احکام نیت روزه از رساله مراجع تقلید (6 مرجع)

1550- لازم نیست انسان نیت روزه را از قلب خود بگذراند یا مثلا بگوید فردا را روزه مى گیرم بلکه همین قدر که براى انجام فرمان خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب کارى که روزه را باطل مى کند انجام ندهد، کافى است و براى آن که یقین کند تمام این مدت را روزه بوده، باید مقدارى پیش از اذان صبح و مقدارى هم بعد از مغرب از انجام کارى که روزه را باطل مى کند خوددارى نماید.

1551- انسان مى تواند در هر شب از ماه رمضان برا روزه فرداى آن نیت کند بهتر است که شب اول ما هم نیت روزه همه ماه را بنماید.

1552- از اول شب ماه رمضان تا اذان صبح، هر وقت نیت روزه فردا را بکند اشکال ندارد.

1553- وقت نیت روزه مستحبى از اول شب است تا موقعى که به اندازه نیت کردن به مغرب وقت مانده باشد، که اگر تا این وقت کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده باشد و نیت روزه مستحبى کند، روزه او صحیح است.

1554- کسى که پیش از اذان صبح بدون نیت روزه خوابیده است، اگر پیش از ظهر بیدار شود و نیت کند، روزه او صحیح است چه روزه او واجب باشد چه مستحب، و اگر بعد از ظهر بیدار شود، نمى تواند نیت روزه واجب نماید.

1555- اگر بخواهد غیر روزه رمضان، روزه دیگرى بگیرد باید آن را معین نماید، مثلا نیت کند که روزه قضا یا روزه نذر مى گیرم، ولى در ماه رمضان لازم نیست نیت کند که روزه ماه رمضان مى گیرم، بلکه اگر نداند ماه رمضان است، یا فراموش نماید و روزه دیگرى را نیت کند، روزه ماه رمضان حساب مى شود.

1556- اگر بداند ماه رمضان است و عمدا نیت روزه غیر رمضان کند، نه روزه رمضان حساب مى شود و نه روزه اى که قصد کرده است.

1557- سوم بوده،روزه او صحیح است.

1558- اگر پیش از اذان صبح نیت کند و بیهوش شود و در بین روز به هوش آید، بنابر احتیاط واجب باید روزه آن روز را تمام نماید و اگر تمام نکرد،قضاى آن را بجا آورد.

1559- اگر پیش از اذان صبح نیت کند و مست شود و در بین روز بهوش آید، احتیاط واجب آن است که روزه آن روز را تمام کند و قضاى آن را هم بجا آورد.

1560- اگر پیش از اذان صبح نیت کند و بخوابد و بعد از مغرب بیدار شود،روزه اش صحیح است.

1561- اگر نداند یا فراموش کند که ماه رمضان است و پیش از ظهر ملتفت شود،چنانچه کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده باشد، باید نیت کند و روزه او صحیح است و اگر کارى که روزه را باطل مى کند انجام داده باشد، یا بعداز ظهر ملتفت شود که ماه رمضان است، روزه او باطل مى باشد ولى باید تا مغرب کارى که روزه را باطل مى کند انجام ندهد و بعد از رمضان هم روزه آن روز را قضا نماید.

1562- اگر بچه پیش از اذان صبح ماه رمضان بالغ شود، باید روزه بگیرد، واگر بعد از اذان بالغ شود، روزه آن روز بر او واجب نیست.

1563- کسى که براى به جا آوردن روزه میتى اجیر شده اگر روزه مستحبى بگیرد اشکال ندارد، ولى کسى که روزه قضا یا روزه واجب دیگرى دارد، نمى تواند روزه مستحبى بگیرد. و چنانچه فراموش کند و روزه مستحب بگیرد، در صورتى که پیش از ظهر یادش بیاید، روزه مستحبى او به هم مى خورد و مى تواند نیت خود را به روزه واجب برگرداند. و اگر بعد از ظهر ملتفت شود، روزه او باطل است، و اگر بعداز مغرب یادش بیاید، روزه اش صحیح است، اگر چه بى اشکال نیست.

1564- اگر غیر از روزه ماه رمضان، روزه معین دیگرى بر انسان واجب باشد، مثلا نذر کرده باشد که روز معینى را روزه بگیرد، چنانچه عمدا تا اذان صبح نیت نکند،روزه اش باطل است، و اگر نداند که روزه آن روز بر او واجب است، یا فراموش کند و پیش از ظهر یادش بیاید، چنانچه کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده باشد، روزه او صحیح و گرنه باطل مى باشد.

