تفسیر نور | پیامهای آسمانی جزء بیست و دوم قرآن
تفسیر نور | پیامهای آسمانی جزء بیست و دوم قرآن
در این بخش از ضیاءالصالحین، به تفسیر مختصر آیات منتخب جزء بیست و دوم قرآن کریم پرداخته شده است. نگارنده سعی کرده است پس از ذکر آیه و ترجمه آن، روایاتی تفسیری در خصوص آیه مورد نظر نقل کرده و سپس به تفسیر آن آیه بپردازد. در ادامه با پیامهای آسمانی جزء بیست و دوم قرآن کریم ما را همراهی کنید.
1. تَحِيَّتُهُمْ يَوْمَ يَلْقَوْنَهُ سَلَامٌ وَ أَعَدَّ لَهُمْ أَجْرًا كَرِيمًا: تحيّت آنان در روزى كه خدا را ملاقات كنند سلام است و خداوند براى آنان پاداشى نيكو فراهم كرده است.
✓ سلام، درودِ بهشتى و بهشتيان است. «تَحِيَّتُهُمْ ... سَلامٌ»
✓ پاداش هاى الهى، هم بزرگوارانه است، هم بزرگ و گرانقدر. «أَجْراً كَرِيماً»، «أَجْراً عَظِيماً»{ احزاب، 44}
2. يَعْلَمُ مَا يَلِجُ فِى الْأَرْضِ وَ مَا يخْرُجُ مِنْهَا وَ مَا يَنزِلُ مِنَ السَّمَاءِ وَ مَا يَعْرُجُ فِيهَا وَ هُوَ الرَّحِيمُ الْغَفُور: هر چه را كه در زمين فرو شود و هر چه را كه از زمين بيرون آيد و هر چه را كه از آسمان فرود آيد و هر چه را كه بر آسمان بالا رود، مى داند. و او مهربان و آمرزنده است.
✓ با آن كه خداوند همه چيز را مى داند ولى كسى را رسوا نمى كند. «الرَّحِيمُ الْغَفُورُ» {سبأ، 2}
3. لِّيَجْزِىَ الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّلِحَاتِ أُوْلَئكَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ كَرِيمٌ: تا كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده اند پاداش دهد آنانند كه برايشان آمرزش و روزى نيكو مقرّر است.
✓ پاداش هاى الهى، هم معنوى است «مَغْفِرَةٌ» و هم مادّى. «رِزْقٌ كَرِيمٌ» {سبأ، 4}
4. ذَالِكَ جَزَيْنَاهُم بِمَا كَفَرُواْ وَ هَلْ نُجَازِى إِلَّا الْكَفُور: اين {كيفر} را به خاطر كفرانشان به آنان جزا داديم و آيا جز ناسپاسان را كيفر مى دهيم.
✓ سرچشمه ى بدبختى ها، عملكرد منفى خود ماست. «ذلِكَ جَزَيْناهُمْ بِما كَفَرُوا»{سبأ، 17}
5. يَأَيُّها النَّاسُ أَنتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِىُّ الْحَمِيدُ: اى مردم! اين شماييد كه به خداوند نياز داريد و {تنها} خداوند، بى نياز و ستوده است.
✓ هيچ كس از خدا بى نياز نيست. «يا أَيُّهَا النَّاسُ»{فاطر، 15}
6. وَ لَا الظُّلُمَاتُ وَ لَا النُّورُ: تاريكى و روشنايى {نيز يكسان نيستند}.
✓ راه حقّ يكى بيش نيست. «النُّورُ» بصورت مفرد آمده ولى راههاى انحرافى زياد است. «الظُّلُماتُ»{فاطر، 20}
7. لِيُوَفِّيَهُمْ أُجُورَهُمْ وَ يَزِيدَهُم مِّن فَضْلِهِ إِنَّهُ غَفُورٌ شَكُور: خداوند پاداش آنان را بطور كامل عطا كند و از فضل خويش به آنان بيفزايد، چرا كه خداوند آمرزنده و سپاسگزار است.
✓ خداوند از تلاشها قدردانى كرده و لغزشها را مى پوشاند، ما نيز در برابر خدمات ديگران قدرشناس باشيم و از لغزشهاى آنان بگذريم. «إِنَّهُ غَفُورٌ شَكُورٌ»{فاطر، 30}
8. إِنَّ اللَّهَ عَالِمُ غَيْبِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ: همانا خداوند به غيب آسمانها و زمين آگاه است، بدون شک او به راز دلها داناست.
✓ كسانى كه فرصتهاى دنيا را از دست داده و عمل صالحى انجام نداده اند و در آخرت ناله مى زنند كه ما را از دوزخ نجات بده تا عمل صالح انجام دهيم، در سخن خود صداقت ندارند. «إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ»{فاطر، 38}
9. وَ اضْرِبْ لَهُم مَّثَلاً أَصحْابَ الْقَرْيَةِ إِذْ جَاءَهَا الْمُرْسَلُونَ: براى آنها اصحاب قريه را مثال بزن كه فرستادگان خدا به سوى آنها آمدند.
✓ در بيان داستان، عبرتها مهم است، نام قريه، نژاد، زبان و تعداد افراد مهم نيست. «أَصْحابَ الْقَرْيَةِ»
✓ انبيا به سراغ مردم مى رفتند و منتظر نبودند تا مردم به سراغ آنان بيايند. «جاءَهَا الْمُرْسَلُونَ» { یس، 13}
10. قَالُواْ إِنَّا تَطَيَّرنَا بِكُمْ لَئن لَّمْ تَنتَهُواْ لَنَرجُمَنَّكُم وَ لَيَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ: گفتند: ما شما را به فال بد گرفته ايم. اگر بس نكنيد سنگ سارتان خواهيم كرد و شما را از ما شكنجه اى سخت خواهد رسيد.
✓ فالگيرى و فال زدن، از آداب و رسوم جاهلى است. «تَطَيَّرْنا بِكُمْ»
✓ كسى كه منطق ندارد به خرافات متوسّل مى شود. «تَطَيَّرْنا بِكُمْ»{یس، 18}
جهت دسترسی به مجموعه "پیامهای آسمانی آیات منتخب قرآن کریم" کلیک کنید.
افزودن دیدگاه جدید