هر آنچه درباره وذى، مذى و ودى باید بدانید

هر آنچه درباره وذى، مذى و ودى باید بدانید

در این نوشتار قصد داریم تا هر آنچه درباره وذى، مذى و ودى باید بدانید را برای شما از توضیح المسائل و استفتائات مراجع عظام تقلید بنویسیم. با ما همراه باشید.

همه مراجع: «مذى» به آبى گویند که گاه بعد از ملاعبه و بازى [جنسی] کردن از انسان بیرون مى آید. «وذى» به آبى گویند که گاه بعد از منى بیرون مى آید.

«ودى» به آبى گویند که گاه بعد از بول بیرون مى آید و کمى سفید و چسبنده است.

همه این آب ها در صورتى که مجرا آلوده به بول و منى نباشد، پاک است.[۱۲۱]

تبصره. فایده استبرا از بول این است که اگر آب مشکوکى بعد از آن خارج شود، پاک است و وضو را هم باطل نمى کند ؛ اما اگر استبرا نکرده، باید وضو را اعاده کند و محل را بشوید. فایده استبرا از منى این است که اگر رطوبت مشکوکى از او خارج شود و نداند منى است یا یکى از آب هاى پاک، غسل ندارد و اگر استبرا نکند و احتمال دهد ذرات منى در مجرا باقى بوده و همراه بول یا رطوبت دیگرى خارج شده، باید دوباره غسل کند.

. توضیح المسائل مراجع، م ۷۳ و ۳۴۸ ؛ العروة الوثقى، ج ۱، مستحبات غسل الجنابه، م ۲ و ۳ ؛ نورى، توضیح المسائل، م ۳۴۹ و ۷۳ ؛ وحید، توضیح المسائل، م ۷۴ و ۳۵۴ و دفتر: خامنه اى. پرسمان

مسأله ۷۳: آبی که گاهی بعد از ملاعبه و بازی کردن (۱) از انسان خارج می شود (۲) (و به آن «مَذی» می گویند) پاک است (۳) و نیز آبی که گاهی بعد از منی بیرون می آید (و به آن «وَذی» گفته می شود) (۴) و آبی که گاهی بعد از بول بیرون می آید (و به آن «وَدی» می گویند) [اگر (۵) بول به آن نرسیده باشد (۶)]، پاک است. و چنانچه انسان بعد از بول استبراء کند و بعد (۷) آبی از او خارج شود و شک کند که بول است یا یکی از اینها (۸)، پاک می باشد.

(۱) (خوئی، تبریزی، زنجانی:) با زن..

(۲) (سیستانی:) آبی که گاهی با تحریک شهوت از مرد خارج می شود..

(۳) – [عبارت «پاک است» در رساله آیات عظام: زنجانی و بهجت نیست]

(۴) (گلپایگانی، صافی:) اگر ظاهر محل ّ تطهیر شده باشد پاک است.. (فاضل:) پاک است..

(۵) (زنجانی، بهجت:) اگر بعد از خروج..

(۶) [قسمت داخل کروشه در رساله آیت اللّه فاضل نیست]

(۷) (صافی:) و بعد از تطهیر محل..

(۸) (بهجت:) و یا مخلوط است.. [قسمت های داخل پرانتز در رساله آیت الله زنجانی نیست]

(مکارم:) مسأله رطوبت هایی که از انسان خارج می شود غیر از بول و منی بر چند قسم است: اوّل: آبی که گاه بعد از بول بیرون می آید و کمی سفید و چسبنده است و به آن «وَدی» می گویند. دوّم: آبی که هنگام ملاعبه و بازی کردن با هم سر بیرون می آید و به آن «مَذی» می گویند. سوّم: آبی که گاه بعد از منی بیرون می آید و به آن «وذی» گویند، همه این آبها در صورتی که مجری آلوده به بول و منی نباشد، پاک است و وضو و غسل را هم باطل نمی کند. فائده استبراء از بول این است که مجری را از بول پاک می کند یعنی اگر آب مشکوکی بعد از آن خارج شود، پاک است و وضو را هم باطل نمی کند، امّا اگر استبراء نکرده باید وضو را اعاده کند و محل ّ را بشوید. فائده استبراء از منی این است که اگر رطوبت مشکوکی از او خارج شود و نداند منی است یا یکی از آبهای پاک، غسل ندارد، و اگر استبراء نکند و احتمال دهد ذرّات منی در مجری باقی بوده و همراه بول یا رطوبت دیگری خارج شده باید دوباره غسل کند.

• توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید/ متن اصلی از رساله امام خمینی و مُحشی حضرات آیات: سیستانی، صافی گلپایگانی، مکارم شیرازی، نوری همدانی، شبیری زنجانی، بهجت،فاضل،  اراکی، خویی، گلپایگانی، تبریزی.

تفاوت منی و سایر ترشحات چیست؟

رطوبتى که گاهى بعد از خروج منى از انسان خارج مى‏ شود، وذى نام دارد،

و رطوبتى که بعضى از اوقات بعد از بول (ادرار) خارج مى‏ شود، ودى نامیده مى‏ شود،

و رطوبتى که بعد از ملاعبه زن و مرد با یکدیگر خارج مى‏ شود، مذى نام دارد.