1565- اگر براى روزه واجب غیر معینى مثل روزه کفاره، عمدا تا نزدیک ظهر نیت نکند، اشکال ندارد. بلکه اگر پیش از نیت تصمیم داشته باشد که روزه نگیرد، یا تردید داشته باشد که بگیرد یا نه، چنانچه کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده باشد، و پیش از ظهر نیت کند، روزه او صحیح است.

1566- اگر در ماه رمضان پیش از ظهر کافر مسلمان شود و از اذان صبح تا آن وقت کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده باشد، نمى تواند روزه بگیرد و قضا هم ندارد.

1567- اگر مریض پیش از ظهر ماه رمضان خوب شود و از اذان صبح تا آن وقت کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده باشد، باید نیت روزه کند و آن روز را روزه بگیرد، و چنانچه بعد از ظهر خوب شود، روزه آن روزه بر او واجب نیست.

1568- روزى را که انسان شک دارد آخر شعبان است یا اول رمضان واجب نیست روزه بگیرد، و اگر بخواهد روزه بگیرد مى تواند نیت روزه رمضان کند، ولى اگر نیت روزه قضا و مانند آن بنماید و چنانچه بعد معلوم شود رمضان بوده، از رمضان حساب مى شود.

1569- اگر روزى را که شک دارد آخر شعبان است یا اول رمضان، به نیت روزه قضا یا روزه مستحبى و مانند آن روزه بگیرد، و در بین روز بفهمد که ماه رمضان است باید نیت روزه رمضان کند.

1570- اگر در روزه واجب معینى مثل روزه رمضان از نیت روزه گرفتن برگردد، روزه اش باطل است، ولى چنانچه نیت کند که چیزى را که روزه را باطل مى کند بجا آورد در صورتى که آن را انجام ندهد، روزه اش باطل نمى شود.

1571- در روزه مستحب و روزه واجبى که وقت آن معین نیست مثل روزه کفاره، اگر قصد کند کارى که روزه را باطل مى کند انجام دهد، یا مردد شود که به جا آورد یا نه،چنانچه به جا نیاورد و پیش از ظهر دوباره نیت روزه کند، روزه او صحیح است.

مسأله 247 : انسان مى تواند در هر شب از ماه رمضان ، براى روزه فرداى آن نیّت کند. همچنین جایز است که شب اوّل ماه روزه همه ماه را نیّت کند.

مسأله 248 : اگر انسان بخواهد غیر از روزه رمضان ، روزه واجب دیگرى بگیرد، بنابر اقوى باید آن را معین کند مثلاً نیّت کند که «روزه قضا» یا «روزه نذر» مى گیرم ولى در ماه رمضان، لازم نیست نیّت کند که روزه ماه رمضان را مى گیرم.

مسأله 249 : اگر روزى را که شک دارد آخر شعبان است یا اوّل ماه رمضان ، به نیّت روزه قضا یا روزه مستحبى و مانند آن ، روزه بگیرد و در بین روز بفهمد که ماه رمضان است باید نیّت روزه رمضان کند.

مسأله 1632 ـ لازم نیست انسان نیت روزه را از قلب خود بگذراند یا مثلاً بگوید فردا را روزه مى گیرم، بلکه همینقدر که براى انجام فرمان خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب کارى که روزه را باطل مى کند انجام ندهد کافى است براى اینکه یقین کند تمام این مدت را روزه بوده باید مقدارى پیش از اذان صبح، و مقدارى هم بعد از مغرب از انجام کارى که روزه را باطل مى کند خوددارى نماید.

مسأله 1633 ـ در روزه واجب معین مثل رمضان از اول شب تا اذان صبح هر وقت نیت روزه فردا بکند اشکال ندارد، و اگر نداند یا فراموش کند که ماه رمضان است یا واجب معین دیگر، و پیش از ظهر ملتفت شود چنانچه کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده باشد باید نیت کند و روزه او صحیح است، و اگر کارى که روزه را باطل مى کند انجام داده باشد، یا بعد از ظهر ملتفت شود روزه او باطل مى باشد ولى باید تا مغرب کارى که روزه را باطل مى کند انجام ندهد، و بعداً آن روزه را قضاء نماید. اما وقت روزه مستحبى از اول شب است تا موقعى که به اندازه نیت کردن به مغرب وقت مانده باشد، که اگر تا این وقت کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده باشد و نیت روزه مستحبى کند روزه او صحیح است.

مسأله 1634 ـ کسى که پیش از اذان صبح بدون نیت روزه خوابیده است اگر پیش از ظهر بیدار شود و نیت کند روزه او صحیح است، چه روزه او واجب باشد چه مستحب و اگر بعد از ظهر بیدار شود نمى تواند نیت روزه واجب نماید.

