جهاد تبیین در قیام فاطمی - حجت الاسلام کاشانی (بخش سوم) + متن

جهاد تبیین در قیام فاطمی - حجت الاسلام کاشانی (بخش سوم) + متن

در این بخش از ضیاءالصالحین، سومین قسمت از بیانات ارزشمند حجت الاسلام حامد کاشانی در مورد «جهاد تبیین در قیام فاطمی» را به مدت 48 دقیقه تقدیم مخاطبان عزیز می نماییم.

متن بخش سوم جهاد تبیین در قیام فاطمی - استاد کاشانی

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏»

«أُفَوِّضُ أَمْري إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصيرٌ بِالْعِبادِ».[۱]

«رَبِّ اشْرَحْ لي‏ صَدْري * وَ يَسِّرْ لي‏ أَمْري * وَ احْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِساني‏ * يَفْقَهُوا قَوْلي‏».[۲]

«اللَّهُمَّ وَ أَنْطِقْنِي بِالْهُدَى وَ أَلْهِمْنِي التَّقْوَى».[۳] 

مقدّمه

هدیه به پیشگاه با عظمت حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها و روحی له الفداه صلواتی هدیه بفرمایید.
اللهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّل فَرَجَهُم
عرض ادب به ساحت مقدّس حضرت بقیة  الله اعظم روحی و ارواح العالمین له الفداه و عجّل الله تعالی فرجه الشریف وَ رَزَقَنا الله تعالی رؤیَتَهُ وَ زِیارَتَهُ و الشَّهادَةَ بَینَ یَدَیه صلوات دیگری محبّت بفرمایید.
اللهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّل فَرَجَهُم 

مرور جلسات قبل

اگر بخواهیم عنوانی برای بحث قرار بدهیم می شود «جهاد تبیین در قیام فاطمی سلام الله علیها». چرا جهاد تبیین؟ چون گاهی کار پیچیده و پوشیده و سنگین و مخاطره آمیز نیست و مسئله با یک بیان ساده ای حل می شود، اما گاهی گفتن از حقیقت پُرهزینه است، گفتن از حقیقت اعتبار انسان را زیر سؤال می برد، گفتن از حقیقت منجر به برچسب زده شدن می شود، گاهی تلاش جدی صورت می گیرد که این حقیقت به این شکل بیان نشود، یک اقدام همه جانبه ی حکومتی و قبیله ای در عصر حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها برای کتمان حقایقی، و بعد هم تداوم و استمرار آن در نسل های آینده بین عده ای بگونه ای قرار گرفت که حقایقی گُم بشود و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها خواستند که آن حقایق حفظ بشود.
از جهتی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها اسوه ی ما هستند در اینکه از خودمان و دارایی هایمان و فرزندمان و جگرگوشه و اعتبار و ثروت و جان و نام و نشانمان بگذریم که از حق دفاع کنیم. حتّی یک علامت قبر هم برای حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها باقی نمانده است، برای اینکه مسئله به دیگران برسد.

چه کسانی امّت را از نماز بر حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها محروم کردند؟

وقتی آن ها به امیرالمؤمنین صلوات الله علیه عرض کردند که ما می خواهیم بیاییم و ایشان را ببینیم، حضرت فرمودند: وصیت کرد که شما دو نفر حاضر نشوید.
اصلاً اگر مسئله دفن شبانه است، مسئله شما دو نفر هستید، اگر شما دو نفر نبودید امت را از اینکه حاضر باشند و به ایشان نماز بخوانند محروم نمی کردند، اگر امّت محروم شدند به دلیل شما دو نفر است، یعنی با مردم مدینه قهر نکرد که حالا مردم مدینه بی معرفتی و بی انصافی کردند، فرمودند: حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها به من وصیت کرده اند که شما دو نفر در تشییع ایشان حضور نداشته باشید و شما دو نفر بر ایشان نماز نخوانید و من آن کسی نیستم که به دستورِ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها عمل نکنم و از امرِ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها مخالفت کنم، و وصیت ایشان را به خودم درباره ی شما دو نفر اجرا نکنم، من اجرا می کنم، اصلاً موضوع وصیت شما دو نفر هستید، حال به طبع شما دو نفر امّت هم بدبخت شدند، موضوع شما دو نفر هستید.
چون وقتی عباس عموی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم به امیرالمؤمنین صلوات الله علیه عرض کرد که بگذارید برویم و مردم را خبر کنیم که در تشییع حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها شرکت کنند، امیرالمؤمنین صلوات الله علیه فرمودند: سیّده ی نساء حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها به من امر کرده اند که امر ایشان پوشیده باشد.
ممکن است در آنجا کسی خیال کند که یعنی امر ایشان از امّت پوشیده باشد، نخیر! از این دو نفر، چون مسئله این دو نفر هستند، من راهی که این دو نفر رفته اند را قبول ندارم، اختلاف من با این دو نفر است.
شب گذشته عرض کردم و باز هم توضیح بدهم تا بحث را ادامه بدهیم.
موضوع این است که حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها مانند هر امام و معصومی که وظیفه ای دارد یک وظیفه ی محوری دارند که کنار سایر وظایف ایشان است که کسی بجز ایشان نمی توانسته است این کار را انجام بدهد، و آن هم بهم زدن ادعای تک صدایی است که همه ی امّت اسلام با خیال راحت و رضایت، همه بعد از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم یک مسیر را رفتند، چون این مسیرِ درست بود، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها این اجماع ادعایی و این هم صدایی ظاهری را رفض کردند و اجماع را تکان دادند، نشان دادند که من این اجماع را قبول ندارم، برای اینکه به دیگران خلاف گزارش نشود مرا شبانه غسل بده و شبانه دفن کن، چرا؟ برای اینکه این دو نفر نباید بیایند.
خلیفة الرسول صلی الله علیه و آله و سلّم بر حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها نماز خواند
چه حیدرعلی فیض آباد، چه محمد تقی عثمانی که بزرگان و برجستگان مردمی هستند که در بلوچستان این ها را بسیار قبول دارند، برای همین نام این دو نفر را می برم، این ها می گویند باید خلیفه بر کسی مانند حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها نماز بخواند.
ما هم می گوییم بله! خلیفه بر ایشان نماز خواند.
و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها اجازه ندادند آن کسی که فکر می کردند خلیفه هست را بر ایشان نماز بخواند، شما درست می گویید، شأن این است که بر مثلِ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها خلیفة الرسول نماز بخواند، درست است، به همین جهت هم امیرالمؤمنین صلوات الله علیه شبانه نماز خواندند و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها اجازه ندادند نماز در روز خوانده بشود، برای اینکه این خط روشن بشود. خودِ این عمل، جهاد تبیین است.