همه این رطوبت ها پاک است و باعث نقض طهارت نمى ‏شود.

همین مطلب بالا در رساله های مراجع عظام تقلید نیز اینگونه اشاره شده است:

آبی که گاهی بعد از ملاعبه و بازی کردن از انسان خارج می شود و به آن «مَذی» می گویند پاک است.

و نیز آبی که گاهی بعد از منی بیرون می آید و به آن «وَذی» گفته می شود

و آبی که گاهی بعد از بول بیرون می آید و به آن «وَدی» می گویند، اگر بول به آن نرسیده باشد، پاک است. و چنانچه انسان بعد از بول استبراء کند و بعد آبی از او خارج شود و شک کند که بول است یا یکی از اینها، پاک می باشد.

همه این آبها در صورتی که مجرا، آلوده به بول و منی نباشد پاک است و وضو و غسل را هم باطل نمی کند[۲]. در نتیجه، مایع خارج شده اگر بول نیست و مشخصات منی را ندارد ممکن است یکی از اقسام سه گانه (ودی، وذی و مذی) باشد. این رطوبت ها و ترشحات چه در زنان و چه در مردان پاک است و نیازی به شستن و غُسل ندارند؛ مگر اینکه یقین کند که بول یا منی است.

بدیهی است هر زمان که از انسان منی خارج شود، در خواب یا در بیداری؛ در اثر فکر و یا با انجام عمل خاصی مثل استمنا و یا نزدیکی، در تمام این موارد غسل جنابت بر انسان واجب می شود.

در خصوص خروج منی از زن باید توجه كرد كه: بطور کلی اگر زن به اوج لذّت جنسی برسد و در آن حال مایعی از او خارج شود جنابت محقق شده و غسل بر او واجب است ولی اگر شک کند که به این مرحله رسیده یا نه و یا شک در خروج مایع داشته باشد، غسل واجب نیست و سایر ترشحات نیز پاک است. خروج ترشحات زن، اگر همراه با شهوت (اوج لذت جنسی) باشد، حکم به جنابت آنان می شود و لازم نیست با جستن بیرون آید و بدن سست شود و اگر بدون شهوت باشد، حکم به منی نمی شود، مگر آن که از راه دیگری یقین کند منی است.

مطابق نظر آیت الله خامنه ای مدظله العالی

س ۹۳: لطف بفرمایید در صورت امکان راجع به اقسام رطوبتی که گاهی از انسان خارج می شود، توضیح دهید.

ج: رطوبتی که گاهی بعد از خروج منی از انسان خارج می شود، وذی نام دارد، و رطوبتی که بعضی از اوقات بعد از بول خارج می شود، ودی نامیده می شود، و رطوبتی که بعد از ملاعبه زن و مرد با یکدیگر خارج می شود، مذی نام دارد. همه این رطوبتها پاک است و باعث نقض طهارت نمی شود.

• اجوبه الاستفتائات.

مطابق نظر آیت الله سیستانی مدظله العالی

مسأله ۳۴۴ ـ به دو چیز انسان جنب می شود:
اوّل: جماع.
دوّم: بیرون آمدن منی، در خواب باشد یا بیداری، کم باشد یا زیاد، با شهوت باشد یا بی شهوت، با اختیار باشد یا بی اختیار.

مسأله ۳۴۵ ـ اگر رطوبتی از مرد خارج شود و نداند منی است یا بول یا غیر اینها، چنانچه با شهوت و جستن بیرون آمده و بعد از بیرون آمدن آن بدن سست شده، آن رطوبت حکم منی را دارد، و اگر هیچ یک از این سه نشانه یا بعضی از اینها را نداشته باشد، حکم منی را ندارد. ولی در مریض لازم نیست آن رطوبت با جستن بیرون آمده باشد، و در موقع بیرون آمدن بدن سست شود، بلکه اگر با شهوت بیرون آید در حکم منی است.
و رطوبتی که زنان در موقع ملاعبه یا تصوّرات شهوت انگیز در خود موضع احساس می کنند و آن رطوبت به اندازه ای زیاد نیست که جاهای دیگر را آلوده کند، پاک است و غسل ندارد و وضو را نیز باطل نمی کند و امّا اگر زیاد باشد به حدّی که صدق (انزال) کند و لباس را آلوده نماید؛ در صورتی که همراه با رسیدن زن به اوج لذّت جنسی و ارضای کامل (ارگاسم) باشد، نجس و موجب جنابت است، بلکه اگر همراه با آن هم نباشد ـ بنا بر احتیاط لازم ـ نجس و موجب جنابت می باشد، و در مواردی که زن شک داشته باشد رطوبت به این حد از زیادی رسیده یا نه و یا شک در اصل خروج رطوبت داشته باشد، غسل واجب نیست و وضو و غسل هم باطل نمی شود.