مسأله 1635 ـ اگر بخواهد غیر روزه رمضان روزه دیگرى بگیرد باید آنرا معین نماید مثلاً نیت کند که روزه قضاء یا روزه نذر مى گیرم، ولى در ماه رمضان لازم نیست نیت کند که روزه ماه رمضان مى گیرم، بلکه اگر نداند ماه رمضان است یا فراموش نماید و روزه دیگرى را نیت کند، روزه ماه رمضان حساب مى شود.

مسأله 1636 ـ اگر بداند که ماه رمضان است، و عمداً نیت روزه غیر رمضان کند، نه روزه رمضان حساب مى شود، و نه روزه اى که قصد کرده است.

مسأله 1637 ـ اگر پیش از اذان صبح نیت کند و مست شود، و در بین روز به هوش آید، بنابر احتیاط واجب باید روزه آن روز را تمام نماید و قضاى آنرا نیز بجا آورد.

مسأله 1638 ـ اگر پیش از اذان صبح نیت کند و بى هوش شود و در بین روز به هوش آید، بنابر احتیاط واجب باید روزه آن روز را تمام نماید، و اگر تمام نکرد قضاى آنرا بجا آورد.

مسأله 1639 ـ اگر پیش از اذان صبح نیت کند و بخوابد، و بعد از مغرب بیدار شود روزه اش صحیح است.

مسأله 1640 ـ اگر مثلاً به نیت روز اول ماه رمضان روزه بگیرد بعد بفهمد دوم یا سوم بوده روزه او صحیح است.

مسأله 1641 ـ اگر نداند یا فراموش کند که ماه رمضان است و پیش از ظهر ملتفت شود چنانچه کارى که روزه را باطل مى کند انجام داده باشد، یا بعداز ظهر ملتفت شود که ماه رمضان است روزه او باطل مى باشد، ولى باید تا مغرب کارى که روزه را باطل مى کند انجام ندهد، و بعد از رمضان هم قضا آن را بگیرد.

مسأله 1642 ـ اگر بچه پیش از اذان صبح ماه رمضان بالغ شود باید روزه بگیرد، و اگر بعد از اذان بالغ شود روزه آنروز بر او واجب نیست.

مسأله 1643 ـ کسى که براى بجا آوردن روزه میتى اجیر شده اگر روزه مستحبى بگیرد اشکال ندارد، ولى کسى که روزه قضا دارد نمى تواند روزه مستحبى بگیرد، و اگر روزه واجب دیگرى دارد بنابر احتیاط واجب نمى تواند روزه مستحبى بگیرد، و چنانچه فراموش کند و روزه مستحبى بگیرد در صورتى که پیش از ظهر یادش بیاید روزه مستحبى او بهم مى خورد، مى تواند نیت خود را به روزه واجب برگرداند، و اگر بعد از ظهر ملتفت شود روزه او باطل است، و اگر بعد از مغرب یادش بیاید روزه اش صحیح است.

مسأله 1644 ـ اگر در ماه رمضان پیش از ظهر کافر مسلمان شود و از اذان صبح تا آنوقت کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده باشد احتیاط واجب آن است که نیت کند و روزه بگیرد و اگر روزه نگرفت قضا کند.

مسأله 1645 ـ اگر مریض پیش از ظهر ماه رمضان خوب شود و از اذان صبح تا آن وقت کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده باشد، باید نیت روزه کند و آن روز را روزه بگیرد، و چنانچه بعد از ظهر خوب شود روزه آن روز بر او واجب نیست.

مسأله 1646 ـ انسان مى تواند در هر شب از ماه رمضان براى روزه فرداى آن نیت کند و بهتر است که شب اول ماه هم نیت روزه همه ماه را بنماید.

مسأله 1647 ـ روزى را که انسان شک دارد آخر شعبان است یا اول رمضان، واجب نیست روزه بگیرد، و اگر بخواهد روزه بگیرد نمى تواند نیت روزه رمضان کند، ولى اگر نیت روزه قضاء و مانند آن بنماید چنانچه بعد معلوم شود رمضان بوده از رمضان حساب مى شود.

مسأله 1648 ـ اگر روزى را که شک دارد آخر شعبان است یا اول رمضان به نیت روزه قضاء یا روزه مستحبى و مانند آن روزه بگیرد، و در بین روز بفهمد که ماه رمضان است باید نیت روزه رمضان کند، و لو اینکه بعد از ظهر ملتفت شود، و اگر به نیت رمضان روزه بگیرد باطل است و لو اینکه در واقع رمضان باشد.

مسأله 1649 ـ اگر در روزه واجب معینى مثل روزه رمضان از نیت روزه گرفتن برگردد، روزه اش باطل است ولى چنانچه نیت کند که چیزى را که روزه را باطل مى کند انجام دهد در صورتى که آن را انجام ندهد روزه اش صحیح است. همین طور در روزه مستحبى و روزه واجب غیر معین اگر پیش از ظهر دوباره نیت روزه کند، روزه او صحیح است.

