زندگی روزمره و دستیابی به کشف و شهود
معرفت قلبی نسبت به خداوند که همان شهود تجلیات حق تعالی است، در مباحث عرفانی دارای مراتب مختلفی است و نهایت سلوک که فنا و بقا است به تجلی ذاتی خداوند ختم می شود. در ادامه این نوشتار با ضیاءالصالحین همراه باشید تا در مورد دستیابی به کشف و شهود بیشتر بدانید.
بیشتر بخوانید: الهام رحمانی و شیطانی - مـلاک و معیـار کـشف و شهـود
پرسش1:
راه کشف و شهود چیست؟ راه پی بردن به اسرار مردم چیست؟
پاسخ :
قرآن کریم راه کشف و شهود را این گونه مشخص نموده است:
”کلاّ لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الیَقینِ لَتَرَوُنَّ الجَحیم“.[سوره تکاثر، آیات ٥ ـ ٦]
شما اگر معارف دین را با برهان و یقین بدانید و به آن عمل کنید، هم اکنون که در دنیا هستید جهنم را می بینید؛ بعد از مرگ کافران هم جهنم را می بینند و می گویند:
”ربّنا اَبْصَرْنا وَسَمِعْنا“[سوره سجده، آیه ١٢]
افرادی مثل حارثة بن مالک که مرحوم کلینی در اصول کافی قصه آن را نقل می کند در محضر رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم می گفتند: گویا با ما عرش و بهشت و دوزخ و اهلشان را می بینیم. اگر ما واقعاً به آنچه که از حلال و حرام می دانیم عمل کنیم و چشم و گوش و دست و پا و غیره را تطهیر کنیم و علم همراه با عمل صالح داشته باشیم به اینجا می رسیم.
خلاصه راه کشف و شهود، بندگی خداست. پی بردن به اسرار مردم کار خوبی نیست، و آنهایی هم که به این مرحله رسیده اند مرتب از ذات اقدس اله مسئلت دارند که اسرار مردم را بر آنها بپوشاند. (آیة الله جوادی آملی)
پرسش2:
چگونه می توان بین اجتماع بود و زندگی معمولی داشت و خودسازی کرد؟
پاسخ :
جهاد اکبر و مبارزه با هوس و خیالات، کار آسانی نیست. لکن قرآن کریم ما را به این جهاد اکبر دعوت کرد:
”فَأمّا مَنْ اَعْطی وَاتَّقی وَصَدَّقَ بِالحُسْنی فَسَنُیسّرهُ لِلْیُسْری“[سوره اللیل، آیات ٦ ـ ٧]
اگر کسی اوایل، مشکلات را تحمل کند و مراقب خود باشد و محبوب والایی را انتخاب کند آنگاه به دیگران به چشم محبوب نگاه نمی کند. اگر کسی قلبش به حبّ خدا مُتیّم بود و دیگران را به عنوان ابزار کار دانست که خدمت به آنها فضیلت دارد، هرگز مشکلی در کارهای اجرایی برایش به وجود نمی آید. (آیة الله جوادی آملی)
مطالب مرتبط :
ولایت، مجرای تجلی «غیب» در «شهـود» / جریان خلقت نور و بررسی آن/بخش اول
مطالب مرتبط
