اهمیت آموزش تاب آوری در کودکان

اهمیت آموزش تاب آوری در کودکان

دنیای امروز ما پر از رویداد های غیرقابل پیش بینی و دشوار است مانند مرگ عزیزان، بلایای طبیعی، بیماری ها و سایر رویدادهای استرس آور زندگی اجتناب ناپذیرند. در این نوشتار با ما همراه باشید تا در مورد «اهمیت آموزش تاب آوری در کودکان» بیشتر بخوانید.

ما نمی توانیم جلوی این اتفاقات بد را بگیریم و نمی توانیم همیشه کنار کودکانمان باشیم و در برابر هر اتفاقی از آن ها حمایت کنیم، اما می توانیم آن ها را به مهارتی مجهز کنیم که به آن ها کمک می کند بتوانند به خوبی با عوامل استرس زا مقابله کنند و این رویداد ها را پشت سر بگذارند.

تاب آوری توانایی افراد برای مدیریت سالم هیجانات خود است و به این مسأله می‎ پردازد که فرد علیرغم قرار گفتن در معرض عوامل استرس زا می تواند توان اجتماعی خود را بهبود بدهد و بر مشکلات غلبه کند و به موفقیت برسد.

توانایی کودکانمان را برای مقابله با فراز و نشیب های زندگی و سربلند بیرون آمدن از چالش های زندگی در طول دوران کودکی افزایش دهیم، پرورش تاب آوری در کودکان نه تنها به آن ها برای مقابله با دشواری های زندگی روزمره کمک می کند بلکه مهارت ها و عاداتی را در آن ها رشد می دهد که باعث می شوند اگر بعد ها در طول دوران نوجوانی و بزرگسالی نیز با سختی و چالشی مواجهه شدند، بتوانند بر آن غلبه کنند.

 کودکان تاب آور بهتر می توانند استرس های زندگی را مدیریت کنند، استرس یک عامل خطر برای سلامت روان است و بودن در معرض استرس دائمی زمینه را برای ایجاد اضطراب و افسردگی در آن ها مهیا می کند. روابط با کیفیت برای ایجاد تاب آوری در کودکان بسیار مهم هستند، والدین می توانند با کمک به کودکتان برای برقراری روابط رضایت بخش با کودکان دیگر و بزرگسالانی که در زندگی شان هستند، تاب آوری را در آن ها رشد دهید همچنین زمانی را برای بازی و تعامل با کودکتان اختصاص دهید تا روابط خود را نیز با او تقویت کنید و به کودکتان مهارت های اجتماعی، دوست یابی و همدلی با دیگران را در قالب بازی، داستان و نمایش آموزش دهید.

استقلال و مسئولیت داشتن به رشد تاب آوری در کودکان کمک می کند، به کودکتان مطابق با سنش مسئولیت دهید و او را برای انجام درست مسئولیت هایش تشویق کنید و به کودکتان سرویس بیش از حد ندهید و اجازه دهید تا آنجا که می تواند در انجام کارهایش استقلال داشته باشد همچنین حمایت افراطی از کودکان آنان را ضعیف و شکننده خواهد کرد.

یک مهارت اساسی که به رشد تاب آوری در کودکان کمک می کند، حل مسئله است و از همان دوره کودکی، وقتی کودکتان با مشکلات حتی جزئی مواجه می شود، به جای اینکه سریع مشکل را برای او حل کنید، سعی کنید با او گفتگو کنید و از او بخواهید در مورد روش های حل مسئله ای که به ذهنش می رسد، صحبت کند.

تاب ‎آور بودن به این معنا نیست که کودکانمان هیجانات منفی و ناخوشایند را تجربه نکنند، بلکه تاب آوری به مدیریت هیجانات و پاسخ به آن ها به روشی سالم مربوط است، فراموش نکنید که کودکان ما باید هیجانات مختلف را تجربه کنند، اما باید روش درست و سالم مدیریت کردن آن ها را هم یاد بگیرند.

گام اول در مدیریت هیجانات، شناخت آنهاست، از کودکی سعی کنید هیجانات کودکتان را برایش نام ببرید زمانی که کتابی برای کودکتان می خوانید یا به همراه او کارتونی تماشا می کنید، به هیجانات مختلفی که شخصیت های داستان یا کارتون تجربه می کنند اشاره کنید و آن ها را نام ببرید. کودکتان را تشویق کنید تا درباره هیجاناتش صحبت کند و صبورانه و حمایت گرانه به او گوش دهید.

زمانی که ما همواره مداخله می کنیم و کودکمان را از مشکلاتی که خودش می تواند از پسشان برآید، نجات می دهیم، فرصت یادگیری مقابله با شرایط دشوار را از او می گیریم و اجازه نمی دهیم که بفهمند، شکست خوردن پایان همه چیز نیست و اینکه می توانند خودشان شرایط سخت پیش آمده را مدیریت کنند، کودکان زمانی می فهمند که از پس انجام کاری بر می آیند که آن کار را انجام دهند.