مسأله 1316ـ روزه از عبادات است و لازم است با نیّت به جا آورده شود، در موقع نیّت لازم نیست به زبان بگوید، یا از قلب خود بگذراند همین اندازه که در نظرش این باشد که براى اطاعت فرمان خدا از اذان صبح تا مغرب کارهایى که روزه را باطل مى کند ترک نماید کافى است.

مسأله 1317ـ باید احتیاطاً کمى قبل از اذان صبح و کمى هم بعد از مغرب، از انجام این کارها خوددارى کند تا یقین حاصل کند که تمام این مدّت را روزه داشته است.

مسأله 1318ـ کافى است که در هر شب از ماه مبارک رمضان براى روزه فردا نیّت کند، ولى بهتر است که در شب اوّل ماه، علاوه براین، نیّت روزه همه ماه را نیز بنماید.

مسأله 1319ـ نیّت وقت معیّنى ندارد، بلکه هر موقعى تا قبل از اذان صبح نیّت کند کافى است و همین که براى خوردن سحرى برمى خیزد و اگر از او سؤال شود منظورت چیست؟ بگوید: «قصد روزه دارم» کافى است.

مسأله 1320ـ وقت نیّت براى روزه مستحبّى در تمام روز نیز ادامه دارد حتّى اگر مختصرى به مغرب باقى مانده باشد و تا آن موقع کارهایى که روزه را باطل مى کند انجام نداده است مى تواند نیّت روزه مستحبّى کند و روزه او صحیح است.

مسأله 1321ـ اگر در ماه رمضان نیّت را فراموش کند چنانچه تا قبل از اذان ظهر یادش بیاید و فوراً نیّت کند و کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده باشد روزه اش صحیح است، امّا اگر بعد از ظهر نیّت کند صحیح نیست.

مسأله 1322ـ هرگاه کسى بخواهد روزه اى غیر از روزه ماه رمضان به جا آورد باید آن را معیّن کند، مثلاً نیّت کند روزه قضا مى گیرم، یا روزه نذر به جا مى آورم ولى در ماه مبارک رمضان همین اندازه که نیّت کند فردا را روزه مى گیرم کافى است، بلکه اگر نداند ماه رمضان است یا بداند و فراموش کند و روزه دیگرى را قصد کند روزه ماه رمضان حساب مى شود، ولى اگر عمداً در ماه مبارک رمضان نیّت روزه غیر ماه رمضان را کند (در حالى که مى داند در ماه رمضان روزه غیر ماه رمضان صحیح نیست) روزه او باطل است، یعنى نه از رمضان حساب مى شود و نه از غیر آن.

مسأله 1323ـ لازم نیست در موقع نیّت، معیّن کند که روز اوّل ماه است یا دوم یا غیر آن، حتّى اگر روزى را تعیین کند مثلاً بگوید به نیّت روز دوم ماه روزه مى گیرم بعد معلوم شود سوم بوده، روزه او صحیح است.

مسأله 1324ـ اگر پیش از اذان صبح نیّت روزه کند و بعد بیهوش یا مست شود و در بین روز به هوش آید در حالى که هیچ کار خلافى به جا نیاورده، احتیاط واجب آن است روزه آن روز را تمام کند و قضاى آن را هم به جا آورد.

مسأله 1325ـ اگر نداند یا فراموش کند ماه رمضان است و روزه نگیرد و بعد از ظهر ملتفت شود و یا قبل از ظهر در حالى که افطار کرده باشد، باید به احترام ماه رمضان تا مغرب کارهایى که روزه را باطل مى کند ترک نماید و بعد از ماه رمضان آن روز را قضا کند.

مسأله 1326ـ اگر کودکى پیش از اذان صبح بالغ شود باید روزه بگیرد و اگر بعد از اذان بالغ شود و کارى که روزه را باطل کند انجام نداده باشد احتیاط واجب آن است که روزه را بگیرد و بعد هم قضا کند.

مسأله 1327ـکسى که روزه قضاى ماه رمضان یا روزه واجب دیگرى بر ذمّه دارد جایز نیست روزه مستحبّى بگیرد و اگر فراموش کند و روزه مستحبّى بگیرد چنانچه قبل از ظهر یادش بیاید مى تواند نیّت خود را به روزه واجب برگرداند، ولى اگر بعد از ظهر باشد روزه او باطل است.

مسأله 1328ـ کسى که براى روزه شخص مرده اى اجیر شده مى تواند روزه مستحبّى براى خودش بگیرد.

مسأله 1329ـ اگر غیر از روزه ماه مبارک روزه دیگرى بر انسان واجب باشد، مثلاً نذر کرده که روز معیّنى را روزه بگیرد، چنانچه عمداً تا اذان صبح نیّت نکند روزه اش باطل است، ولى اگر یادش برود و پیش از ظهر یادش بیاید مى تواند نیّت کند.

