تفسیر نور | پیامهای آسمانی جزء دوم قرآن
تفسیر نور | پیامهای آسمانی جزء دوم قرآن
در این بخش از ضیاءالصالحین، آیات منتخب جزء دوم قرآن کریم تفسیر شده است. نگارنده سعی کرده است پس از ذکر آیه و ترجمه آن، روایاتی تفسیری در خصوص آیه مورد نظر نقل کرده و سپس به تفسیر آن آیه بپردازد. در ادامه با پیامهای آسمانی جزء دوم قرآن کریم ما را همراهی کنید.
1. وَ لِكُلٍ وِجْهَةٌ هُوَ مُوَلِّيهَا فَاسْتَبِقُواْ الْخَيرْاتِ أَيْنَ مَا تَكُونُواْ يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعًا ... هر كسى را جانبى است كه بدان روى می آورد. پس در نيكى كردن بر يكديگر سبقت گيريد. هر جا كه باشيد خدا شما را حاضر می آورد، كه او بر هر كارى تواناست.
✓ به جاى رقابت و سبقت در امور مادّى، بايد در كارهاى خير از ديگران سبقت گرفت. «اسْتَبِقُوا الْخَيْراتِ»{ بقره، 148}
2. فَاذْكُرُونىِ أَذْكُرْكُمْ وَ اشْكُرُواْ لىِ وَ لَا تَكْفُرون: پس مرا ياد كنيد تا شما را ياد كنم، و براى من شكر كنيد و كفران نورزيد.
✓ خداوند، به انسان شخصيّت می بخشد و مقام انسان را تا جايى بالا می بردكه می فرماید: تو ياد من باش، تا من هم ياد تو باشم. «فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ» {بقره، 152}
3. الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِيبَةٌ قَالُواْ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ: {صابران} كسانى هستند كه هر گاه مصيبتى به آنها رسد، مى گويند: ما از آنِ خدا هستيم و به سوى او باز مى گرديم.
✓ ريشه ى صبر، ايمان به خداوند، معاد و اميد به دريافت پاداش است. «الصَّابِرِينَ الَّذِينَ» «قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ» {بقره، 156}
4. خَالِدِينَ فِيهَا لَا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَ لَا هُمْ يُنظَرُونَ: {آنان براى} هميشه در آن {لعنت و دورى از رحمت پروردگار} باقى مى مانند، نه از عذابِ آنان كاسته مى شود و نه مهلت داده مى شوند.
✓ تخفيف كيفر يا تأخير آن، مربوط به دنياست. در قيامت نه تخفيف است و نه تأخير. «لا يُخَفَّفُ» «لا هُمْ يُنْظَرُونَ» { بقره، 162}
5. إِنَّمَا يَأْمُرُكُم بِالسُّوءِ وَ الْفَحْشَاءِ وَ أَن تَقُولُواْ عَلىَ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ: همانا {شيطان}، شما را فقط به بدى و زشتى فرمان مى دهد و اينكه بر خداوند چيزهايى بگوييد كه به آن آگاه نيستيد.
✓ شيطان، هم دستور به گناه مى دهد، هم راه توجيه آن را نشان مى دهد. فرمان به سوء و فحشا، همان دستور به گناه و فرمان افترا بستن به خدا، دستور به توجيه گناه است. «يَأْمُرُكُمْ» «وَ أَنْ تَقُولُوا» { بقره، 169}
6. وَ قَاتِلُواْ فىِ سَبِيلِ اللَّهِ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَكُمْ وَ لَا تَعْتَدُواْ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ: و در راه خدا با كسانى كه با شما مى جنگند، بجنگيد ولى از حدّ تجاوز نكنيد، كه خداوند تجاوزكاران را دوست نمى دارد.
✓ حتّى در جنگ بايد عدالت و حقّ رعايت شود. «قاتِلُوا» «لا تَعْتَدُوا» بارها قرآن با جملهى «لا تَعْتَدُوا» سفارش كرده كه در انجام هر فرمانى از حدود و مرزها تجاوز نشود. { بقره، 190}
7. ثُمَّ أَفِيضُواْ مِنْ حَيْثُ أَفَاضَ النَّاسُ وَ اسْتَغْفِرُواْ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ: سپس از همانجا كه مردم كوچ مى كنند، كوچ كنيد و از خداوند طلب آمرزش نماييد كه خداوند آمرزندهى مهربان است.
✓ هرگز مأيوس نشويم، گذشته ها هر چه باشد استغفار چارهساز است. زيرا او غفور و رحيم است. «وَ اسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ» {بقره، 199}
8. وَ مِنْهُم مَّن يَقُولُ رَبَّنَا ءَاتِنَا فىِ الدُّنْيَا حَسَنَةً وَ فىِ الاَخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنَا عَذَابَ النَّار: {اما} بعضى از مردم مى گويند: پروردگارا! در دنيا به ما نيكى عطا كن و در آخرت نيز نيكى مرحمت فرما و ما را از عذاب آتش نگهدار.
✓ دنيا و آخرت با هم منافاتى ندارند، به شرط آنكه انسان به دنبال حسنه و نيكى باشد. «فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً»{ بقره، 201}
9 . وَ مِنَ النَّاسِ مَن يَشْرِى نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ: و از مردم كسى است كه براى كسب خشنودى خدا، جان خود را مىفروشد و خداوند نسبت به بندگان مهربان است.
✓ بزرگترين سود آن است كه انسان بهترين متاع را كه جان اوست به خالق خود بفروشد، آن هم نه براى بهشت و يا نجات از دوزخ، بلكه فقط براى كسب رضاى او. «ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ»{ بقره، 207}
10. مَّن ذَا الَّذِى يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَيُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافًا كَثِيرَةً وَ اللَّهُ يَقْبِضُ وَ يَبْصُطُ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُون: كيست كه به خداوند وام دهد، وامى نيكو تا خداوند آن را براى او چندين برابر بي افزايد و خداوند {روزى بندگان را} محدود و گسترده مى سازد، و به سوى او بازگردانده مى شويد.
✓ اگر ما گشايش و تنگ دستى را بدست خدا بدانيم، راحت انفاق مى كنيم. «وَ اللَّهُ يَقْبِضُ وَ يَبْصُطُ»
كمک به خلق خدا، كمک به خداست. «يُقْرِضُ اللَّهَ» بجاى «يقرض الناس»{بقره، 245}
جهت دسترسی به مجموعه "تفسیر نور" کلیک کنید.
افزودن دیدگاه جدید