اگر کسی در مقابل امیرالمؤمنین صلوات الله علیه بایستد…

اینطور نیست که من بگوییم اگر یک بت پرست در مقابل امیرالمؤمنین صلوات الله علیه قرار بگیرد طاغوت می شود، شب گذشته عرض کردم که حتی اگر… این «اگر»… اگر عربی صحبت می کردم با «لَو» امتناعیه می گفتم، یعنی تحقق خارجی ندارد، مثلاً خدای متعال می فرماید «لَوْ كَانَ فِيهِمَا آلِهَةٌ إِلَّا اللَّهُ لَفَسَدَتَا»،[۴] اگر خداوندانی بودند فساد ایجاد می شد. مسلّماً این در عالم تحقق خارجی ندارد، اصلاً نمی شود که اینطور بشود، یعنی فرض بگیرید.
شب گذشته عرض کردم فرض بگیرید اگر یک پیغمبری از بنی اسرائیل هم در مقابل امیرالمؤمنین صلوات الله علیه قرار می گرفت… این موضوع تحقق خارجی ندارد، یعنی درواقع همچنین چیزی نمی شود، همانطور که در عالم خارج پیغمبری گناه نمی کند، فرض بگیرید، او هم طاغوت بود، وای بحال غیر.
کمااینکه هر کسی در مقابل پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم قرار بگیرد، فرضی بگیرید که تحقق پیدا نمی کند، اگر معصومی هم در مقابل پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم قرار بگیرد و ادعا کند، او هم طاغوت است.
منتها این در خارج رخ نمی دهد منتها ارزش معرفتی دارد که ما بفهمیم مقابلِ حضرت ایستادن و هم آوردی کردن و تو یا من گفتن، این کار او را طاغوت می کند، حال نماز شب خوان باشد یا بی نماز، بت پرست باشد یا عابد شب و خیّرِ روز، ظالم یا غیر ظالم، تفاوتی ندارد، هر کسی که باشد، چون این بزرگترین ظلم است.