مسأله 1330ـ هرگاه روزه واجب غیر معیّن بر ذمّه دارد (مانند روزه قضاى ماه رمضان یا روزه کفّاره) وقت نیّت آن تا ظهر باقى است، یعنى چنانچه چیزى که روزه را باطل مى کند انجام نداده باشد وقبل از ظهر نیّت کند روزه او صحیح است.

مسأله 1331ـ هرگاه کافرى در ماه رمضان پیش از ظهر مسلمان شود چنانچه تا آن وقت کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده، بنابر احتیاط واجب روزه بگیرد و قضا هم ندارد، همچنین اگر مریض پیش از ظهر خوب شود و کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده باشد باید نیّت روزه کند و احتیاطاً قضا هم نماید، ولى اگر بعد از ظهر خوب شود روزه آن روز واجب نیست فقط باید قضاى آن را به جا آورد.

مسأله 1332ـ یوم الشّک یعنى روزى که انسان شک دارد آخر ماه شعبان است یا اوّل ماه رمضان، روزه آن واجب نیست و اگر بخواهد روزه بگیرد باید نیّت ماه شعبان کند، یا اگر روزه قضا به ذمه دارد نیّت قضا کند و چنانچه بعداً معلوم شود ماه رمضان بوده از رمضان حساب مى شود، ولى اگر در اثناء روز بفهمد باید فوراً نیّت خود را به روزه ماه رمضان برگرداند.

مسأله 1333ـ هرگاه در ماه رمضان یا هر روزه واجب معیّن دیگر، از نیّت روزه برگردد، یا مردّد شود که روزه بگیرد یا نه، روزه اش باطل مى شود، همچنین اگر نیّت کند چیزى که روزه را باطل مى کند به جا آورد، مثلاً تصمیم بر خوردن غذا بگیرد، روزه اش باطل مى شود، هرچند اصلاً غذا هم نخورد، مگر این که در آن حال توجّه نداشته باشد که فلان عمل روزه را باطل مى کند.

مسأله 1334ـ در روزه مستحب و روزه واجبى که وقت آن معیّن نیست (مانند روزه قضا) اگر قصد کند یکى از مبطلات روزه را انجام دهد یا مردّد شود که به جا آورد یا نه، چنانچه به جا نیاورد و پیش از ظهر دوباره نیّت کند روزه اش صحیح است.

مـسـالـه 1559 - لازم نـیـسـت انسان نیت روزه را از قلب خود بگذراند یا مثلا بگوید فردا را روزه مى گیرم، بلکه همین قدر که بنا داشته باشدبراى انجام فرمان خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب کـارى کـه روزه را بـاطـل مى کند انجام ندهد کافى است.

و براى آنکه یقین کند تمام این مدت را روزه بـوده، بـاید مقدارى پیش از اذان صبح و مقدارى هم بعد از مغرب از انجام کارى که روزه را باطل مى کند خوددارى نماید.

مـسـاله 1560 - انسان مى تواند در هر شب از ماه رمضان براى روزه فرداى آن نیت کند، و بهتر آن است که شب اول ماه هم نیت روزه همه ماه را بنماید.

مساله 1561 - وقت نیت روزه ماه رمضان از اول شب است تا اذان صبح.

مـسـالـه 1562 - وقـت نـیت روزه مستحبى از اول شب است تا موقعى که به اندازه نیت کردن به مغرب وقت مانده باشد که اگر تا این وقت کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده باشد و نیت روزه مستحبى کند روزه او صحیح است.

مساله 1563 - کسى که پیش از اذان صبح در غیر روزه ماه رمضان بدون نیت روزه خوابیده است، اگر پیش از ظهر بیدار شود و نیت کندروزه او صحیح است، چه روزه واجب باشد چه مستحب، و اگـر بـعـد از ظـهـر بیدار شود، نمى تواند نیت روزه واجب نماید.

و اما در ماه رمضان اگربى نیت خـوابـیـده باشد اگرچه پیش از ظهر بیدار شود و نیت کند، صحت روزه اش محل اشکال است، و لازم است آن روز را امساک کرده بعدقضا نماید.

مـساله 1564 - اگر بخواهد غیر روزه رمضان روزه دیگرى بگیرد باید آن را معین نماید، مثلا نیت کـنـد کـه روزه قـضا یا روزه نذر مى گیرم، ولى در ماه رمضان لازم نیست نیت کند که روزه ماه رمـضـان مـى گـیـرم، بـلـکه اگر نداند ماه رمضان است یا فراموش نماید و روزه دیگرى را نیت کند،روزه ماه رمضان حساب مى شود.

