ناگفته های بامداد 13 دیماه 98 / جزئیات ماجرای بازداشت نیروهای تیپ ۴۵ حشدالشعبی

ناگفته های بامداد 13 دیماه 98 / جزئیات ماجرای بازداشت نیروهای تیپ ۴۵ حشدالشعبی

ناگفته های بامداد 13 دیماه 98 و جزئیات ماجرای بازداشت نیروهای تیپ ۴۵ حشدالشعبی در مصاحبه با آقای مسجدی سفیر جمهوری اسلامی ایران در عراق

مهمان این هفته برنامه «دستخط» کسی که ۸ سال دفاع مقدس را در جبهه های حق علیه باطل بوده و به خصوص در حوزه برون مرزی فعالیت می کرده است. بیش از اینکه در خاک ایران باشد در ۸ سال دفاع مقدس در خاک عراق و حوزه های برون مرزی حضور داشته و الان از همین تجربیات در تعامل با گروه ها و احزاب مختلف سیاسی استفاده می کند.

از دوستان نزدیک شهید حاج قاسم سلیمانی است که حتماً ناگفتنی های فراوانی برای ما خواهد داشت.

در خدمت جناب آقای ایرج مسجدی سفیر جمهوری اسلامی ایران در عراق هستیم که فرصتی شد در بینابین سفر ایشان به کشورمان در خدمت ایشان باشیم.

*سلام عرض می کنم و خیلی خوش آمدید.

خدمت جنابعالی و همه بینندگان عزیز سلام عرض می کنم.

*از عراق برای ما بگوئید. اوضاع و احوال عراق چطور است؟ آقای مصطفی الکاظمی مستقر شدند. اوضاع الان چطور است؟

کابینه دولت جدید، آقای مصطفی کاظمی، در دو مرحله رأی اعتماد گرفتند، با ۲۲ وزیر شروع بکار کردند، بنابراین مورد حمایت هم مردم و هم احزاب و جریانات مختلف هستند. ممکن است برخی چالش ها وجود داشته باشد که مختص آقای مالکی یا دیگری نیست؛ در دوره های گذشته نیز همین موضوع وجود داشته است اما نسبت به نقش جمهوری اسلامی و روابط با ایران، عراق مصمم است و دولت ایشان نیز همینطور است. دولت جدید عراق درصدد ایجاد یک توازن یا تعادل در روابط هست، بین حوزه عربی و جمهوری اسلامی و همسایه شمالی خودش ترکیه، آمریکایی ها و دیگران است، اما نسبت به ما بعنوان کشور جمهوری اسلامی ایران، دولت مصمم بر هم جدیت در روابط و هم گسترش روابط در ابعاد مختلف است و مشکلی را در این زمینه احساس نمی کنیم.

ممکن است در عراق برخی موافق یا مخالف باشند، نظرات مختلفی بیان شود و عده ای دولت را قبول داشته باشند و عده ای قبول نداشته باشند، این به نظر من یک امر سیاسی و طبیعی است اما نسبت به روابط با کشور جمهوری اسلامی ایران، عراق مصمم است.

*یک اتفاقی در یکی دو هفته در مورد نیروهای حشدالشعبی و نخست وزیری عراق افتاد و سروصدای زیادی کرد که یکسری از نیروهای حشدالشعبی را گرفتند و عکس العملی در بغداد اتفاق افتاد که برخی از قفل شدن بغداد صحبت می کردند. این چه اتفاقی بود؟

یک مقری مربوط به تیپ ۴۵ حشدالشعبی بود، نیروهای مکافحه الارهاب که خودشان یک سازمان و جریانی هستند که برای مبارزه با تروریسم کار می کنند...

*زیرمجموعه نخست وزیر است؟

بله. اینها همه زیرمجموعه نخست وزیری است؛ چون نخست وزیر بعنوان فرمانده نیروهای مسلح، هم فرمانده ارتش، هم فرمانده حشدالشعبی، هم قوات پلیس است و همچنین فرمانده نیروهای مکافحه الارهاب است. اینها به این مقر هجوم می برند و آنجا را در اختیار می گیرند و افرادی را که از حشدالشعبی بودند به نوعی بازداشت می کنند. به اعتبار اینکه بهشان گزارش شده که اینجا محلی است که ممکن است اقدامات غیرقانونی انجام شود.

نیروهای حشدالشعبی که متوجه می شوند عکس العمل نشان می دهند و متقابلاً مقر ستاد مکافحه الارهاب را در اختیار می گیرند و افراد آنجا را بازداشت می کنند. این تنش تا نیمه های شب ادامه داشت و آقای مصطفی کاظمی ورود پیدا کرد و دستور می دهند این افراد باید آزاد شوند. ایشان اعلام می کند در این موضوع نقشی نداشتم و حالا برخی قبول کردند، برخی قبول نکردند. تا نماز صبح روز بعد تقریباً بچه های حشدالشعبی را آزاد می کنند و مقر را ترک می کنند. از سوی دیگر هم نیروهای حشدالشعبی نماز جماعتی می خوانند و مقر طرف مقابل را تخلیه می کنند و در صبح اوضاع عادی می شود.

اما رسانه ها به این بسیار دامن زدند و این امر را قدری بزرگ کردند. یک اتفاقی بود و بعد آقای مصطفی کاظمی جلسه مشترک برگزار کرد و هم این طرف و هم آن طرف را دعوت کرد و صلح و صفایی بین نیروهایی که همه در مدیریت آقای نخست وزیر هستند، ایجاد شد و امروز این مشکل کامل برطرف شده است.