افتراق در دیدگاه امام خمینی رضوان الله تعالی علیه

حال اینجا یک بحثی داریم، ببینید ما بالاخره در یک شرایطی زندگی می کنیم که من خودم این موضوع را جهاد تبیین دانستم که انتخاب کردم، ما در یک روزگاری هستیم که دچار یک افراط و تفریط هستیم، از یک طرف عده ای به دنبال افتراق بین امّت هستند، منظور از افتراق «تفاوت فکری» نیست، همین آدم هایی که اینجا هستند ممکن است دیدگاه سیاسی مختلفی داشته باشند، همین جمعی که الآن برای حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها اینجا جمع شده اند ممکن است در مدل زندگی اختلافات زیادی داشته باشند، دو برادر با یکدیگر تفاوت بسیار دارند، اختلاف فکری، تفاوت در سبک زندگی، مدل مشرب و سبک آدم ها ممکن است مختلف باشد، حال اینکه کدام درست است و کدام غلط، می توانند گفتگو کنند و با یکدیگر تبادل نظر کنند. چه چیزی بد است؟ اینکه دو برادر مثلاً یک نفر به الف رأی داده است و دیگری به ب رأی داده است شب جمعه ها خانه ی مادرشان جمع نشوند و صله رحم کنند، این افتراق است، وگرنه اختلاف نظر دارند، داشته باشند، هر کسی به هر حجّتی که دارد زندگی می کند، بعضی اوقات هم حجّت نیست بلکه مثلاً سبک زندگی است، همه ی مدل لباس پوشیدن که حرام و حلال نیست، شیوه است، مدل است. در انتخاب رفیق، در مدل زندگی، در خیلی چیزها اینطور است. آن چیزی که گیر دارد این است که یقه ی یکدیگر را بکشند، یعنی همینکه دور یکدیگر جمع می شوند انگار این رئیس قوه مقننه است و او هم رئیس قوه مجریه، بعد هم یقه ی یکدیگر را بکشند، این بد است. شما با یکدیگر برادر و دوست هستید، حال با یکدیگر اختلاف نظر هم دارید که دارید، یک زمانی می دانید و می توانید با یکدیگر گفتگ
مثلاً مرحوم امام رضوان الله تعالی علیه می فرمایند اگر امروز امّت بر سر علی بن ابیطالب علیه السلام اختلاف کنند، این خیانت به اسلام است.
یعنی چکار کنند؟ یعنی یقه ی یکدیگر را بکشند، نه اینکه کسی اصلاً جرأت نکند از امیرالمؤمنین صلوات الله علیه حرف بزند، یا اینکه صدا و سیما جرأت نکند که حرف بزند و ساکت باشیم. کسی چنین نگفته است.
یک مورد را عرض می کنم تا ببینید، بالاخره امام خمینی رضوان الله تعالی علیه به حرف خودشان که عمل می کنند.
حال چرا من از امام خمینی رضوان الله تعالی علیه می گویم؟ برای اینکه یک جریان به دنبال افتراق است و یک جریان هم هر چیزی که بر خلاف نظر اوست برچسب می زند و ضدانقلاب و ضد وحدت و… می گوید.
چون مسئله ی امروز است… طرف به اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین فحش داده است، به ما می گویند چون اعتراض می کنید ضدانقلاب هستید!
اگر هزار تومان از جیب شما بزنند سکته خواهید کرد!
اینجا طرف دیگر باید چکار می کرده است؟ در صد سال اخیر سابقه نداشته است که چنین جسارتی در تریبون رسمی صورت بگیرد، غیررسمی بوده است اما چنین جسارتی بصورت رسمی نداشته ایم.
همان امامی که الآن فیلم ایشان هست و به نظر بنده هم (لازم نیست من روی فرمایش امام نظر بدهم) ولی به حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها قسم یاد می کنم که من کلام ایشان را قبول دارم.
امام خمینی رضوان الله تعالی علیه می فرمایند: اگر بخواهید درامّت در مسئله ی علی بن ابیطالب علیه السلام اختلاف کنید خیانت است.
باید معنای کلام را بفهمیم، این یعنی نباید یقه ی یکدیگر را بکشیم و لشگرکشی کنیم و دو کشور مسلمان یکدیگر را بزنیم و اموال یکدیگر را خراب کنیم و افتراق کنیم و یقه کشی کنیم، مانند مثالی که در مورد دو برادر در خانه ی مادرشان دعوا می کنند، اما نه اینکه از عقاید خودتان نگویید. شما وصیتنامه ی مرحوم امام رضوان الله تعالی علیه را بخوانید، ایشان چند مرتبه وصیتنامه خودشان را اصلاح کرده اند، یعنی چیزهایی را ویرایش کرده اند و بعد منتشر کرده اند، در آنجا بخوانید و ببینید، حال من یک جمله را می خوانم تا ببینید.
دوم شهریور سال ۶۵، دیدار با رئیس جمهور و رئیس مجلس و نخست وزیر، یعنی رؤسا هستند، تلویزیون هم پخش کرده است، عید غدیر سال ۶۵ هم هست، دیگر نگویید قبل از انقلاب بوده است و هنوز نمی دانستند که چه می شود، چون مرحوم امام فرمایشات تندی قبل از انقلاب دارند، می گویند آنجا هنوز حکومت در دست نداشتند، اما اینجا شش سال است که حکومت را در اختیار دارند، اواخر جنگ تحمیلی هم هست و مشکلات زیاد است.
امام خمینی رضوان الله تعالی علیه می فرمایند: «آن چیزی که برای ائمه ی ما قبل از غدیر و قبل از همه چیزها بوده است، این یک مقامی است که مقام ولایت کلّی است، که آن اقامت است»، آن مقامی که کسی نمی تواند از ایشان بگیرد، اگر طوفان بشود از ایشان زائل نمی شود، ممکن است گوهر گرانبهایی در دست من باشد و دزد بزند، یعنی این نزد من اقامت ندارد، ولی یک چیزی ملکه ی نفسانی من است، اگر طوفان بیاید هم سر جای خودش هست، اگر عمامه و کلاه من را هم باد ببرد یا دزد بزند آن هنوز سر جای خود هست، کتاب نیست که اگر بارِ ماشینم را بزنند بگویم سواد من رفت، این با من است، برای همین می فرمایند که اقامت دارد، تا اینکه به اینجا می رسیم: «این امام به معنای حکومت نیست» یعنی امامتِ اصلی حکومت نیست، حکومت یکی از شُعَبِ امامت است، «این یک امام دیگری است، آن مسئله ی دیگری است، آن مسئله مسئله ای است که اگر کسی او را قبول نداشته باشد، اگر تمام نمازها را مطابق با همین قواعد اسلامی شیعه هم بجا بیاورد باطل است».
اگر شما جرأت دارید بروید و این مطلب را در صدا و سیما بیان کنید، شما یک فهم غلطی پیدا کرده اید، اگر کسی به دنبال این است که یقه ی مسلمین را بکشد، در همین مسئله که یک نفر توهین کرد، یک نفر برود و به همه فحش بدهد، خیلی بیخود کرده است که به همه فحش بدهد، دو ماشین در بزرگراه تصادف می کنند، بگوید تو ترک هستی و تو لر هستی، این به ترک ها و او به لرها فحش بدهد، شما دو نفر هستید که با یکدیگر تصادف کرده اید، با بقیه چکار دارید؟ چرا برای یک دستمال قیصریه را آتش می زنید؟ آن می شود افتراق، معلوم است که بد است، اما نمی فرمایند که اصلاً از حق نگویید، این رسانه ای ترین کار زمان خود امام خمینی رضوان الله تعالی علیه است، تلویزیون این برنامه را که روز عید غدیر و در حضور مسئولان بوده است را پخش کرده است و در صحیفه مرحوم امام خمینی رضوان الله تعالی علیه هم هست که به تاریخ دوم شهریور سال ۶۵ مربوط است، می فرمایند: آن امامتی است که اگر کسی حتّی با آداب شیعی هم نماز بخواند و این امامت را قبول نداشته باشد باطل است. حال اگر الآن من حرف بزنم می گویند که توهین است! می فرمایند حرفی در دفاع از مکتب نیست، آن سر جای خود است.
ما دچار مشکل شده ایم، عدّه ای کج فهمی خودشان را به روایت نسبت می دهند، یک عدّه هم کج فهمی خودشان را به ولی فقیه نسبت می دهند. بعضی ها فهم غلط خودشان را به روایت نسبت می دهند، می گوید امام صادق علیه السلام اینطور فرموده اند، برخی دیگر به ولی فقیه نسبت می دهند.
آن ولی فقیه که تو می گویی حتماً خودش می فهمد که چه گفته است، اگر قرار بر این بود که بخواهد اختلاف فکری را نفی کند، خود ایشان که در برنامه چنین فرمایشی را نمی فرمودند، این برای سال ۶۵ است، ایشان متوجه بوده اند که چه می فرمایند.
چون این ها مسئله است، طرف به اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین فحش داده است، نستجیربالله، اصلاً انسان از اینکه بگوید چه گفته است حیا می کند، بعد اگر بگویی این شخص بیخود کرده است که گفته است و باید با او برخورد بشود، می گویند این بازی در زمین دشمن است! وقتی به اینجا می رسد می گوید ما در زمین دشمن بازی نمی کنیم.
بازی در زمین دشمن یعنی چه؟ یعنی همان کاری که عبیدالله بن عمر کرد، وقتی پدرش را کشتند گفت: ایرانی او را کشته است؟ رفت و پنج ایرانی را کشت!
این یعنی افتراق، آن ها چکاره بودند که تو رفتی و آن ها را کشتی؟
الآن یک کسی به ائمه ما نعوذبالله فحش داده است، ما برویم و پنج غیر شیعه را بکشیم یا اذیت کنیم، این افتراق است و حرام است، چه کسی چنین اجازه ای به شما داده است؟ این بر خلاف عدل امیرالمؤمنین صلوات الله علیه است، این افتراق است و خطرناک است، ما اصلاً با این ها دشمنی نداریم، این شخص که اصلاً نمی داند موضوع چیست.
مانند این است که من با یک نفر دعوا کنم و فردا پسر او را در خیابان بزنم، این بر خلاف عدل است، «لا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَى أَلَّا تَعْدِلُوا اعْدِلُوا».[۵]