مـساله 1565 - اگر بداند ماه رمضان است و عمدا نیت روزه غیر رمضان کند، بنابر احتیاط واجب نه روزه رمضان حساب مى شود و نه روزه اى که قصد کرده است.

مـسـالـه 1566 - اگـر مثلا به نیت روز اول ماه روزه بگیرد، بعد بفهمد دوم یا سوم بوده، روزه او صحیح است.

مـسـالـه 1567 - اگر پیش از اذان صبح نیت کند و بیهوش شود و در بین روز به هوش آید، بنابر احتیاط واجب باید روزه آن روز را تمام نماید،و اگر تمام نکرد قضاى آن را بجا آورد.

مـسـاله 1568 - اگر پیش از اذان صبح نیت کند و مست شود و در بین روز به هوش آید، احتیاط واجب آن است که روزه آن روز را تمام کند وقضاى آن را هم بجا آورد.

مـسـالـه 1569 - اگـر پـیش از اذان صبح نیت کند و بخوابد و بعد از مغرب بیدار شود، روزه اش صحیح است.

مساله 1570 - اگر نداند یا فراموش کند که ماه رمضان است و پیش از ظهر ملتفت شود، چنانچه کـارى کـه روزه را باطل مى کند انجام داده باشد، یا بعد از ظهر ملتفت شود که ماه رمضان است، روزه او بـاطـل مـى بـاشـد، ولـى باید تا مغرب کارى که روزه را باطل مى کند انجام ندهد و بعداز رمـضـان هـم آن روزه را قـضا نماید.
و همچنین است حکم بنابر احتیاط واجب اگر پیش از ظهر ملتفت شود، و کارى که روزه را باطل مى کندانجام نداده باشد.

مـسـالـه 1571 - اگر بچه پیش از اذان صبح ماه رمضان بالغ شود، باید روزه بگیرد، و اگر بعد از اذان بالغ شود، روزه آن روز بر او واجب نیست.

مـساله 1572 - کسى که براى بجا آوردن روزه میتى اجیر شده، اگر روزه مستحبى بگیرد اشکال نـدارد، ولـى کـسـى کـه روزه قضا یا روزه واجب دیگرى دارد، نمى تواند روزه مستحبى بگیرد، و چـنـانـچـه فـرامـوش کـنـد و روزه مـسـتـحـب بگیرد در صورتى که پیش از ظهر یادش بیاید، روزه مستحبى او بهم مى خورد و مى تواند نیت خود را به روزه واجب برگرداند، و اگر بعد از ظهر ملتفت شود، روزه او باطل است، و اگر بعد ازمغرب یادش بیاید، روزه اش صحیح است.

مـسـالـه 1573 - اگـر غیر از روزه ماه رمضان روزه معین دیگرى بر انسان واجب باشد، مثلا نذر کرده باشد که روز معینى را روزه بگیرد،چنانچه عمدا تا اذان صبح نیت نکند، روزه اش باطل است، و اگـر نداند که روزه آن روز بر او واجب است، یا فراموش کند وپیش از ظهر یادش بیاید، چنانچه کـارى کـه روزه را بـاطـل مـى کـنـد انجام نداده باشد ونیت کند، روزه او صحیح، و گرنه باطل مى باشد.

مـسـاله 1574 - اگر براى روزه واجب غیر معینى مثل روزه کفاره عمدا تا نزدیک ظهر نیت نکند اشـکـال نـدارد، بلکه اگر پیش از نیت تصمیم داشته باشد که روزه نگیرد یا تردید داشته باشد که بگیرد یا نه، چنانچه کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده باشد و پیش از ظهر نیت کند، روزه او صحیح است.

مـساله 1575 - اگر در ماه رمضان پیش از ظهر، کافر مسلمان شود، بنابر احتیاط واجب باید نیت روزه کند و روزه را تمام نماید، و اگر آن روزرا روزه نگیرد، قضاى آن را بجا آورد.

مـساله 1576 - اگر در وسط روز ماه رمضان پیش از ظهر یا بعد از آن مریض خوب شود، روزه آن روز واجب نیست هر چند تا آن وقت کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده باشد.

مـسـالـه 1577 - روزى را که انسان شک دارد آخر شعبان است یا اول رمضان، واجب نیست روزه بـگـیـرد.
و اگر بخواهد روزه بگیرد، نمى تواندنیت روزه رمضان کند، یا نیت کند که اگر رمضان است روزه رمضان و اگر رمضان نیست روزه قضا یا مانند آن باشد، بلکه باید نیت روزه قضاو مانند آن بـنـمـاید، وچنانچه بعد معلوم شود رمضان بوده، از رمضان حساب مى شود.
ولى در صورتى که قـصد کند آنچه را که فعلا خدا از اوخواسته است انجام دهد بعد معلوم شود رمضان بوده نیز کافى است.