*برخی معتقد هستند بعد از شهادت حاج قاسم ما و جبهه مقاومت تضعیف شده باشیم. آیا واقعاً چنین نگاهی وجود دارد؟

من فکر نمی کنم. چه بسا بعد از شهادت سردار عزیز شهید سلیمانی، به نوعی انگیزه اینها برای ادامه راه این شهید بزرگوار جدی تر و مصمم تر شده است. اتفاقی که افتاده خلاء وجود سردار سلیمانی است و به اعتقاد من، بعد از شهید عزیز و سرافراز ما شهید سلیمانی، وجود پربرکت فرماندهی جدید سردار قاآنی که سال های طولانی جانشین و قائم مقام ایشان بوده و امروز در راس این سازمان قرار گرفته اند، بنده مطمئن هستم به فضل الهی با قوت و با اقتدار این راه و این مسیر و این مکتب به گفته حضرت آقا، ادامه خواهد داشت.

*آن خلا به دلیل ابعاد مختلف شهید سلیمانی و شهید ابومهدی المهندس بود که خیلی چیزها را پوشش می دادند؟ از این جهت بیان می کنید؟

بله؛ همین طور است. نقش آقای ابومهدی مهندس در عراق و منطقه بعنوان یک دستیار بسیار امین و قوی و مورد علاقه شهید سلیمانی و همچنین حضور فرمانده عزیز شهید ما آقای سلیمانی در منطقه، موقعی که هر دو به شهادت رسیدند، کاملاً چنین مسئله ای اتفاق افتاد. اتفاقاً یک نوع خونخواهی و انتقام خواهی و احساس دین نسبت به خون این شهدا، چه در عراق و چه در منطقه در بین جامعه انسانی علاقه مند به این طریق، یعنی طریق مبارزه و مقاومت، جهاد ایجاد شده است.

*در این ماه های آخر شنیده می شد سردار سلیمانی وقتی با چالش های بزرگ به خصوص ناآرامی های داخل عراق مواجه شده بودند، بعد از استعفای آقای عادل المهدی و موارد دیگر، خیلی به سختی گذراندند. در مورد این مسائل اگر بتوانید صحبت کنید خوب است.

یکی از توفیقاتی که خداوند لطف کرده و بنده داشته ام، از روز اولی که سردار سلیمانی آمدند و حکم فرماندهی نیروی قدس را از رهبر معظم انقلاب اسلامی گرفتند، تا روز شهادت ایشان دائم با ایشان در مراوده و ارتباط بودیم. نکته بارز سردار سلیمانی این بود که یک فرمانده میدانی بود. یک مدیر واقعاً در صحنه بود. بارها که صحبت می کردیم ایشان مطرح می کردند که موفقیت ما در زمان دفاع مقدس، حضور فرماندهان در خطوط مقدم بود و این یک حقیقتی است که در زمانی که ورود به نیروی قدس پیدا کرد، با اینکه صحنه یک صحنه منطقه ای، بین المللی و خارج از کشور بود، می گفت تجربه دفاع مقدس برای ما تجربه موفقی بود. آن تجربه چه بود؟ این بود که اگر می خواهیم مدیریت و رهبری و فرماندهی کنیم باید کاری کنیم که در وسط میدان و در خط مقدم کار باشیم. لذا برای این است که شما شهید سلیمانی را در جنگ با داعش همیشه در میدان می بینید. مگر شرایطی بود که امکان حضور فراهم نباشد.

*و مخاطرات آن را هم می پذیرفت

بله. سردار سلیمانی همیشه آماده شهادت بود. اصلاً احساس می کرد از کاروان شهدا و خیل رفقای شهیدش مانند شهید باکری، شهید کاظمی در دوره دفاع مقدس جا مانده است؛ واقعاً به دنبال شهادت بود. نه اینکه بخواهد خودش را به کشتن بدهد؛ نه، اشتباه نکنیم. آن مسیر و هدف خودش را مانند زمان جنگ انتخاب کرده بود. در یک منطقه رفته بود و یک ربع بعد داعش آنجا را تصرف کرده بود. ایشان وقتی خارج شد آن منطقه سقوط کرد. سردار سلیمانی وارد منطقه می شد مستقیم به خط می رفت. این نکته قابل توجهی است، قبل از اینکه با کسی جلسه بگذارد، بحث های سیاسی کند. مدیریت قوی در ارتباط با دیگران داشت. بسیاری اذعان داشتند با خانواده شهید، با فرزندان شهدا ارتباط داشت؛ من می گویم یک رابطه عاطفی و عمیق شهید سلیمانی با مقامات بزرگ سیاسی در منطقه وجود داشت.

*مصداقی می توانید تعریف کنید؟

مثلاً فرض کنید با آقای مقتدی، سید عمار حکیم، آقای مالکی، با آقای ابوحسن عامری، حتی با اکراد آقای بارزانی، با دکتر برهم روابط اینچنینی داشت و واقعاً آقای سلیمانی را دوست داشتند. آقای بارزانی بعنوان یکی از رهبران کردستان می گفت من واقعاً آقای سلیمانی را دوست دارم. در جمهوری اسلامی اگر بخواهند کسی را مثال بزنند که واقعاً او را دوست دارم و به او باور دارم، حاج قاسم است. من گفتم چرا؟ می گفت بخاطر صداقت او و دوم جدیت او و سوم عمل به قولی که می دهد.

*اربیل و قصه آن را می توانید بازگو کنید؟

من همراه ایشان بودم. قضیه اربیل که اتفاق افتاد آقای بارزانی تماس گرفتند، داعش داشت به منطقه اقلیم کردستان حمله می کرد. در حال پیشروی به سمت اربیل بود. آقای بارزانی تماس گرفت و سردار سلیمانی با هیاتی از همکارانش در اربیل حاضر شدند. شهید ابومهدی هم همراه ایشان بودند. بنده هم بودم و این اتفاق قبل از مسئولیت سفارت بود. وقتی دیدیم آقای بارزانی خیلی نگران هستند، از این که داعش حمله می کند و شرایط بحرانی شده و درخواست کردند نیاز به همکاری شما داریم.

