شرح حدیث اخلاقی توسط رهبری/ ارزش علم و مذمت بخل و حسد

 شرح حدیث اخلاقی توسط رهبری/ ارزش علم و مذمت بخل و حسد

وَ أَکثَرُوا النّاسِ قِیمَةً أَکثَرُهُم عِلماً (۱)؛ ارزشمندترین مردم کسی است که علم بیشتر داشته باشد
اینجا اهمیت علم را بیان می کند؛ البته این به معنای نادیده گرفتن ارزش تقوا و عمل و این چیزها نیست؛ در فرض تساوی افراد از جهت تقوا یا از جهت عمل یا از جهات اخلاقی دیگر، آن وقت آن کسی ارزشش بالاتر است که دانش بیشتری دارد.

وَ أَقَلُّ النّاسِ قیمَةً أَقَلُّهُم عِلماً؛ کم ارزش ترین مردم کسی است که دانش کمتر داشته باشد
هیچ بیانی برای ارزش گذاری بر روی دانش به این وضوح و به این روشنی نیست. نظر اسلام این است. جامعه ی عالِم را اسلام می پسندد. همت اسلام و احکام اسلامی و نظام اسلامی در هر دوره ای بر تربیت عالمان و انسان های عالم و دانشمند گماشته شده است.

وَ أَقَلُّ النّاسِ لَذَّةً أَلحَسُود؛ از میان مردم، حسود، در زندگی از همه کم تر لذت می برد
از زندگی لذت نمی برد -از لذات معمولی زندگی- به خاطر حسد؛ در درون او یک موریانه ای وجود دارد که پایه های راحت و تمتع او را می پوساند و پوک می کند و خراب می کند؛ تقصیر کسی هم نیست، مربوط به خودش است. باید با حسد در درون خود مبارزه کنیم.

وَ أَقَلُّ النّاس راحَةً أَلبَخِیل؛ از میان مردم، بخیل، در زندگی از همه کم تر آسایش دارد
آن کسی که چیزی دارد و بخل می ورزد، نسبت به مال خود آن چنان دلبسته است که دائم در حال نگرانی و دغدغه است، نبادا کم بشود، نبادا بخورند، نبادا ببرند، نبادا ضایع بشود، دائم، این آسایش دیگر ندارد.

پی نوشت:

۱) الامالی شیخ صدوق، صفحه ی ۷۳

دسترسی به سایر جلسات : شرح احادیث اخلاقی توسط رهبری