مـسـالـه 1578 - اگـر روزى را که شک دارد آخر شعبان است یا اول رمضان، به نیت روزه قضا یا روزه مستحبى و مانند آن روزه بگیرد و دربین روز بفهمد که ماه رمضان است، باید نیت روزه ماه رمضان کند.

مساله 1579 - اگر در روزه واجب معینى مثل روزه رمضان مردد شود که روزه خود را باطل کند یـا نـه، یا قصد کند که روزه را باطل کند، روزه اش باطل مى شود، اگرچه از قصدى که کرده توبه نماید و کارى هم که روزه را باطل مى کند انجام ندهد.

مـسـالـه 1580 - در روزه مستحب و روزه واجبى که وقت آن معین نیست مثل روزه کفاره، اگر قـصـد کـند کارى که روزه را باطل مى کند انجام دهد یا مردد شود که بجا آورد یا نه، چنانچه بجا نیاورد و پیش از ظهر دوباره نیت روزه کند، روزه او صحیح است.

1559 - لازم نـیـسـت انـسـان نیت روزه را از قلب خود بگذراند یا مثلا بگوید فردا را روزه مى گیرم، بلکه همین قدر که بنا داشته باشد براى انجام خواست خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب کارى که روزه را باطل مـى کند انجام ندهد کافى است، و براى آن که یقین کند تمام این مدت را روزه بوده، باید مقدارى پیش از اذان صبح و مقدارى هم بعد از مغرب از انجام کارى که روزه را باطل مى کند خوددارى نماید.

1560 - انسان مى تواند در هر شب از ماه رمضان براى روزه فرداى آن نیت کند و بهتر آن است که شب اول ماه هم نیت روزه همه ماه را بنماید.

1561 - آخـرین وقت نیت روزه ماه رمضان براى شخص ملتفت قبل از اذان صبح است به این معنى که باید قصد روزه را قبل از اذان صبح داشته باشد هر چند به واسطه خواب یا مانند آن متوجه قصد خود نباشد.

1562 - کـسـى کـه کـارهـایـى کـه روزه را باطل مى کند انجام نداده باشد، در هر وقت از روز نیت روزه مستحبى بکند هر چند فاصله کمى تا مغرب باشد روزه او صحیح است.

1563 - کسى که پیش از اذان صبح در روزه ماه رمضان و هم چنین در روزه واجبى که زمانش معین است، بدون نیت روزه خوابیده است، اگر پیش از ظهر بیدار شود و نیت کند، روزه او صحیح است، و اگر بعد از ظـهـر بیدار شود، باید بنابر احتیاط بقیه روز را به قصد قربت مطلقه امساک کند، و روزه آن روز را نیز قضا نماید.

1564 - اگـر بخواهد غیر روزه رمضان روزه دیگرى بگیرد، باید آن را معین نماید، مثلا نیت کند که روزه قضا یا روزه کفاره مى گیرم، ولى در ماه رمضان لازم نیست نیت کند که روزه ماه رمضان مى گیرم، بلکه اگر نداند ماه رمضان است یا فراموش نماید و روزه دیگرى را نیت کند، روزه ماه رمضان حساب مى شود.

1565 - اگر بداند ماه رمضان است و عمدا نیت روزه غیر رمضان کند، روزه اى که قصد کرده است حساب نـمـى شود، و هم چنین روزه ماه رمضان حساب نمى شود، اگر آن قصد با قصد قربت منافات داشته باشد بلکه اگر منافات هم نداشته باشد، بنابر احتیاط روزه ماه رمضان حساب نمى شود.

1566 - اگر مثلا به نیت روز اول ماه روزه بگیرد، بعد بفهمد دوم یا سوم بوده، روزه او صحیح است.

1567 - اگر پیش از اذان صبح نیت کند و بیهوش شود و در بین روز به هوش آید، بنابر احتیاط واجب باید روزه آن روز را تمام نماید، و اگر تمام نکرد قضاى آن را به جا آورد.

1568 - اگـر پـیش از اذان صبح نیت کند و مست شود و در بین روز به هوش آید، احتیاط واجب آن است که روزه آن روز را تمام کند و قضاى آن را هم به جا آورد.

1569 - اگر پیش از اذان صبح نیت کند و بخوابد و بعد از مغرب بیدار شود، روزه اش صحیح است.

1570 - اگر نداند یا فراموش کند که ماه رمضان است و پیش از ظهر ملتفت شود، چنانچه کارى که روزه را بـاطل مى کند انجام داده باشد، روزه او باطل مى باشد ولى باید تا مغرب کارى که روزه را باطل مى کند انـجـام نـدهـد، و بعد از رمضان هم آن روزه را قضا نماید، و هم چنین است بنابر احتیاط اگر بعد از ظهر مـلـتـفت شود که ماه رمضان است، و اما اگر پیش از ظهر ملتفت شود، و کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده باشد روزه اش صحیح است.