شهید سلیمانی به ایشان گفت ما در خدمت شما هستیم و نگران نباشید. فقط یکی از آقایان را به من معرفی کنید و دست او را در دست ما بگذارید که با ایشان کار را جلو می بریم و مزاحم شما هم نمی شویم. به یاد دارم ایشان آقای دکتر رژ را معرفی کردند. دکتر رژ یکی از مسئولین حزب دموکرات کردستان است. ما شام خوردیم که مهمان آقای بارزانی بودیم. تا نماز صبح نیروهای جمهوری اسلامی و امکانات ایران با چندین پرواز در فرودگاه اربیل به زمین نشستند. به این سرعت کار انجام شد.

بنده با حاج قاسم رفته بودم تا اربیل برویم و برگردیم. یکباره به آقای بارزانی گفت آقای مسجدی اینجا بماند که کنار آقای دکتر رژ باشد و اگر کاری داشتید کمک کند. من هم نگاهی به ایشان کردم که چنین قراری نداشتیم. گفتند نه، شما اینجا بمانید و من هم اجرا کردم؛ این ماندن ۴۵ روز شد. به سرعت مناطق را از داعش پس گرفتند چون شهید سلیمانی این تئوری و نظر را داشت که اگر داعش زمین گیر و ماندگار شد، آن زمان کندن آن سخت تر می شود و شهرهایی که از دست رفته بود و مردم متواری شده بودند و از ترس جان خود فرار می کردند، در مسیر رفتن به شهر خودشان بازگشتند. آقای مسعود بارزانی، ریاست اقلیم کردستان عراق، اعلام کردند من واقعاً نمی دانم چطور از جمهوری اسلامی تشکر کنم. با چه بیان و با چه زبانی تشکر کنم. هم رسماً اعلام کرد و هم نامه ای برای ریاست جمهوری اسلامی ایران نوشت و رسماً از حضور نیروهای ما و کمک به برخورد با داعش، تشکر کرد. ما هم بعد از ۴۵ روز و بعد از آرام شدن منطقه به شهید سلیمانی زنگ زدم و کسب اجازه کردم، گفت شما می توانید برگردید.

*در ماجرای خودمختاری که می خواستند در کردستان اعلام کنند و پشت آن نیز آمریکایی ها و اسرائیلی ها بودند. آنجا هم نقش آفرینی حاج قاسم باعث شد بسیاری از تئوری ها بهم بخورد؛

کردها به دنبال یک نوع خودمختاری یا رای گیری که از مردم کردند، مسائلی که اتفاق افتاد بسیاری در عرصه سیاسی عراق با این امر مخالف بودند. در بین خود عراقی ها و هم در منطقه و هم کشورهای همسایه بعضاً ترکیه، سوریه، ما و دیگران مخالف بودند. با آقای بارزانی هم بسیار صحبت شد. آقای بارزانی مصمم در این امر بودند و اقدام کردند و بعد آن اتفاقات رخ داد.

*سردار سلیمانی با ایشان در این زمینه صحبت های جدی کردند.

بله. شهید سلیمانی هم با این امر مخالف بودند. دلیلش هم این بود که می گفتند منجر به ناامنی و اختلاف و درگیری میشود؛ هم چنین منجر به تجزیه عراق می شود. ایشان کاملاً با این اقدام مخالف بودند.

*آقای بارزانی در مذاکراتی که صورت می گرفت، قبول نمی کردند؟

نه،  ایشان قبول نداشت و می گفت مردم کردستان این را مطالبه می کنند، سال ها مبارزه کرده ایم و دنبال این هستیم.

*شما انبوهی از ناگفته ها هستید. مطالعه ای در آن مطالبی که در ذهن دارم کردم، یکی از مقاطع حساس، پیشروی داعش به سمت بغداد بود.

سردار سلیمانی با همه فداکاری ها و تلاش هایی که کرد یک اعتقادی داشت که می گفت تمام موفقیت ها مرهون خداوند است؛ حرف اول ایشان این بود. می گفت ما اینجا کمک کردیم و نقش اصلی را خود عراقی ها داشته اند. من عراق را بیشتر عرض می کنم چون حوزه کاری بنده بود. عراقی ها هزاران شهید از حشدالشعبی، ارتش عراق، نیروهای عراقی دادند. ما هم نقشی داشتیم، همان طور که فتوای حضرت آیت الله العظمی سیستانی نقش بارزی داشت.

برخی فکر می کنند فقط حشدالشعبی آقای سلیمانی را دوست دارند؛ در صورتی که ارتشی های عراقی، سپهبدها و سرلشگرها و تمام مقامات نظامی عراق به آقای سلیمانی احترام می کنند، هم در زمان حضور ایشان و هم در زمان حیات ایشان و هم امروز بعد از شهادت ایشان این احترام وجود داشت و دارد.

*ایده حشدالشعبی چطور به ذهن رسید و شکل گرفت؟

من فکر می کنم از اینجا شروع شد که داعش عراق را در می نوردید، در اینجا بود که مرجعیت بزرگوار نجف اشرف، حضرت آیت الله العظمی سیستانی، آن فتوای تاریخی را دادند و با هجمه بسیار عجیب و گسترده مواجه شدیم. سردار سلیمانی و آقای ابومهدی المهندس، فرماندهان سپاه بدر و دیگران نقشی که داشتند، این بود که در این فتوا و در این هجوم انسانی به سمت جبهه ها کار سازماندهی و مدیریت و آموزش را برعهده گرفتند. به قول معروف نیروی فله ای که نمی تواند وارد جبهه شود و بجنگد؛ او باید مسلح شود؛ باید سازماندهی شود. مانند دوره دفاع مقدس ما بود. آنها از این تجربه جمهوری اسلامی استفاده کردند، نیروی مردمی را سازماندهی کردند و این حشدالشعبی شد. در آن زمان دور عملیات تغییر کرد.