نظر ولی فقیه حفظه الله در مورد خطبه فدکیه

متن بعدی فرمایش رهبری است و برای پنجم بهمن ماه سال ۹۹ است، می خواهیم فرمایش رهبری را از خطبه حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها توضیح بدهیم، که شما ببینید این حرف ها را در تریبون رسمی ولی فقیه که رسانه ای منتشر شده است و الآن در سایت ایشان موجود است فرموده است، دروغ نبندید، که هر کسی تا می خواهد از ولایت حرف بزند به او برچسب می زنید که کسی جرأت نکند حرف بزند، این صد عن سبيل الله است، یک روزی عدّه ای حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها را به نوعی تنها گذاشتند و امروز هر کسی بخواهد از ایشان دفاع کند هزار نوع نسبت به او می دهند.
مقام معظم رهبری پنجم بهمن ماه سال ۹۹ روز ولادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها می فرمایند: «حسن بصری که از زهّاد ثمانیّه ی معروف است و زاویه هم دارد با اهل بیت، میگوید که «ما کان فی هذه الامّة اعبد من فاطمة کانت تقوم حتّی تورّم قدماها». معنای این تعبیر «ما کان اعبد من فاطمة» این نیست که شبیه او و به اندازه ی او تعدادی وجود داشتند؛ نه، در تعبیرات عربی معنایش این است که هیچ کس در امّت، مانند او نبود از لحاظ عبادت. این را حسن بصری میگوید؛ حسن بصری دوران فاطمه ی زهرا را درک نکرده، امّا اینکه این طور قاطع این حرف را میزند نشان می دهد این جزو مسلّمات و متواتراتی بوده است که در آن زمان وجود داشته. اینکه وظیفه ی عبادت، بعد وظیفه ی امر به معروف و مجاهدت»…
مجاهدت یعنی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها جنگ کرده اند و شمشیر زده اند؟ کجا مجاهدت کرده اند؟ با چه کسی جهاد کرده اند؟ چطور جهاد کرده اند؟ با چه کسی جنگیده است؟ با کفار جنگیده است؟ با هبل جنگیده است؟ اینجا جهاد یعنی چه؟ مصداقی که به ذهن شما می رسد چیست؟ خودشان توضیح می دهند و نیازی نیست که شما حدس بزنید.
«یعنی حضور در آن میدان عجیبی که بنا بود سرنوشت امّت اسلام در آن میدان تعیین بشود و آن حضور طوفانی عجیب فاطمه ی زهرا با آن خطبه های عجیب».
پس یعنی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها حرارت داشته اند، پس هر حرارتی جَوزدگی نیست، هر حرارتی تفرقه نیست، هر حرارتی قومی گرایی و مذهب گرایی نیست، هر حرارتی تفرقه نیست، حرارت حضرت زیاد است برای اینکه موضوع خیلی مهم است، سرنوشت امت است.
یک زمانی می دوی و می گویی که کفش بچه را دزد برد، یک وقت می گوید انگشتر را دزد برد، یک وقت می گوید انگشت را دزد برد، یک وقت می گوید جان او را دزد برد، یک وقت می گوید عاقبت او را دزد برد.
ممکن است بچه کشته بشود و شهید باشد، در این صورت پدر و مادر خوشحال هم می شوند، ولی عاقبت بچه چطور؟ سرنوشت امّت اسلام! موضوع یک روز و دو روز نیست که آن شخص می گفت یک مسئله ی تاریخی است که گذشته است، تاریخ مصرف سرنوشت امت اسلام که نمی گذرد، قاعدتاً ولی فقیه در این تریبون رسمی کلمات را با دقت انتخاب کرده اند.
ولی فقیه در ادامه می فرمایند: «نقشه ی جامع هویّت زن در منطق اسلام این است».
مدام موضوع را فردی نکنید، زن الگوی اسلام آن کسی است که در وسط اجتماع راجع به سرنوشت امت اسلام جهاد کرده است.
مقام معظم رهبری در ادامه می فرمایند: «مادر خوب، همسر خوب، مجاهد فی سبیل الله».
مجاهد فی سبیل الله یعنی چه؟ یعنی کجا جهاد کرده اند؟ با چه کسی جهاد کرده اند؟ در چه موضوعی جهاد کرده اند؟
در ادامه می فرمایند: «در عین حال کدبانو، مدیر خانه، و در عین حال عابد و بنده ی خدای متعال. و در نهایت، فاطمه ی زهرا (سلام الله علیها) نشان داد که زن میتواند به رتبه ی عالی عصمت برسد که اینها خصوصیّات این بزرگوار است… شما بایستی در بیان خودتان، در شیوه ی کار خودتان، به نحوی عمل بکنید که گسترش این [بدزبانی و بدگویی] وجود نداشته باشد. مکتب ائمّه  (علیهم السّلام) و مکتب علوی و فاطمی از این چیزها مبرّا است. شما نگاه کنید فاطمه ی زهرا (سلام الله علیها) دو خطبه ی طوفانی ایراد کرده؛ دو خطبه ی به معنای واقعی کلمه طوفانی: یکی در مسجد در میان انبوه متراکم مردان، یکی هم خطاب به زنان مدینه که پُر [است] از مطالب بسیار مهم و اعتراضی -اعتراض- و تنبیه نسبت به مفاهیم برجسته ی اسلامی که فاطمه ی زهرا (سلام  الله  علیها) در مورد آنها خطر را احساس میکرد، لکن در این دو خطبه ی مهم و بزرگ و پُرشور، یک کلمه ی هتک و زشت و توهین آمیز وجود ندارد؛ [و همه ی کلمات،] کلماتِ محکم و مستحکم،  بیاناتِ متین و متقن. باید این  جوری عمل کنید».