1571 - اگـر بـچـه پیش از اذان صبح ماه رمضان بالغ شود، باید روزه بگیرد و اگر بعد از اذان بالغ شود، روزه آن روز بـر او واجـب نـیـست، مگر آن که قصد روزه مستحبى کرده باشد که اتمام روزه آن روز بنابر احتیاط در این صورت لازم است.

1572 - کـسـى که براى به جا آوردن روزه میتى اجیر شده، یا روزه کفار دارد، اگر روزه مستحبى بگیرد اشـکال ندارد، ولى کسى که روزه قضا دارد نمى تواند روزه مستحبى بگیرد و چنانچه فراموش کند و روزه مستحب بگیرد، در صورتى که پیش از ظهر یادش بیاید، روزه مستحبى او به هم مى خورد و مى تواند نیت خـود را بـه روزه قضا برگرداند، و اگر بعد از ظهر ملتفت شود، روزه او بنابر احتیاط باطل است، و اگر بعد از مغرب یادش بیاید، صحت روزه اش خالى از اشکال نیست.

1573 - اگـر غیر از روزه ماه رمضان روزه معین دیگرى بر انسان واجب باشد، مثلا نذر کرده باشد که روز معینى را روزه بگیرد، چنانچه عمدا تا اذان صبح نیت نکند، روزه اش باطل است، و اگر نداند که روزه آن روز بر او واجب است، یا فراموش کند و پیش از ظهر یادش بیاید، چنانچه کارى که روزه را باطل مى کند، انـجـام نداده باشد و نیت کند، روزه او صحیح، و اگر بعد از ظهر یادش بیاید احتیاطى را که در روزه ماه رمضان گفته شد، مراعات نماید.

1574 - اگـر بـراى روزه واجـب غیر معینى مثل روزه کفاره عمدا تا نزدیک ظهر نیت نکند اشکال ندارد، بـلـکـه اگر پیش از نیت تصمیم داشته باشد که روزه نگیرد، یا تردید داشته باشد که بگیرد یا نه، چنانچه کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده باشد و پیش از ظهر نیت کند، روزه او صحیح است.

1575 - اگـر در ماه رمضان، پیش از ظهر کافر مسلمان شود، و از اذان صبح تا آن وقت کارى که روزه را بـاطل مى کند انجام نداده باشد، بنابر احتیاط واجب باید نیت روزه کند و روزه را تمام نماید و اگر آن روز را روزه نگیرد، قضاى آن را بجا آورد.

1576 - اگر در وسط روز ماه رمضان پیش از ظهر مریض خوب شود، و تا آن وقت کارى که روزه را باطل مى کند انجام نداده باشد باید نیت روزه کند و آن روز را روزه بگیرد و چنانچه بعد از ظهر خوب شود روزه آن روز بر او واجب نیست.

1577 - روزى را کـه انـسـان شـک دارد آخـر شعبان است یا اول رمضان واجب نیست روزه بگیرد، و اگر بـخـواهـد روزه بـگـیرد، نمى تواند نیت روزه رمضان کند، ولى اگر نیت کند که اگر رمضان است روزه رمضان و اگر رمضان نیست روزه قضا یا مانند آن باشد، صحت روزه اش بعید نیست ولى بهتر آن است که نیت روزه قضا و مانند آن بنماید و چنانچه بعد معلوم شود رمضان بوده، از رمضان حساب مى شود، و اگر قصد طبیعى روزه را کند و بعد معلوم شود رمضان بوده، نیز کافى است.

1578 - اگـر روزى را کـه شـک دارد آخر شعبان است یا اول رمضان به نیت روزه قضا یا روزه مستحبى و مانند آن روزه بگیرد و در بین روز بفهمد که ماه رمضان است باید نیت روزه ماه رمضان کند.

1579 - اگـر در روزه واجـب معینى مثل روزه رمضان مردد شود که روزه خود را باطل کند یا نه، یا قصد کـند که روزه را باطل کند، روزه اش بنابر احتیاط باطل مى شود، اگر چه از قصدى که کرده برگردد، و کارى هم که روزه را باطل مى کند انجام ندهد.

1580 - در روزه مـسـتحب و روزه واجبى که وقت آن معین نیست مثل روزه کفاره، اگر قصد کند کارى که روزه را باطل مى کند انجام دهد یا مردد شود که به جا آورد یا نه، چنانچه به جا نیاورد و در روزه واجب پیش از ظهر و در روزه مستحب پیش از غروب دوباره نیت روزه کند، روزه او صحیح است.