*جبهه مقاومت مسیحیان عراق را نیز در این جریان داعش کمک کرد. درست است؟

هم مسیحیان، هم ایزدی ها که در مناطق خط فاصل این درگیری ها بودند و بسیار اذیت و آواره شدند و بسیاری مهاجر شدند، تعداد زیادی کشته شدند. فرقی نمی کرد. مسیحیان هم راه نجات خودشان را نیروهای مقاومت می دیدند. لذا امروز که در عراق هستیم مسیحیان عراق، ایزدی های عراق، نسبت به نیروی مقاومت و شهید سلیمانی واقعاً علاقه دارند، چرا که می گویند این انسان کمک به نجات ما کرد، کمک به نابودی داعش کرد، کمک به بازپس گیری مناطق ما کرد، خانه و زندگی اینها در دست داعش بود. این مناطق آزاد شده و همه به سرزمین های خود برمی گردند.

*در جایی اشاره کردید که داعش هست؛ یکی از نگرانی ها الان بخاطر تحرکاتی است که داعش انجام می دهد. قدرت داعشی ها در عراق چقدر است؟

داعش بسیار ضعیف شد. امروز هیچ منطقه ای در اختیار داعش نیست.

*پراکنده هستند...

نه شهر و نه روستایی در اختیار آنها نیست. به هیچ وجه داعش الان هیچ جایی را در اختیار ندارد. داعش در عراق تبدیل به تعدادی هسته های مخفی و سیار شده که در یک جایی حضور پیدا می کنند و تروری را انجام می دهند یا ناامنی ایجاد می کنند و بعد متواری می شوند.

*از خاطراتتان در مذاکرات و صحبت با مقامات سیاسی عراق بگوئید.

سردار سلیمانی یک دیپلمات بسیار قدرتمندی بود. دیپلمات به معنای سیاستمدار و کسی که فهم و راهبری سیاسی دارد. ایشان منطق بسیار قوی داشت و لذا با منطق اقناعی طرف مقابل را جذب و همراه می کرد. اگر طرف مقابل نظر بهتر و قوی داشت ایشان می پذیرفت. بسیار صبور در بحث های سیاسی بود و به همین علت بسیار وقت می گذاشت. شاهد بودیم جلساتی طولانی مدت تا پاسی از شب یا صبح زود برگزار می کرد که برای برخی دوستان عراقی ما هم سخت بود و می گفتند حاج قاسم تا پاسی از شب ما را نگه می دارد و می گوید بعد از نماز صبح آماده مذاکره باشید و اجازه نمی دهد ما بخوابیم؛ البته شوخی هم می کردند.

اما یک نکته بسیار مهم این است کخ نقش سردار سلیمانی نقش مشاور بود. یک دیپلمات مشاور برای عراقی ها و مسئولین و رهبران و سیاستمداران عراقی بود. می گفت نظر، دیدگاه و منطق ما این است. اگر این منطق درست است بپذیرید و اگر درست نیست به راه خودتان ادامه دهید. به دلیل اینکه این منطق و این اقناع قوی بود، ۸۰-۷۰ درصد می پذیرفتند. یک زمانی می گویند ایشان دولت سازی کرد و دخالت کرده و یا امر و نهی کرده است؛ این تعبیر غلطی است. این نوعی بی احترامی به طرف مقابل و شخصیت های عراقی است. صحیح این است که سردار سلیمانی بعنوان یک دوست و مشاور امین و فهیم کمک فکری داد و دیدگاه های خود را بعنوان دیدگاه های جمهوری اسلامی منتقل می کرد.

*در مذاکرات شهید سلیمانی احترام ویژه ای برای مرجعیت و روحانیت قائل بود و در وصیت نامه ایشان هم وجود دارد. حتماً نزد آیت الله سیستانی هم می رفتند و صحبت در باب این مسائل داشتند؛ ممکن هم هست برخی مواقع اختلاف نظرهایی وجود داشته باشد. با این اختلاف نظرها چطور برخورد می کردند و چطور احترام را حفظ می کردند؟

در وهله اول شهید سلیمانی تابع ولایت بودند و خودش را همانطور که بارها گفتند و نوشتند، سرباز ولایت و حضرت آقا می دانستند. در عراق چون جایگاه بسیار ارزشمند و بزرگی مرجعیت جناب آیت الله العظمی سیستانی دارند، هم توصیه رهبر معظم انقلاب ما بوده و هست که توجه به نظرات آیت الله سیستانی باشد و هم اهتمام به این مسئله مورد تاکید بود، لذا سردار سلیمانی کاملاً ارتباط خود را با بیت آقای سیستانی و شخص ایشان و یا فرزند ایشان حفظ کرده بودند. به طور مثال اگر در موضوعی آیت الله سیستانی یا بیت ایشان ملاحظه ای دارد، حتما ایشان ملاحظه را مدنظر داشتند.

*درباره آقای مقتدی صدر و رابطه ای که با شهید سلیمانی داشت و حواشی که در اواخر ایجاد شد، صحبت فرمائید.

صدری ها جایگاه بسیار بزرگی در عراق دارند و شهیدان بزرگوار خاندان صدر، شهید سید محمدباقر صدر و شهید بزرگوار سید محمدصادق صدر، در تاریخ عراق می درخشند و لذا جریان صدری که خود را دنباله روی این مرام و مسلک و این خاندان می داند و امروز آقای مقتدی صدر به نوعی در این صحنه سیاسی بعد از سقوط صدام حضور دارد، یک جریان مهم اجتماعی، مذهبی و تاریخی در صحنه عراق است. همین روند، اصول و چارچوب را با آقای مقتدی صدر نیز دنبال می کردند. حالا روحیات، خلقیات، دیدگاه های شخصیت های عراقی با هم متفاوت است. آقای مقتدی صدر هم برای خودش دیدگاه ها و نظرات و مسائلی داشت.