یعنی آشیخ! منبر فاطمیه خطبه حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بخوان. چشم.
«اَیُّهَا النَّاسُ! اِعْلَمُوا اَنّی فاطِمَةُ وَ اَبی‏مُحَمَّدٌ، اَقُولُ عَوْداً وَ بَدْءاً، وَ لا اَقُولُ ما اَقُولُ غَلَطاً» من می خواهم اینطور شروع کنم و غلط نمی گویم، «وَ لا اَفْعَلُ ما اَفْعَلُ شَطَطاً» غلط عمل نمی کنم، از سر عصمت حرف می زنم، «لَقَدْ جاءَکُمْ رَسُولٌ مِنْ اَنْفُسِکُمْ عَزیزٌ عَلَیْهِ ما عَنِتُّمْ حَریصٌ عَلَیْکُمْ بِالْمُؤْمِنینَ رَؤُوفٌ رَحیمٌ» پیغمبری از جنس بشر، دلسوز، حریص به هدایت مردم آمد، برای مؤمنان رئوف و رحیم بود، یعنی من هم دختر او هستم و آمده ام برای شما مادری کنم، «فَاِنْ تَعْزُوهُ وَتَعْرِفُوهُ تَجِدُوهُ اَبی دُونَ نِسائِکُمْ» اگر بپرسید و بررسی کنید می بینید که او پدر من است نه پدر همسران شما، «وَ اَخَا ابْنِ عَمّی دُونَ رِجالِکُمْ» برادر پسرعموی من است… بعد می فرمایند: این پیغمبر آمد و دین را آورد و تبلیغ کرد و بیان کرد و با دشمن جنگید و با نفاق جنگید و با شیطان جنگید، شما چه اوضاعی داشتید؟ وضع خورد و خوراک شما چطور بود؟ رفاقت شما با یکدیگر چطور بود؟ چه شرایطی داشتید؟ یک نمونه را می خوانم «اَذِلَّةً خاسِئینَ» بودید، ذلیل بودید، بیچاره بودید، ناامید بودید، «تَخافُونَ اَنْ یَتَخَطَّفَکُمُ النَّاسُ مِنْ حَوْلِکُمْ» از اینکه کسی در یک لحظه ناموس و فرزند شما را بدزدد می ترسیدید و امنیت نداشتید، «فَاَنْقَذَکُمُ اللَّهُ تَبارَکَ وَ تَعالی بِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ بَعْدَ اللَّتَیَّا وَ الَّتی» خدای متعال شما را بعد از آن شرایط به برکت وجود پدرم پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم نجات داد، «وَ بَعْدَ اَنْ مُنِیَ بِبُهَمِ الرِّجالِ، وَ ذُؤْبانِ الْعَرَبِ، وَ مَرَدَةِ اَهْلِ الْکِتابِ» وقتی با بزرگان عرب جنگید و با مرده ی اهل کتاب و یهودیان جنگید، «کُلَّما اَوْقَدُوا ناراً لِلْحَرْبِ اَطْفَأَهَا اللَّه» هرچه کفار قریش و یهود و… آتش جنگ درست کردند خدای متعال خاموش کرد، به برکت چه کسی؟ «اَوْ نَجَمَ قَرْنُ الشَّیْطانِ، اَوْ فَغَرَتْ فاغِرَةٌ مِنَ الْمُشْرِکینَ» هر وقت آتش جنگ داغ می شد و مشرکین فتنه می کردند پدرم «قَذَفَ اَخاهُ فی لَهَواتِها» برادرش علی بن ابیطالب سلام الله علیه را جلو می انداخت، «فَلا یَنْکَفِی‏ءُ حَتَّى یَطَأَ جِناحَها بِأَخْمَصِهِ، وَ یَخْمِدَ لَهَبَها بِسَیْفِهِ» او به میان میدان می رفت و آتش جنگ را خاموش می کرد، با شمشیر پربرکتش پیروز می شد، «مَکْدُوداً فی ذاتِ اللَّه» ای بی انصاف های بی وجدان! علی در راه خدا خیلی زحمت شما را کشیده است، «مُجْتَهِداً فی اَمْرِ اللَّهِ» چقدر در دفاع از شما زخم برداشت، «قَریباً مِنْ رَسُولِ‏اللَّه» او که از همه به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم نزدیکتر بود، «سَیِّداً فی اَوْلِیاءِ اللَّهِ» سیّد و سرور اولیای خدا بود، «مُشَمِّراً ناصِحاً مُجِدّاً کادِحاً» دلسوزِ شما بود، با همه ی وجود تلاش کرد، «وَ اَنْتُمَ فی رَفاهِیَّةٍ مِنَ الْعَیْشِ» شما که غرق زندگی خوشتان بودید…
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در مدینه و مسجد پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم با چه کسانی صحبت می کنند؟ مخاطب چه کسانی هستند؟ دستگاه خلافت و مردم هستند، مخاطب اصلی هم خلیفه است.
«وَ اَنْتُمَ فی رَفاهِیَّةٍ مِنَ الْعَیْشِ» شما که غرق زندگی خوشتان بودید، «و ادِعُونَ فاکِهُونَ آمِنُونَ» شما به دنبال زندگی خوش خودتان بودید، «تَتَرَبَّصُونَ بِنَا الدَّوائِرَ» در به در به دنبال این بودید که بلایی بر سر ما بیاید و چیزی به شما برسد، بجای اینکه همراه و همدل باشید به دنبال این بودید که بلایی بر سر ما بیاید و شما به چیزی برسید، «تَفِرُّونَ مِنَ الْقِتالِ» او جنگ می کرد و شما فرار!
