجان، در بقاء ارمنستان از طریق شکست فتنه دالان تورانی ناتو نیز اهمیت راهبردی دارد.

دکتر کاظمی با تاکید بر اینکه عبور خطوط لوله انرژی از دریای کاسپین به دلیل مشکلات محیط زیستی و آلودگی نفتی در دریای کاسپین و در نتیجه عدم تصویب کنوانسیون حقوقی این دریا در مجلس شورای اسلامی ایران، به لحاظ حقوقی، ممکن نیست، افزود: سوآپ از مسیر ایران، بصرفه ترین و امن ترین روش برای انتقال گاز آسیای مرکزی به اروپا، ترکیه و جمهوری آذربایجان می باشد.

پژوهشگر ارشد مسایل اوراسیا شکل گیری خودجوش حرکت های مردمی در ایران با محوریت آذری های غیور ایران را از جمله نتایج تحرکات ضدایرانی دشمنان در قفقاز از ۲۰۲۰ به بعد خواند و افزود: اصرار خاندان علی اف بر تدوام بسته ماندن مرزهای زمینی ایران و جمهوری آذربایجان به بهانه واهی کرونا، نشانه نفرت خاندان علی اف از آذریهای ایران و واهمه آن از مطالبات ایرانیان در قفقاز می باشد؛ چرا که آذریایجان ایران که به تعبیر مقام معظم رهبری همواره «تاریخ ساز» بوده است، پرچمدار تاریخی صیانت از مرزهای جغرافیایی، تمدنی، هویتی و دینی ایران بوده و امروزه نیز نشان داده است در راستای همان رسالت تاریخی نمی تواند به طرح صهیونی – لندنی – نئوعثمانی  تشیع زدایی و ایران زدایی در جمهوری آذربایجان بی تفاوت باشد.

وی همچنین با اشاره عملیات طوفان الاقصی و پایداری مقاومت فلسطین در برابر جنایات رژیم صهیونیستی، شکست ایده موازنه تهدید از سوی رژیم صهیونیستی علیه ایران در قفقاز را یکی از نتایج این تحولات خواند.

دکتر کاظمی در پایان با اشاره به زمزمه های  تحرکات جبهه صهیونی – لندنی و کارگزان آنها در باکو و آنکارا برای ایجاد یک جنگ جدید در قفقازافزود: ایران برای مواجهه با هرگونه ماجراجویی ژئوپلیتیکی در این منطقه آمادگی کامل دارد و معتقد است اشتباه دشمنان می تواند فرصتی برای تهران جهت جبران برخی کاستی ها و فرایندهای پیشین در قفقاز و پاکسازی صهیونیسم از این منطقه ایجاد نماید.

جهت اطلاع از مجموعه تحلیلها و یادداشتها در خصوص مسائل آذربایجان و قفقاز کلیک کنید.