*سفر ایشان به عربستان و دیدار با بن سلمان قدری حواشی را گسترده تر کرد.

ارتباط رهبران سیاسی عراق غیر از جمهوری اسلامی با هر کشور دیگری، برخواسته از مراودات و اعتقادات و دیدگاه های خود آنها است. سردار سلیمانی هیچگاه مانع این امر نبودند؛ ایشان کار خودش را انجام می داد. در اصل جمهوری اسلامی را عرضه می کرد. من ندیدم یک جایی که شهید سلیمانی با رای مخالف خودش نسبت به طرف مقابل خود خدای ناکرده بی احترامی و ابراز ناراحتی کند. به این دلیل است که بعنوان دیپلمات قوی از او یاد می کنم.

*در لحظه تلخ، بامداد ۱۳ دی ۹۸، در کجا بودید؟

بنده در سفارت بودم و تقریباً ساعت ۱۲:۳۰، حدود ۱ شب بود که به من خبر دادند چنین اتفاقی افتاده است. بلافاصله همکاران ما به محل حادثه منتقل شدند و از آنجا تماس گرفتند که خودروی شهید سلیمانی و همراه ایشان را آمریکایی ها زده اند و آن زمانی که بچه ها رفتند هنوز خودرو آتش می گرفت و جنازه ها متلاشی شده بود و صحنه دلخراشی که پیکرها قابل شناسایی نبود. خیلی شرایط بدی بود.

تا اینها را جمع کردند و منتقل کردند و به تدریج مسائلی که اتفاق افتاد... به جمهوری اسلامی اطلاع رسانی شد. بحث های دیگری که در جریان هستید.

*دعوت رسمی بود که درباره پاسخ به عربستان بود؟ چون شهید سلیمانی پاسخ ایران به درخواست عربستان را می بردند؟

ایشان مرتب به عراق برای مذاکره، برای پیگیری بحث ها، برای موضوع داعش، برای مذاکرات سیاسی می آمدند. حالا موضوع پیام عربستان و هر چیزی ممکن بود یک مسئله باشد، اما ممکن است به دلیل صرقاً این کار سفر انجام نشده باشد.

*طبیعی بود که آمریکایی ها مطلع بودند؟

معلوم شد که آمریکایی ها روی تردد ایشان از مسیر دمشق و پرواز و فرودگاه مسلط شده بودند. ردیابی سردار سلیمانی برای آمریکا یا غیرآمریکا کار مشکلی نبود چرا که آقای سلیمانی مخفی تردد نمی کردند. آشکارا می رفتند و می آمدند. با هواپیما می رفتند و همه هم می دانستند. موقعی که می خواست به عراق بیاید جمعیت بسیاری می دانستند آقای سلیمانی فردا تشریف می آورد، چون قرار جلسه داشتند و تماس گرفته بودند و هماهنگی صورت گرفته بود.

سردار سلیمانی هر زمان و من جمله در آخرین سفر که ختم به شهادت شد، به عراق می آمدند با اطلاع و هماهنگی مسئولین و مقامات عراقی بود و دلیل این بود که جلسات روز بعد ایشان تنظیم شده بود. مثلاً در سفر آخر ایشان صبح روز بعدش ساعت ۸:۳۰ صبح قرار ملاقات و صبحانه با آقای نخست وزیر داشتند. بنابراین آقای سلیمانی مهمان دعوت شده رسمی دولت عراق بودند. ما – منظور خود شهید سلیمانی یا اطرافیان است - احتمال می دادیم ایشان در جایی ترور شود یا توسط صهیونیست ها هواپیمای ایشان زده شود، یا ربوده شود یا منهدم شود، یا در مسیری و جایی ترور شوند، اسرائیلی ها از این کارها زیاد کرده اند ولی اینکه دولت آمریکا این کار را انجام دهد پیش بینی نمی شد. این به معنای واقعی تروریسم حکومتی و دولتی است. دولت آمریکا و ترامپ بپذیرند و دست به این اقدام بزنند و اعتراف کنند. پهپادهای آنها و در عملیات موشکی در خاک و آسمان عراق بدون اجازه و مجوز از طرف نیروهای عراقی، آقای ابومهدی المهندس را که مسئول حشدالشعبی بود، همچنین مهمان عراق یعنی شهید سردار سلیمانی را ترور کنند، یک جنایت تاریخی است که به اعتقاد من از دامن آمریکا و آقای ترامپ به این زودی پاک نخواهد شد.

*اولین مقام عراقی که به شما واکنش نشان داد و تسلیت گفت چه کسی بود؟

من آن شب خیلی وضعیت بدی داشتیم و شرایط سختی بود و بسیار متاثر بودیم، به خصوص بنده به دلیل عمق علاقه، رابطه و دوستی عاطفی که با شهید عزیز داشتیم. ولی اولین اقدامی که انجام دادم خدمت آقای عادل عبدالمهدی نخست وزیر عراق در آن زمان، رسیدم و ایشان هم بسیار ناراحت بود. دلیل این دیدار این بود که این اتفاق افتاده باید چکار کنیم. روی برنامه ریزی اقدامات بعدی تصمیم گیری شد که چطور تشییع جنازه انجام شود، انتقال به ایران چه زمانی باشد.

*در کربلا و نجف چقدر این تشییع جنازه باشکوه شد.