«فَلَمَّا اِختارَ اللَّهُ لِنَبِیِّهِ دارَ اَنْبِیائِهِ وَ مَأْوى اَصْفِیائِهِ» وقتی خدا پیغمبر خودش را نزد خودش برگزید و از این دنیا رفت، «ظَهَرَ فیکُمْ حَسْکَةُ النِّفاقِ» علامت نفاق از رفتار شما آشکار شد.
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها این جملات را به چه کسانی می فرمایند؟
این خطبه ی طوفانی و مجاهدت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها است، این جهاد تبیین است، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها به چه کسی می فرمایند؟ آیا به اهل کتاب و خیبری ها؟ آیا به کفار قریش؟ آیا به هبل و لات عزّا؟ به چه کسانی می فرمایند؟
مقام معظم رهبری فرمودند همه ی این خطبه متین و مستحکم است، فحش ندارد. یعنی فحش ندهید نه اینکه از منطق دین خودتان دفاع نکنید. حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها فحش نمی دهند ولی از دین دفاع می کنند، بالاخره نسبت هم می دهند. لابد آن کسی که ولایت حاکم شرع امّت بر گردن اوست و در رسانه عمومی می فرماید این ها را بیش از من خوانده است، این ها را دیده است، ندیده که نمی فرماید.
«ظَهَرَ فیکُمْ حَسْکَةُ النِّفاقِ» سرِ گیاه نفاق از دل رفتار شما بیرون زد، «وَ سَمَلَ جِلْبابُ الدّینِ» لباس دین پوسیده شد.
«لباس» ظاهرِ شماست، همینکه نگاه می کنی پوسیدگی را می بینی، دین پوسیده شد، چند روز از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم گذشته است؟ این ها چکار کرده اند؟ هنوز تقسیم غنائم و بیت المالی رخ نداده است، هنوز کنیز جدیدی نگرفته اند که بگویید کسی را بیهوده کنیز و برده گرفته اند، هنوز قتلی صورت نگرفته است.
همینکه جای امیرالمؤمنین صلوات الله علیه قرار گرفته اید و جای او را غصب کرده اید دین پوسیده شد.
«وَ نَطَقَ کاظِمُ الْغاوینَ» سردسته ی منحرفان که تا به حال زبان بر کام گرفته بود حال حرف می زند، «وَ نَبَغَ خامِلُ الْاَقَلّینَ، وَ هَدَرَ فَنیقُ الْمُبْطِلینَ» رئیس اهل باطل خوش رقصی می کند. 
منطقِ مستحکمِ متینِ بی فحش! یعنی هر چیزی را ضدانقلابی نگویید، آن انقلابی که در آن ولایت و اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین وجود ندارد چیست؟ یک چیزی بگذار آن کسی که اینطور دفاع می کند، این انقلاب ارزش دفاع کردن داشته باشد. آن هایی که رفته اند و شهید شده اند، آن هایی که مسئولین این حکومت هستند، خودشان یک چیز دیگری می گویند.
هنوز دو صفحه کتاب نخوانده اند و هرچه دوست دارد به بقیه نسبت می دهد، الآن این یک مدل فحش شده است، حال اینجا را ببینید:
«اَطْلَعَ الشَّیْطانُ رَأْسَهُ مِنْ مَغْرَزِهِ، هاتِفاً بِکُمْ، فَأَلْفاکُمْ لِدَعْوَتِهِ مُسْتَجیبینَ»، شیطان در گوش شما حرف زده است و همه ی شما به دنبال او دویده اید.
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها چه کسانی را می فرمایند؟ نه هبل را می فرمایند و نه یهود را، معلوم است دیگر!
فرمودند: «وَ وَرَدْتُمْ غَیْرَ مَشْرَبِکُمْ هذا» شما را از مسیر دیگری برد، شما باید از آب گوارای دین می نوشیدید و لی به چیز دیگری رو آوردید، تغذیه ی علم شما به جای دیگر رفته است و گوش شما به دهان شیطان است، «وَ الْعَهْدُ قَریبٌ، وَالْکَلْمُ رَحیبٌ، وَ الْجُرْحُ لَمَّا یَنْدَمِلُ» مگر هنوز چند روز است که پدر من از دنیا رفته است؟ جگر ما که برای پدرم پاره شده است هنوز ترمیم نشده است، «وَ الرَّسُولُ لَمَّا یُقْبَرُ، اِبْتِداراً زَعَمْتُمْ خَوْفَ الْفِتْنَةِ» هنوز چند روز نیست… هنوز کفن پدرم خشک شده نشده است که دین را پوسانده اید، گفتید چون فتنه شد عجله داریم زود یک نفر را انتخاب کنیم، «اَلا فِی الْفِتْنَةِ سَقَطُوا»… حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها از آیه قرآن استفاده کردند، در فتنه غرق هستید، «وَ اِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحیطَةٌ بِالْکافِرینَ». این ها همان کلمات مستحکم است، «فَهَیْهاتَ مِنْکُمْ، وَ کَیْفَ بِکُمْ، وَ اَنَّى تُؤْفَکُونَ» شما چقدر به خدا و رسول دروغ بستید که این مسیرِ هدایتِ امّت است.
باقی موضوع هم برای فردا بماند، جملات دیگر را هم خواهیم خواند.

