تفسیر نور | پیامهای آسمانی جزء هشتم قرآن
تفسیر نور | پیامهای آسمانی جزء هشتم قرآن
در این بخش از ضیاءالصالحین، به تفسیر مختصر آیات منتخب جزء هشتم قرآن کریم پرداخته شده است. نگارنده سعی کرده است پس از ذکر آیه و ترجمه آن، روایاتی تفسیری در خصوص آیه مورد نظر نقل کرده و سپس به تفسیر آن آیه بپردازد. در ادامه با پیامهای آسمانی جزء هشتم قرآن کریم ما را همراهی کنید.
1. وَ لَقَدْ مَكَّنَّاكُمْ فِى الْأَرْضِ وَ جَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَايِشَ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُونَ: در زمين جايگاهتان داديم و راه هاى معيشتتان را در آن قرار داديم. و چه اندک سپاس مى گزاريد.
✓ يادآورى و توجّه به نعمتهاى الهى، زمينهى شكوفايى معرفت و محبّت و تسليم خدا شدن است. «وَ لَقَدْ مَكَّنَّاكُمْ»{ أعراف، 10}
2. قَالَ فَاهْبِطْ مِنْهَا فَمَا يَكُونُ لَكَ أَن تَتَكَبَّرَ فِيهَا فَاخْرُجْ إِنَّكَ مِنَ الصَّاغِرِينَ: گفت: از اين مقام فرو شو. تو را چه رسد كه در آن گردنكشى كنى؟ بيرون رو كه تو از خوارشدگانى.
✓ نه علم و شناخت شيطان به خدا، نجات بخش است و نه عبادتهاى طولانى او، بلكه راه نجات، تسليم خدا بودن است. «تَتَكَبَّرَ فِيها فَاخْرُجْ» {أعراف، 13}
3. قَالَا رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا وَ إِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَ تَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسرِينَ: گفتند: اى پروردگارما، به خود ستم كرديم واگر ما را نيامرزى و بر ما رحمت نياورى از زيانديدگان خواهيم بود.
✓ هر گونه خلافى، ظلم به خويش است، چون مخالفت با فرمان خدا مخالفت با تكامل و سعادت واقعى خود است. «ظَلَمْنا أَنْفُسَنا»
✓ از آداب دعا و استغفار، ابتدا اعتراف به گناه است. «قالا رَبَّنا ظَلَمْنا أَنْفُسَنا»{ أعراف، 23}
4. وَ إِذَا فَعَلُواْ فَاحِشَةً قَالُواْ وَجَدْنَا عَلَيْهِ ءَابَاءَنَا وَ اللَّهُ أَمَرَنَا بِهِا قُلْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَأْمُرُ بِالْفَحْشَاءِ أَ تَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ: چون كار زشتى كنند، گويند: پدران خود را نيز چنين يافته ايم و خدا ما را بدان فرمان داده است. بگو: خدا به زشتكارى فرمان نمى دهد. چرا چيزهايى به خدا نسبت مى دهيد كه نمى دانيد؟
✓ توجيه گناه، بزرگتر از خود گناه و نشانه ى سلطه و نفوذ شيطان است. «أَوْلِياءَ لِلَّذِينَ» ... «قالُوا وَجَدْنا عَلَيْها آباءَنا» چه توجيه اجتماعى {نياكان} و چه توجيه مذهبى {امر خدا به زشتى ها}.{أعراف، 28}
5. يَابَنِى ءَادَمَ خُذُواْ زِينَتَكُم عِندَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَ كُلُواْ وَ اشْرَبُواْ وَلَاتُسْرِفُواْ إِنَّهُ لَايُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ: اى فرزندان آدم، به هنگام هر عبادت لباس خود بپوشيد. و نيز بخوريد و بياشاميد ولى اسراف مكنيد، كه خدا اسرافكاران را دوست نمى دارد.