همچنین در بغداد باشکوه بود. من می توانم بیان کنم اکثریت مسئولین عراقی اعم از شیعه و سنی و دیگران شرکت کردند. خود دکتر عادل عبدالمهدی شرکت کرد، جمعیت عظیم انسانی در این مراسم حضور داشتند. مثلا انتقال جنازه ها که قرار بود در ساعت های تعریف شده انجام شود، بعد از مراسم کاظمین منتقل به کربلا شود، این با تاخیر بسیار زیادی اتفاق افتاد. ما هم در هلیکوپتر سوار شده بودیم، خودمان فکر می کردیم نکند بخاطر تاخیر جمعیت پراکنده شده باشند. ولی شاید ۸-۷ ساعت تا ده ساعت مردم منتظر بودند و نرفتند تا جنازه ها برسند و مراسم تشییع را باشکوه برگزار کنند.

*پرونده بررسی شهادت و علت شهادت سردار سلیمانی و عوامل آن در عراق در جریان است؟

بله؛ در جریان است.

*به جایی رسیده است؟

انجا هم دستگاه قضائی و هم دستگاه امنیتی و مسئولین اجرایی کشور برای این مسئله تشکیل پرونده داده اند و موضوع را دنبال می کنند.

*حضرت آقا بعد از شهادت شهید سلیمانی با این تعبیر گفتند که باید آمریکایی ها از منطقه خارج شوند. یعنی بزرگترین انتقامی که می توان از آنها گرفت خروج آمریکایی ها از منطقه است. پارلمان عراق دقیقاً بعد از شهادت سردار سلیمانی این را تصویب کرد. این به کجا خواهد رسید؟ این اجرایی می شود یا موانعی وجود دارد؟

در خصوص حضور آمریکایی هایی و پایگاه های آنها که در منطقه پهن شده، در عراق و غیرعراق، اولا این با مجوز چه کسی است؟ اینها در منطقه چه کاری جز دخالت در شئونات و امورات کشورهای مختلف، تقویت و حمایت تروریسم و ناامنی دارند؟ آمریکایی ها غیر از این کار دیگری نمی کنند. به اعتقاد بنده اگر آمریکایی ها یک کار را واقعاً نمی کنند مبارزه با تروریسم است؛ این یک حقیقت است.

در عراق با شهادت سردار سلیمانی و ابومهدی مهندس، پارلمان عراق بلافاصله وارد تصمیم گیری شد و اولین دوره مذاکرات را با آمریکایی ها شروع کردند. آمریکایی ها تلاش می کنند این مصوبه یا تصمیم را لغو کنند یا بگویند می مانیم یا نیروهای خود را کاهش می دهیم.

*در این مدت نیروهای آمریکایی کاهش پیدا کرده؟

آمریکایی ها بعد از این مرحله نیروهایشان را جمع آوری کردند و در دو سه پایگاه مستقر شدند. یکی در فرودگاه، یکی در پایگاه عین الاسد و یکی در منطقه حریر، در اقلیم کردستان است. فعلاً این سه منطقه آمریکایی ها حضور دارند.

*یعنی در التاجی و اینها حضور ندارند؟

در بقیه جاها یعنی ۸-۷ جای دیگر که بودند،  همه را جمع آوری کردند و در این سه مرکز قرار دارند. مصوبه پارلمان عراق بر این است که باید همه اینها جمع آوری شود. بستگی به تصمیم و اراده دولت عراق دارد که در مذاکرات به این دست یابد. اما عرض کنم به شما که این هم یک خواست مردمی در عراق، خواست نیروی مقاومت عراق، خواست دولت عراق است؛ ممکن است عده ای به نوعی این نظر را قبول نداشته باشند. به دلایل مختلف بیان کنند که باشند و در مبارزه با تروریسم کمک کنند و حضور داشته باشند یا اگر فشار بیاوریم ممکن است آمریکایی هایی فشارهای دیگری را متوجه ما در صحنه های اقتصادی و سیاسی کنند. این بحث ها در عراق رایج است. آنچه مسلم است این است که وجود پایگاه های آمریکایی در منطقه، عراق و غیرعراق، موجب شر و ناامنی و مشکلات است. این حقیقت است.

از سوی دیگر مصوبه قانونی پارلمان عراق است که باید اجرا شود. دولت آقای کاظمی هم خود را موظف به این مسئله می داند؛ منتظر هستیم این اتفاق بیفتد.

*با سفیر آمریکا تا الان برخورد داشته اید؟

نه. من نه ملاقاتی داشتم و نه برخوردی داشتم.

*نه، ملاقات که معمولاً انجام نمی شود. در جلسه ای برخورد داشتید؟

ممکن است در اجتماعاتی که سفرا را دعوت می کنند و مرسوم است، همه سفرا را دعوت می کنند من جمله من هم دعوت می شوم. سفیر هم آمریکا هست و سعی می کنیم با فاصله مناسبی از سفیر آمریکا قرار بگیریم. هیچ وقت نمی خواهیم ریخت نحس ایشان را ببینیم. (می خندد)

*آقای مسجدی متولد آبادان هستید.

بله.

*چه سالی متولد شدید؟

من متولد سال ۱۳۳۶ هستم.

*پدر چه کاره بودند؟

پدر من شرکت نفتی بود و در پالایشگاه آبادان کار می کردند. خدا ایشان را رحمت کند.

*چند خواهر و برادر هستید؟

ما تقریباً خانواده پرعائله ای بودیم. مجموع برادرها و خواهرها ۱۱ نفر بودیم که ۳ نفر قبل از تولد من مرحوم شدند.

*به آبادان سر می زنید؟

بله. هر از چند گاهی می روم، چون زادگاه ماست و بسیاری از بستگان ما آنجا هستند.

*چه سالی ازدواج کردید؟

سال ازدواج ما سال ۵۸ هست.

*در ۲۲ سالگی بود.

بله.