همیشه بهانه هایی برای کمک نکردن وجود دارد

این را بدانید که هزار و چهارصد سال قبل هم بهانه برای دفاع نکردن از حق زیاد بود، وقتی حضرت مسلم علیه السلام به کوفه آمدند و بیست هزار نفر دور ایشان را گرفتند و مقابل عبیدالله بن زیاد ملعون که حتی پانصد یار هم نداشت، بلکه سیصد یار هم نداشت، بلکه نوشته اند که پنجاه یار هم نداشت، برای اینکه همه ی کوفه نظامی بودند، شیخک هایی که رفتند و در گوش مردم خواندند، زنانی که فتنه کردند، بدون جنگ و خونریزی حتی یک صبح تا غروب طول نکشید که این بیست هزار نفر حضرت مسلم علیه السلام را رها کردند، این ها نمازخوان بودند، خیلی از این ها محبِ حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه بودند، در دفاع کردن دچار تردید شدند، آن هایی که در مدینه بودند، مردان تنومند بودند و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها با آن وضع و حالت بارداری و غم سنگینِ از دست دادنِ پدر مجبور شد بر خلاف رویه ی خود به میان مردم برود و با آن ها صحبت کند، آن کسی که دوست نداشت حتّی آن نابینا نفس کشیدنِ او را حس کند به میان مردم رفت و این کلمات را با نفس نفس خواند، برای اینکه آن هایی که باید از دین دفاع می کردند نبودند، همیشه بهانه برای عدم دفاع از دین هست، همیشه هم بیچاره های جاهلی هستند که با دفاعِ بدشان به دشمن کمک می کنند، به توجیه کسانی که کمک نکردند کمک می کنند.
اگر یک نفر خطا می کند شما به بقیه چکار دارید؟ چرا کاری می کنید که آن ها را وادار کنید که همه به پشت سر توهین کننده بروند؟
یک نفر در یک قبیله ای خطا کرده است، به بقیه چکار داری؟ یک عدّه هم اینطور کمک می کنند. خیلی جگر من سوخت، از این حرف ها زیاد است، من بارها روی منبر عرض کرده ام و نمی گویم، امام صادق علیه السلام فرمودند که روی منبر عمومی به مادرم حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها چه می گفتند.
این موضوع خیلی برای من تلخ بود که کسی به مولای حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه چنین جسارتی کند، چون می گوید اگر کسی فلان کس را قبول نداشته باشد…
این چند جواب دارد، یکی از آن ها این است که ما که قبول نداریم که هیچ، حضرات ائمه علیهم السلام هم قبول نداشتند، پس فلان… باید دیگر چکار می کرد؟ بعد مدام می گفتند در زمین دشمن بازی نکن!
در زمین دشمن بازی کردن زمانی است که شما بین فِرَقِ مختلف جنگ بیندازید، نه اینکه چنین فحشی را جواب ندهید، خاک بر سر من که اعتبار و شخص و جان و مال و ناموس و زن و بچه ام و یا هر چیز دیگرم را حفظ کنم که چه بشود؟ برای چه روزی؟ برای چه زمانی؟
می گفت: تو این موضوع را داغ کرده ای!
گفتم: یعنی این همه عالِم که الآن موضع گیری می کنند متوجه نیستند؟ یعنی الآن به همه توهین می کنی؟ تو چقدر گیج هستی!
برای چه این حرف را می زند؟ برای اینکه یک مسئولیتی دارد و نمی خواهد او کارِ سخت را انجام بدهد، چون کار سخت است.
دیگر بایستی چکار می کردند؟ سال ۹۱ وهابیت و ناصبی ها این حرف ها را در رسانه هایشان گفته بودند، اما کسی غلط نکرده بود که در تریبون رسمی بگوید و بعد در کانال هجده نوزده هزار نفری خودش منتشر کند، این شخص در کانال هجده هزار نفری خودش منتشر کرده بود، بعد آن هایی که نباید خفه می شدند خفه شدند.
ممکن است لازم نباشد بعضی از بزرگترها ورود کنند، مثلاً ممکن است لازم نباشد مرجع تقلید در این زمینه ورود کند و بگوید او کیست که من در برابر او قرار بگیرم. مانند اینکه یک بچه ی گیجی در سپاه دشمن بیاید و رقص شمشیر کند، در این صورت که از این طرف فرمانده های اصلی نمی روند، ولی بقیه…
گیج تر آن کسانی بودند که می گفتند توهین نکرده است!
اگر من بخواهم توضیح بدهم، در منبر عمومی جا ندارد که من بگویم او چه گفته است، اما این ها می گویند توهین هم نکرده است! عجب! چون هیچ کاری نکرده اند می گویند اصلاً توهین نکرده است، داغ بازی است. عجب!
اگر کسی چنین نسبتی را به پدر یا مادر تو می داد… دیگر باید چه می گفتند؟
بالاخره ما باید مسئله ی خودمان را حل کنیم. اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین غریب هستند.

