شهرهاى مجازى با خانه هاى رايانه اى

شهرهای مجازی با خانه های رايانه ای

امروزه بحث توسعه ی شهرها به شبکه جهانی نيز سرايت کرده است شهرها و شهرکهای جديد هر روز در فضای مجازی ساخته می شوند که مصالح آن ها از خشت و ملات نيست، بلکه بيت های رايانه ای است. اين شهرهای الکترونيکی با عنوان شهرهای مجازی (virtual Cities) شناخته می شدند. در هر لحظه چندين هزار نفر مشغول استفاده از اين شهرهای مجازی جهت انجام کارهای خود از سراسر جهان هستند. کارهايی مانند خريد، فروش، مسافرت، استراحت، مسابقه و غيره.

 شهرها در تعريف عام آن مراکز جغرافيايی تجمع انسان ها و خدمات است به همين دليل است که نحوه چيدمان عناصر شهری و شکل امروزی شهرنشينی برای مردم بسيار آشناست و با آن رابطه ای نزديک برقرار می کند در نتيجه شهرهای مجازی می توانند مدل بسيار خوبی از تمام اطلاعات و خدماتی باشند که در شهرهای حقيقی وجود دارد. اين شهرها را می توان کانون های الکترونيکی ناميد که حتی انسان های ساکن کوچه و پس کوچه را نيز بر روی صفحه نمايش رايانه شما به تصوير میکشند. برای بررسی شهرهای مجازی لازم است ابتدا به طبيعت آنها پرداخته و سپس به سراغ نحوه ساخت اين گونه از شهرها خواهيم پرداخت.

در شروع هزاره سوم می توان فناوری اطلاعات و ارتباطات را بعنوان اصلی ترين محور تحول و توسعه بيان کرد که دستاوردهای ناشی از آن نيز در زندگی مردم اثرگذار است . دراين راستا وجود شهرهای الکترونيکی و اينترنتی در هر کشوری می تواند زمينه حضور منطقی، علمی و اقتصادی اين پديده با ارزش را فراهم آورد و توان علمی و قدرت کشورها را در توليد، توزيع و استفاده از دانش نشان دهد.اکنون اينترنت بعنوان گسترده ترين و غنی ترين منبع اطلاعاتی در جهان مطرح است و امکان دسترسی به آخرين اطلاعات را در حوزه های مختلف ممکن می سازد و بعنوان وسيله ای ارتباطی با قابليت های گستردگی ارزان بودن و در دسترس بودن سبب افزايش سطح آگاهی انسان ها و همچنين کاهش هزينه های ارتباطی شده است. دراين بين پديده شهر الکترونيک اگرچه در جهان پديده ای نو و جديد است و تنها يک دهه ازعمر آن می گذرد اما به دليل قابليت ها و مزايای فراوانی که دارد مورد توجه بسياری از کارشناسان و متخصصان IT و شهری شده است. اين پديده را می توان هديه فناوری اطلاعات و ارتباطات برای بشر دانست که نويددهنده محل زندگی بهتر برای کار، تفريح، سرگرمی، يادگيری و زندگی دسته جمعی در جوامع است.

شهر الکترونيکی عبارت از شهری است که اداره امور شهروندان شامل خدمات و سرويس های دولتی و سازمان های بخش خصوصی بصورت برخط (online) و بصورت شبانه روزی و در 7 روز هفته باکيفيت و ضريب ايمنی بالا و با بهره گيری از ابزار فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) و کاربردهای آن انجام می شود. شهر الکترونيکی ما را از دنيای تک بعدی شهرهای سنتی و امروزی خارج کرده و به دنيای جديدی راهنمايی خواهد کرد، دنيايی دوبعدی که دستاورد فناوری های نوين اطلاعات و ارتباطات می باشد. در گذر اين زمان و در اين حرکت روبه جلوی فناوری ما در آينده ای نه چندان دور دنيای سه بعدی را شاهد خواهيم بود که حتی تصور آن در حال حاضر برايمان ناممکن است.

فعاليتهای شهر الکترونيکی

بسياری از فعاليت هايی که در شهرهای عادی انجام می شود قابليت پياده سازی و اجرا در شهر الکترونيکی را دارد و به جرأت می توان گفت که اين فعاليت ها در شهرهای الکترونيکی بسيار راحت تر از نمونه های فيزيکی آن خواهد بود. اين مجموعه از فعاليت ها را می توان به گروه های زير تقسيم کرد:

1: فعاليت های تصميم گيری: انتخاب بهترين مکان برای مسافرت با توجه به وضعيت رزرو هتل ها و قطارها، انتخاب بهترين مسير برای رفتن به نقطه ای ديگر از شهر
2: فعاليت های درمانی : مراجعه به پزشک و دريافت دستورالعمل های درمانی و پزشکی، مشاوره با پزشک خانوادگی بدون نياز به حضور فيزيکی درمطب
3: دريافت اطلاعات : شامل اخبار، روزنامه ها، نشريات، ترافيک شهری، ساعات ورود و خروج قطارها بدون خارج شدن از منزل و يا محل کار
4: فعاليت های گردشگری: رزرو بليت و هتل - رزرو اتومبيل در مقصد، انتخاب بهترين شهرها و مکان های تاريخی و مسافرتی برای گردشگری
5: فعاليت های علمی : انجام تحقيقات علمی، جست و جوی مقالات علمی، استفاده از منابع کتابخانه ها، انتشار و چاپ کتاب های الکترونيکی
6: فعاليت های آموزشی : ثبت نام و رفتن به کلاس های مجازی و امتحانات مجازی - کسب مدارک معتبر بين المللی
7: فعاليت های بانکی : پرداخت قبوض، برداشت پول از حساب، انتقال پول، اعلام وصول و برگشت چک
8: فعاليت های تفريحی : بازی های رايانه ای، بازديد از موزه ها و پارک ها، انجام مسافرت های مجازی
9: فعاليت های تجاری: خريد و فروش کالا، موسيقی، فيلم، خريد بليت هتل ها و هواپيماها
10: فعاليت های اداری: مانند ثبت اسناد و املاک، درخواست گذرنامه و غيره