*چطور با هم آشنا شدید؟

همشیره همسر بنده، سرکار خانم حجازی، خانواده متدینی در آبادان بودند. آشنایی ما به واسطه باجناق ما بود. ایشان - شهید ظریفیان - شهید شدند؛ ایشان طلبه بودند. ما با هم دوست بودیم. ازدواج اول را ایشان انجام داده بود. با خواهر همسر من و ایشان معرف من و خانواده همسرم شدند.

*چند فرزند دارید؟

بنده دو پسر و یک دختر دارم.

*چه می کنند؟

یکی از پسرهای من همکار خود ما در سپاه است و دیگری دوره دکترا را تازه تمام کرده است. دختر خانم ما هم خانم دکتر هستند و علوم انسانی خوانده اند.

*ازدواج کرده اند؟

بله. هر سه ازدواج کردند.

*نوه هم دارید؟

بله. ۴ تا نوه داریم.

*با بچه ها وقت می کنید، گعده کنید و حرف بزنید؟

از موقعی که برای سفارت به بغداد رفتم این ارتباط متاسفانه خیلی کمتر شد. الان که خدمت شما هستم بعد از سه ماه موفق شدم چند روزی به تهران بیایم و کارهای داری را پیگیری کنیم و هم دیداری با خانواده داشته باشیم.

*بچه ها به شما سر نمی زنند؟

آنها هم در شرایط مناسبی بود، می آمدند مثلاً یک سال تعطیلات نوروز بود.

*شما باجناق سردار ذوالقدر هم می شوید.

بله. ما سه نفر یعنی شهید ظریفیان و من و سردار ذوالقدر باجناق هستیم.

*آشنایی با سردار ذوالقدر در قرارگاه رمضان بود؟

ما در قرارگاه رمضان بودیم. البته آشنایی ما هم با شهید و هم آقای ذوالقدر قبل از انقلاب است.

*غذا درست کردن بلد هستید؟

نخیر متاسفانه.

*تفریح آقای مسجدی چیست؟

من حقیقتاً بهترین و دوست داشتنی ترین تفریح من سر زدن به بستگان است. دوست دارم اگر فرصتی شد به مشهد مقدس و قم بروم. به خصوص قم را دوست دارم چون پدر و مادر حاج خانم ما آنجا دفن هستند.

*اهل ورزش هستید؟

بله. اهل ورزش بودم و هستم.

*چه ورزشی انجام می دهید؟

الان قدری برای من سخت شده است. دوره جوانی بچه های آبادان معروف به «برزیلته» هستند. من فوتبال بازی می کردم. در مقطع دبیرستان و دانشگاه این ورزش را پیگیری می کردم.

*جدای از صنعت نفت، پرسپولیس یا استقلال؟

من فقط زرد طلایی! صنعت نفت آبادان تیم مورد علاقه بنده است.

*نتایج را پیگیری می کنید؟

بله. نتایج را در لیگ برتر پیگیری می کنم و هر بار می برد خوشحال می شوم اما رشته ورزشی من تا مقطع دانشگاه فوتبال بود و بعد که سن ما بالا رفت و قدری سخت شد و به کوهنوردی و شنا روی آوردیم.

*اتفاقی درباره فوتبال ذوب آهن افتاد که کربلا آمد و یکسری حاشیه ها ایجاد شد. شما حضور داشتید؟

من در استادیوم و مسابقه نبودم ولی رصد می کردم چون تیم های ورزشی و غیرورزشی که به عراق می آیند. سفارت به نوعی مسئولیت هایی دارد ولی مسئله مهمی نبود.

*اهل سینما، فیلم و یا سریال هستید؟

من فقط تلویزیون می بینم. برخی از سریال های ایرانی که بعضا پخش می شد را می دیدم.

*آخرین سریالی که دیدید چه بود؟

سریال «بچه مهندس» را دوست داشتم و تقریباً تا انتها دنبال کردم و ازدواج صورت گرفت و همه چیز به خیر و خوشی مثل بقیه سریال های ایران تمام شد.

*در عرصه فرهنگی مان با عراقی ها بیش از این می توانیم فعالیت کنیم. درست است؟

۱۰۰ درصد. به دلیل اینکه مناسبات و اشتراکات فرهنگی دو کشور اعم از اشتراکات اجتماعی، مذهبی، تاریخی، مردم شیعه عراق و مناطق مرزی و اکراد عراق داریم، لذا مراودات فرهنگی ما هم کم نیست. جالب است خدمت شما بیان کنم مردم عراق فیلم های ایران را بسیار دوست دارند. سریال ها و فیلم های سینمایی که ساخته شد را پیگیری می کنند. رایزنی فرهنگی ما چند فیلم مانند فیلم درباره حضرت یوسف (علیه السلام)، درباره مختار را آنجا اکران کردند و استقبال باشکوهی شد.

*از بعد اقتصادی در مراودات خود چندم هستیم؟

مناسبات اقتصادی ما الان ۹ میلیارد دلار صادرات تجاری است و رقمی حدود ۴-۳ میلیارد هم فروش گاز و برق جمهوری اسلامی در سال است. در مجموع ۱۳-۱۲ میلیارد دلار با عراقی ها صادرات داریم و امروز در رتبه اول هستیم.

*گفتید آشنایی شما با سردار ذوالقدر و شهید ظریفیان قبل از انقلاب و در خصوص فعالیت علیه رژیم پهلوی بود.

بله. در دوره دانشجویی آشنا شدیم.

*کدام دانشگاه بودید؟

من دانشگاه ملی ایران، دانشگاه شهید بهشتی کنونی بودم.

*دستگیر هم شدید؟

من دوبار دستگیر شدم.

*ساواک شما را گرفت.

بله.

*چند روز بازداشت بودید؟

چند روز بیشتر طول نکشید.

*روز ورود امام در ۱۲ بهمن ماه در تهران بودید؟

۱۲ بهمن فکر کنم تهران بودم.

