این چهل شب (اربعین کلیمی) - قسمت هفتم: والفجر، و لیال عشر... (فیلم، صوت، متن)

این چهل شب (اربعین کلیمی) - قسمت هفتم: والفجر، و لیال عشر... (فیلم، صوت، متن)

خوشه ای از خرمن معارف اربعین موسوی، به بیان استاد محمدتقی فیاض بخش - ذی قعده و ذی حجه ۱۴۴۲ - قسمت هفتم: والفجر، و لیال عشر......

برای دسترسی به سایر قسمتهای برنامه «این چهل شب استاد فیاض بخش» اینجا کلیک کنید

▼ خلاصه قسمت هفتم: والفجر، و لیال عشر...

◍ اربعین موسوی به شب های آن شناخته می شود «وَ وَاعَدْنَا مُوسَىٰ ثَلَاثِينَ لَيْلَةً...» و حال آنکه حضرت موسی سی شبانه روز با پروردگار مناجات کردند.
دهه اول ذی الحجة نیز با شب های آن معرفی می شود «والفجر و لیال عشر» بنابراین یکی از نمودهای تام و تمام عزلت که در اربعین موسوی طرح می شود در نیمه های شب خواهد بود. به عبارتی اگر ما عزلت را ذومراتب بدانیم عالی ترین مراتب آن مناجات در نیمه شب خواهد بود.

◍ قرآن در باب اهمیت عزلت شبانه این گونه می فرماید که عمده مناجات های حضرت مریم و زکریا(علیه السلام) در شب بوده و در جای دیگر خطاب به پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله وسلّم) می فرماید: «إِنَّ ناشِئَةَ اللَّيْلِ هِيَ أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قيلا» بهترين وسيله براى صفاى نفس،  سخن گفتن با حضور قلب در نیمه شب است.

◍ عمده تلاش سالک در اربعین موسوی برای رسیدن و خوشه چینی از دهه اول ذی الحجه است و لذا از همان روزهای نخست گام ها محکم برداشته می شود تا به سلامت به این دهه برسد.

◍ بنا بر اهمیت روزهای پایانی اربعین موسوی، شیطان ممکن است در ابتدا و حتی میانه های اربعین مزاحمتی ایجاد نکند و حملات کمتری داشته باشد و طبیعتا بیشترین و شدیدترین حملات را به دهه اول ذی الحجه وانهد و لذا سالک باید از همان ابتدا خود را آماده ورود به روزهای پایانی کند. 

◍ مراقبات در آن ایام باید به اوج خود برسد و انسان به نحوی باشد که دائما با سپردن خود به حضرت حق و انابه و تضرع و گریه و عزلت در نیمه های شب از محضر خداوند استمداد بجوید و حال آنکه محبوب کل غیور است و اگر کسی را بطور جدی در خلوت شبانه بیابد او را خواهد پذیرفت و در مسیر، شیاطین را از او دور خواهد کرد.

◍ پروردگار به داود نبی(علیه السلام) اینگونه می فرماید:
«ای داود من بندگانی دارم که مرا دوست دارند و من هم ایشان را دوست دارم، مشتاق من هستند و من هم مشتاق ایشان هستم، مرا یاد می کنند و من هم ایشان را یاد می کنم و اگر به راه ایشان بروی تو را نیز دوست دارم و اگر بر غیر راه ایشان بروی تو را دشمن خود می شمارم.

◍ داود(علیه السلام) از علامت ایشان پرسید:
پروردگار فرمود:
انتظار وقت ظهر را دارند تا عبادت مرا کنند و شوق به غروب آفتاب دارند تا شب هنگام که هر دوستی با دوست خود خلوت می کند، با من خلوت کنند و گریه کنند و آه کشند و ایستاده و نشسته و در حال سجده به عبادت من بپردازند.

◍ و کمترین عطایی که به ایشان می کنم این سه است:
۱. نور خود را در دل های ایشان می اندازم.
۲. اگر گناهان آسمان ها و زمین و هر چه در میان آن باشد بر ایشان باشد، آن را سبک می کنم و حسناتش را بیشتر از آن می کنم.
۳. به او روی می آورم و هر که را به او روی آورم، هرچه بخواهد به او عطا می کنم.»