روضه و توسّل

روضه ی من امشب از دو مادری است که برای امامشان از فرزند خود گذشتند. یک نفر وقتی به در خانه حمله شد…
یک شاعری شعری گفته است که… من در فاطمیه نمی توانم درست روضه بخوانم، اگر بخواهم درست روضه بخوانم خودم تا صبح بیچاره هستم و از دهان من در نمی آید، اشاره می کنم…
می گوید وقتی این طفل دید که نمی تواند از پدر و مادر خود دفاع کند گفت می روم و به جدّم شکایت می کنم، غیرت او قبول نکرد…
آن شاعر چیزهای دیگری هم گفته است که من نمی توانم بگویم…
اصلاً جِبِل و فطرت ماست، وقتی کشتی در حال غرق شدن است و تنها و غریب می شویم، ناخودآگاه می گوییم که یک نفر ما را نجات می دهد.
آن انسانی که وقتی هر بیچاره ای در این عالم زمین می خورد ذهن او به سمت ایشان می رود، چه نام ایشان را بداند و چه اسم ایشان را نداند، وقتی انسان زمین می خورد «یاعلی» می گوید، اما همه کسِ امیرالمؤمنین صلوات الله علیه زمین خورد و دلش نیامد «یاعلی» بگوید، حیا کرد، فرمودند: «یا فِضَّهُ خُذینی»… آن کسی که همه ی عالم را نگه می داشت فرمود: بیا و من را بگیر… «فَقَدْ قُتِلَ وَ اللّه ما فی اَحْشائی مِن الْحَمْلِ»… اگر من بخواهم توضیح بدهم شما نباید زنده بمانید ...
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها دیگر از همین امروز خودشان را از امیرالمؤمنین صلوات الله علیه مخفی کردند…
شب جمعه است، از این عمو ارثی به یک شیرخوار در کربلا رسید، وضع بچه وخیم شد، حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه به سمت خیمه ها برگشتند، مادر به خیمه رفت و از خیمه بیرون نیامد…
قاعدتاً در اینطور موارد… ان شاء الله خدای متعال برای شما نیاورد، اگر وضع یک طفل شیرخوار وخیم بشود، دیده اید که مادر او بیرون می زند و سر و صدا می کند، قاعده این است، مادر دیگر نمی تواند خود را کنترل کند، ان شاء الله خدای متعال برای شما نیاورد که ببینید وضع یک بچه ای وخیم باشد، مادر به میان می دود و حواس مادر به حجاب خود نیست و جیغ می زند و همه هم وضع او را مراعات می کنند… اما اینجا وقتی وضع بچه وخیم شد مادر به خیمه رفت، چون مشکلِ بچه آب است، ممکن است مولا خجالت بکشند، برای همین حضرت ربابه سلام الله علیها از خیمه ها بیرون نیامدند، حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه آمدند و به حضرت زینب کبری سلام الله علیها فرمودند: «ایتِینی وَلَدِیَ الصَّغِیرَ حَتَّى أُوَدِّعَهُ» بچه را بده تا با او وداع کنم یا بروم و برای او آب بگیرم، مادر از خیمه بیرون نیامد، دلِ مادر به دنبال بچه بود…
راوی می گوید حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه این طفل را به میان میدان بردند، هنوز فرمایشات حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه تمام نشده بود، شد آنچه نباید می شد…
مرحوم آیت الله غروی اصفهانی می فرمایند: کأنه این مادر که نمی توانست بخاطر حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه بیرون بیاید از شکاف خیمه ها تماشا می کرد…
دو جمله فرموده اند، یکی از آن ها را آذری ها می خوانند و دیگری را مرحوم غروی اصفهانی رضوان الله تعالی علیه شعر گفته اند، زبان حال است، می گویند: خیلی آرزو داشتم که زبان باز کنی و برای من شیرین زبانی کنی، ولی از دور اتفاقی برای تو افتاد که من هم لال شدم… زبان من هم بسته شد…
آرزو داشتم تو را با چه چیزهایی از شیر بگیرم، به خیلی چیزها فکر کردم، «ما خلت ان السهم للفطامی»، به همه چیز فکر می کردم الا اینکه تو را با تیر از شیر بگیرم…

پی نوشتها : 
.....................................................
[۱]. سوره  مبارکه غافر، آیه ۴۴.
[۲]. سوره  مبارکه طه، آیات ۲۵ تا ۲۸.
[۳]. الصّحيفة السّجّاديّة، ص ۹۸.
[۴]. سوره مبارکه انبیاء، آیه ۲۲ (لَوْ كَانَ فِيهِمَا آلِهَةٌ إِلَّا اللَّهُ لَفَسَدَتَا ۚ فَسُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُونَ)
[۵]. سوره مبارکه مائده، آیه ۸ (يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ لِلَّهِ شُهَدَاءَ بِالْقِسْطِ ۖ وَلَا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَىٰ أَلَّا تَعْدِلُوا ۚ اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَىٰ ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ)

جهت دسترسی به سایر مجموعه مباحث «جهاد تبیین در قیام فاطمی» استاد کاشانی کلیک کنید.

ویژه نامه مرتبط : ایام فاطمیه سلام الله علیها - ویژه نامه بانوی بی نشان