انواع شهرهای مجازی

می توان انواع مختلف شهرهای مجازی را به ۴ دسته زير تقسيم کرد:

1: صفحاتی اينترنتی که مدعی شهر مجازی هستند اما ماهيت آنها صرفاً در راهنمايی ها و مجموعه های دسته بندی شده ای از اطلاعات است . اين صفحات تنها برای دست يافتن به مقاصد تبليغاتی و ترويج صنعت توريسم راه اندازی شده و ارائه کننده شکل و ظاهر شهرهای مجازی نيستند، بعنوان نمونه ای از اين شهرها می توان به سايت www.brighton.co.uk اشاره ای کرد.
2: اين گروه از شهرها را شهرهای مجازی مسطح می نامند که از نقشه های شهری و ساختمانی برای نمايش اطلاعات مورد نظر خود استفاده می کنند. از شهرهای مسطح می توان به بولونيا اشاره کرد که دارای صفحه ای اينترنتی بعنوان شهری مجازی است و از نقشه و مشخصه های زمينی و ساختمانی شهر بصورت گرافيکی بهره گرفته و شهری مسطح بنا کرده است.
3: دسته ديگر شهرهای مجازی، شهرهای مجازی سه بعدی هستند که با استفاده از فناوری حقيقت مجازی به مدل سازی ترکيب شهرها و با درجات نزديک و يا دور به واقعيت می پردازند و بعضی از اين گونه شهرها بسيار به واقعيت شهر فيزيکی نزديک هستند.
4: اين گروه را می توان شهرهای واقعی مجازی ناميد که بسيار به شهرهای واقعی نزديک هستند و مدل هايی واقعاً واقع گرايانه تلقی شده اند و شما با حرکت در ميان کوچه های شهر حس حرکت در شهری واقعی را خواهيد داشت. برای تحقق بخشيدن به اين امر، شهر مجازی بايد دارای ظاهری واقعی و دارای تنوع خدمات و کارکردها باشد و ازتمامی امکانات يک شهر واقعی بهره بگيرد و ازهمه مسائل مهمتر بستر مناسبی برای انجام تعاملات اجتماعی در ميان شهروندان باشد تا رغبت حضور شهروندان در شهر مجازی بيشتر شده و درصد مشارکت شان نيز بيشتر شود.

مراحل پيدايش شهر الکترونيکی

در ايجاد هر شهر الکترونيکی مراحلی وجود دارد که اين مراحل يکی پس از ديگری تکميل شده و سبب توسعه، پيشرفت و تکامل شهر الکترونيکی خواهد شد، اين مراحل را می توان به شکل زير بيان کرد:
۱- مرحله پيدايش

۲- مرحله ارتقا

۳- مرحله تعامل

۴- مرحله توسعه و گسترش

✓ پيدايش

در اين گام از طراحی شهر الکترونيکی ايده اوليه، طراحی موضوعی و تهيه سند راهبردی، مشورت با کارشناسان و صاحبنظران حوزه ict و تهيه زيرساخت های فنی مورد نياز از قبيل نرم افزاری و سخت افزاری مورد نياز است.

✓ ارتقا

در اين گام پس از پياده سازی شهر الکترونيکی بصورتی کاملاً ساده، امکانات و توانمندی های شهر برای استفاده بازديدکنندگان، خصوصاً شهروندان توسعه خواهد يافت و سعی در برآورد حداقل امکانات مورد نياز شهروندان در طراحی شهر است.

✓ تعامل

در اين بخش سعی در برقراری ارتباط با سايتهای مرجع در زمينه های تخصصی و نيزدر اختيار گذاردن اطلاعات سايت در اين گونه از پايگاه های اطلاعاتی است، به علاوه با شهرهای الکترونيکی موجود بر روی وب جهان (world wide web) نيز تعامل برقرار خواهد شد و به داد و ستد دانش و اطلاعات پرداخته می شود. به علاوه می توان امکانی را برای استفاده شهروندان ديگر شهرها از امکانات و توانمندی های شهر در نظر گرفت.

✓ توسعه و گسترش

اين گام آخرين و نهايی ترين بخش در توسعه شهر الکترونيکی است و با فراهم آوردن امکانات و توانمندی های مبادلات مالی اقدام به خريد و فروش اينترنتی و نيزدريافت و پرداخت پول الکترونيکی نمود. به علاوه در اين گام بايد وب سايت شهر الکترونيکی را توسعه و گسترش داد و سرويس های مورد نياز شهروندان را برای سرويس دهی فعال تر به آنها فراهم و يا توليد نمود.