رفتن به محتوای اصلی

صوت | شرح زیارت اربعین - حجت الاسلام مومنی (قسمت اول)

تاریخ انتشار:
اولین قسمت از «شرح زیارت اربعین» در بیان حجت الاسلام سید حسین مومنی ویژه اربعین حسینی
صوت | شرح زیارت اربعین - حجت الاسلام مومنی (قسمت اول)
: :
: :

صوت | شرح زیارت اربعین - حجت الاسلام مومنی (قسمت اول)

در این بخش از ضیاءالصالحین، اولین قسمت از «شرح زیارت اربعین» در بیان حجت الاسلام سید حسین مومنی را به مدت 47 دقیقه با عاشقان آل الله علیهم السلام به اشتراک می گذاریم.

ویژه نامه مرتبط : اربعین حسینی - ویژه نامه چله اندوه

صوت | شرح زیارت اربعین - حجت الاسلام مومنی (قسمت اول)

متن سخنرانی

در دستور العمل های اولیاء الهی آمده است که اگر کسی چهل روز عملی را انجام بدهد مانند اینکه چهل دعای عهد بخواند، چهل روز ذکر خاص بگوید و یا چهل روز از کاری اجتناب کند، خداوند حکمت را از قلب او به زبانش جاری می کند. بنابراین اگر کسی یک اربعین (چهل روز) از معصیت خدا اجتناب کند، موانع رشد و ترقی و کمال برطرف می شود و به کمال بندگی دست پیدا می کند.

با یک اربعین گریه و عزاداری برای اباعبدالله علیه السلام، انسان به کمال می رسد. امام حسین نور هدایت و کشتی نجات است. در لسان خاتم الانبیاء صلی الله علیه و آله و سلم از امام حسین علیه السلام به عنوان زینت آسمان ها و زمین، نورهدایت و کشتی نجات یاد شده است. همه ی ائمه علیه السلام ناجی بشریت هستند، ولی کشتی نجات حضرت اباعبدالله علیه السلام خاص و ویژه است. به فرموده پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم: « من از حسین و حسین از من است،خدا هرکسی که او را دوست داشته باشد، دوست دارد.»

اگر کسی چهل روز برای اباعبدالله علیه السلام گریه کند، بنده خدا می شود. حسین علیه السلام اباعبدالله است یعنی حق پدری به گردن بندگان خدا دارد؛ هرکسی با او انس بگیرد، دیگر قلبش به زنگار آلوده نخواهد گشت. چنانچه در زیارت داریم که حسین علیه السلام نور خدا است و نور او انسان را به کمال می رساند. اگر کسی قلبش به اباعبدالله مایل گشت، حضرت از او دستگیری می کند و قدم به قدم او را در مسیر بندگی به جلو می برد و او را به کمال می رساند. قلب که مرده باشد به سوی معصیت می رود، اگر یک لحظه قلب به سوی اباعبدالله مایل بشود، وجود انسان تغییر می یابد.

عین در «عبد»یعنی علم انسان به خدا. حسین دست انسان را می گیرد که انسان عالم به خدا شود. باء در «عبد» به معنای بینونیت و جدایی بین ما و غیرخدا است. دال در«عبد» یعنی دنو و نزدیک شدن ما به خدا. حسین علیه السلام انسان را به سرمنزل مقصود و بندگی خدا و کمال پیش می برد. این کمال دو جهت دارد: اول اینکه با عزای اباعبدالله، انسان به کمال بندگی می رسد. دوم اینکه انسان در نفس عزای حسین علیه السلام به کمال می رسد و جلواتی به روی انسان باز می شود و کار به جایی می رسد که گویا روضه را می بیند و برایش مجسم می شود.

صوت | شرح زیارت اربعین - حجت الاسلام مومنی (قسمت اول)

جهت دسترسی به سایر قسمت های «شرح زیارت اربعین» حجت الاسلام مومنی کلیک کنید

افزودن دیدگاه جدید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.
بازگشت بالا