بهره مندی از فیوضات ماه مبارک رمضان - استاد میرباقری (بخش چهارم) + متن
چـهـارمـیـن قـسـمـت از بیـانـات ارزشــمنـد آیت الله سید محمدمهدی میرباقری با عنوان «بهره مـنـدی از فیـوضـات ماه مبـارک رمضـان» ویژه ماه مبـارک رمضـان / مـدت زمان سـخنـرانـی : 29 دقیقه
متن سخنرانی بخش چهارم :
خدای متعال انبیاء الهی و حجت های خودش را در سیما و قالب بشر فرستاده است و در حقیقت یک بُعد از خلقت آنها، خلقت بشری است.آنها هم مثل ما می خورند و می آشامند و زندگی می کنند. حوادث طبیعی گاهی برایشان پیش می آید و در جنگ ها و ابتلائات صدمه می بینند. جنبه دیگری که در آنها وجود دارد، این است که در عین حال که بشرند، با حضرت حق هم ارتباط دارند و به آنها وحی می شود و خدای متعال هم با آن ها تکلم می کند و به این ترتیب می توانند سفیر بین ما و او بشوند، در حقیقت تمام زیارت جامعه کبیره گوشه ای از مقامات اهل بیت است. اگر آن جنبه نباشد، مثل ما یک بشر عادی می شوند و هیچ دلیلی ندارد که ما از آن ها تبعیت کنیم و تسلیم باشیم. آن هم تسلیم به گونه ای که قرآن از ما می خواهد و در این باره می گوید: وقتی امام حکمی کرد، در دلتان هم نباید احساس دلتنگی بکنید.
خود امام کلمه غیب الهی است و یکی از معانی ای که برای این غیب در آغاز سوره بقره بیان شده است که این کتاب الهی متقین را دستگیری و انوار هدایتش آن ها را راهبری می کند. آنهایی که ایمان به غیب ندارند، کسانی که گرایش به بیش از این عالم ندارند و هرچه فقط لمس و حس می کنند را را می پذیرند و نسبت به مابقی گرایش و باور و محبت و تعلقی ندارند، نمی توانند از این هدایت برخوردار بشوند.
غیب یک معنای گسترده ای دارد و یکی از معانی مهمی که در روایت برایش ذکر شده، وجود مقدس امام عصر است. امام کلمه غیبی و آن آیه غیبی خداست که وقتی ظهور می کند، کار تمام می شود. یک نکته ای که در جنبه بشر بودن انبیاء و اولیاء الهی و اهل بیت و معصومین که بشرند وجود دارد، این است که اگر اهل بیت لباس ما را نپوشند و در عالم ما نیایند و در یک عالم بالاتری ایستاده باشند، ما چطور با آن ها مرتبط شویم؟ یا ما باید برویم در آن عالم و یا آنها به عالم ما بیایند. اگر به این عالم آمدند که خب می شوند مثل ما، اگر هم به عالم ما نیامدند و قرار شد ما برویم که ما اصلا توانایی آن را نداریم. پس این ها آمدند که دست ما را بگیرند و ببرند و اگر در آن عالم بالاتر هم نباشند، نمی توانند کاری بکنند، خودشان باید در آن عوالم حاضر باشند تا بتوانند سیر بدهند. لذا از امام تعبیر به حبل الله می شود. یک رشته ای بین ما و حضرت حق متصل است که تمام عوالم را پر کرده است. باطن همه عوالم با وجود حجت الهی پر می شود.
در عالم اختیار تسلیم بودن به حضرت حق رشد برای آدم می آورد و الا اگر همه چیز واضح بشود، دیگر عالم امتحان نیست و فرصت ها تمام می شود. ما وقتی امتحانمان را پس دادیم و از آن عبور کردیم، همه چیز واضح می شود. ولی خداوند در مرحله امتحان با مجهولات امتحان می کند به خاطر این که اینطوری صف ها از هم جدا می شود و متواضع و غیر متواضع اینطور از هم جدا می شود. بنابراین نکته این است که خدای متعال انبیاء را در قالب بشر خلق می کند و اصلا امتحان و رشد در عالم اختیار با انبیاء واقع می شود و اگر لباس بشر نپوشند، همچین چیزی محقق نمی شود.
ویژه نامه مرتبط :
مطالب مرتبط