✓ بهترين و زيباترين لباس، براى بهترين مكان است. «خُذُوا زِينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ»
✓ اوّل نماز، آنگاه غذا.«عِنْدَكُلِّ مَسْجِدٍ وَ كُلُوا وَ اشْرَبُوا» اوّل توجّه به روح و معنويّت، آنگاه توجّه به جسم {أعراف، 31}
6. وَ لِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً وَ لَا يَسْتَقْدِمُونَ: هر امتى را مدت عمرى است. چون اجلشان فراز آيد، يک ساعت پيش و پس نشوند.
✓ فرصت و امكاناتى كه در دست ماست، رفتنى است، پس تا حدّ توان، صحيح ترين استفاده را بكنيم. «لِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ»{ أعراف، 34}
7. وَ نَادَى أَصْحَابُ الْأَعْرَافِ رِجَالًا يَعْرِفُونَهُم بِسِيمَاهُمْ قَالُواْ مَا أَغْنَى عَنكُمْ جَمْعُكُم وَ مَا كُنتُمْ تَسْتَكْبِرُونَ: ساكنان اعراف مردانى را كه از نشانيشان مى شناسند آواز دهند و گويند: آن خواسته كه گرد آورده بوديد و آن همه سركشى كه داشتيد شما را فايدهاى نبخشيد.
✓ مال، قدرت، دوستان و طرفداران، عامل نجات نيستند. «ما أَغْنى عَنْكُمْ جَمْعُكُمْ» {أعراف، 48}
8. اُدْعُواْ رَبَّكُمْ تَضَرُّعًا وَ خُفْيَةً إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ: پروردگارتان را با تضرع و در نهان بخوانيد، زيرا او متجاوزان سركش را دوست ندارد.
✓ دعا وقتى مؤثّر است كه خالصانه و همراه با تضرّع باشد. «تَضَرُّعاً وَ خُفْيَه»
✓ دعا نكردن، دعاى بىتضرّع و دعاى ريايى، از نمونه هاى سركشى و تجاوز است. «الْمُعْتَدِينَ»{ أعراف، 55}
9. أَوَ عَجِبْتُمْ أَن جَاءَكُم ذِكْرٌ مِّن رَّبِّكُم عَلَى رَجُلٍ مِّنكُم لِيُنذِرَكُمْ وَ لِتَتَّقُواْ وَ لَعَلَّكُم تُرْحَمُونَ: آيا از اينكه بر مردى از خودتان از جانب پروردگارتان وحى نازل شده است تا شما را بترساند و پرهيزگارى كنيد و كارى كند كه مورد رحمت قرار گيريد، به شگفت آمده ايد؟
✓ گاهى حجاب معاصرت و همدوره بودن، مانع پذيرش حقّ و منطق صحيح اوست. «أَ وَ عَجِبْتُمْ» قوم نوح مى گفتند: چرا او پيامبر باشد و به او وحى برسد و به ما نرسد؟ او كه همانند ماست و با ما تفاوتى ندارد! {أعراف، 63}
10. وَ اذْكُرُواْ إِذْ جَعَلَكُم خُلَفَاءَ مِن بَعْدِ عَادٍ وَ بَوَّأَكُمْ فِى الْأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِن سُهُولِهَا قُصُورًا وَ تَنْحِتُونَ الْجِبَالَ بُيُوتًا فَاذْكُرُواْ ءَالَاءَ اللَّهِ وَ لَا تَعْثَوْاْ فِى الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ: به ياد آريد آن زمان را كه شما را جانشينان قوم عاد كرد و در اين زمين جاى داد تا بر روى خاكش قصرها برافرازيد و در كوهستانهايش خانه هايى بكنيد. نعمتهاى خدا را ياد كنيد و در زمين تبهكارى و فساد مكنيد.
✓ مسكن، از نعمتهاى ويژه الهى است. «قُصُوراً» ... «بُيُوتاً» ... «آلاءَ اللَّهِ »
✓ رفاه، مسكن و قصر، اگر از ياد خدا جدا باشد زمينهى فساد مىشود. «قُصُوراً» ... «بُيُوتاً» ... «مُفْسِدِينَ» {أعراف، 74}
جهت دسترسی به مجموعه "پیامهای آسمانی آیات منتخب قرآن کریم" کلیک کنید.
افزودن دیدگاه جدید