*از ۱۲ بهمن یا ۲۲ بهمن خاطره ای دارید بازگو کنید؟

آن زمان دوران اوج انقلاب بود و ما هم جوان و بانشاط بودیم و در صحنه های مختلف حضور داشتیم.

*بعد از انقلاب اولین جایی که رفتید و مسئولیت گرفتید کجا بود؟

اولین مسئولیت و شغلی که پیدا کردم در سپاه بود. در سال ۵۸ وارد سپاه شدم.

*آبادان یا اینجا؟

در تهران. آقای محسن رضایی آن زمان مسئول اطلاعات سپاه بود و از طریق اطلاعات سپاه وارد شدم و لیسانس را که گرفتم و تمام شد، از دوستان تقاضا کردم که می خواهم به خوزستان بروم. هنوز جنگ شروع نشده بود. اینجا می گفتند چرا به خوزستان بروید؟ گفتم می خواهم شهر خودم در سپاه بروم. به سپاه آبادان منتقل شوم.

*خودتان پیشنهاد دادید.

بله. دوست داشتم در شهر خودم خدمت کنم. پیش بینی هم نمی کردیم جنگ شود. من مسئول بسیج سپاه آبادان در آن مقطع شدم. چند ماهی از این دوره گذشت که جنگ شروع شد. اولین صحنه هایی که بنده از شروع جنگ به خاطر دارم، چون در آبادان ساختمان ها خلی مرتفع نیست و همه ساختمان های کم ارتفاع، یک طبقه و نهایتاً دوطبقه هستند که به دلیل شرایط جوی و زمین است، لذا چون هیچ پدافندی نبود، هواپیمای عراقی در ارتفاع بسیار پائین می آمدند که خود آن دیوارهای صوتی را می شکستند و غرشی هواپیمای جنگنده عراق و میگ های عراقی داشت و وحشت برای مردم عادی ایجاد می کرد، شیشه ها شکسته می شد و بمباران می کردند.

اولین جاهایی که زدند پالایشگاه آبادان بود. مثلاً ساختمان آموزش و پرورش آبادان را زدند که با تعدادی برای کمک رفتیم و فکر می کنم ۱۵-۱۴ نفر از کارکنان آنجا به شهادت رسیدند، از زیر اوار اینها را در آوردیم. در این مقطع محاصره آبادان که یک سال طول کشید، ما آنجا بودیم و در سپاه خدمت می کردیم. در این دوران بود که سقوط شهر خرمشهر و شهادت برادران عزیز رزمنده ما در سپاه خرمشهر اتفاق افتاد.

*در دوران حصر آبادان خالی شده بود؟

جمعیت انسانی و مردم عادی، اکثریت خالی کردند ولی تعدادی از جوانان شهر و مردم باقی ماندند؛ زن و بچه ها اکثراً رفتند.

*چطور به قرارگاه رمضان رفتید؟

من از آنجا مدت یک سالی بنا به تصمیم فرماندهی محترم سپاه، فرمانده سپاه لرستان شدم و از آنجا به تبریز رفتم. چند سالی در تبریز بودم، فرمانده سپاه آذربایجان بودم و از آنجا وقتی آقای ذوالقدر فرمانده قرارگاه رمضان شدند چون هم ما را می شناختند و هم باجناق بودیم. ایشان درخواست کردند بنده برای کمک بروم و با موافقت سپاه، به قرارگاه رمضان منتقل شدیم که تازه تاسیس شده بود.

*تجربه جدیدی بود که هم عملیات نامنظم انجام دهید و هم اینکه هم افزایی با نیروهای عراقی داشته باشید.

بله، این تجربه به اعتقاد من تجربه جالبی بود که تصمیم آن از سوی فرماندهی وقت سپاه پاسداران آقای محسن رضایی، گرفته شده بود که باید بدانیم در پشت دشمن چه می گذرد. این یک ماموریتش بود. ماموریت دوم عراقی ها بودند، سازمان های عراقی و معارضین عراقی که قرارگاه رمضان مسئولیت داشت با اینها کار کند. آنهایی که در جمهوری اسلامی بودند و با ایران تردد داشتند که در رأس آنها مجلس اعلا بود. شهید عزیز آقای سید محمدباقر حکیم را خدا رحمت کند، حزب الدعوه، سازمان امل اسلامی، کردها و گروه های دیگر بودند. خود مجاهدین سپاه بدر بود که خودش یک نیروی قابل توجهی بود. همین شهید ابومهدی و دوستان دیگر بودند.

*آشنایی شما با شهید ابومهدی از آنجا شکل گرفت؟

بله. آقای ابومهدی را از زمان دفاع مقدس و از ایران می شناختم. بارزانی ها به دلیل اینکه بخش عمده و رهبری آنها در ایران بودند، آقای مسعود بارزانی و برادر ایشان مرحوم آقای ادریس بارزانی در ایران بودندف با کردها محور مهمی بود که کار را شروع کردیم. با آقای طالبانی بعداً ارتباط گرفتیم. آقای جلال طالبانی که بعد رئیس جمهور عراق  شد و مرحوم شد، ایشان در داخل عراق بودند. از بین پاسگاه های رژیم بعثی که در مرز بود، باید پیاده یا با قاطر عبور می کردیم که با لباس کردی بود؛ آقای صادقی فرمانده یگان ما بود؛ این را یگان دواب می گفتیم. (می خندد). ۴۰۰ تا قاطر داشت و بچه هایی که در این واحد کار می کردند حرفه ای شده بودند چون قاطرها هم افراد و هم مهمات و امکانات را انتقال می دادند. لذا نیروهای سواره ما و لجستیک ما با این قاطرها به داخل عراق منتقل می شد. مناطق کردنشینی که دست اکراد و معارضین کرد بود.

*بعد از جنگ هم ارتباط ادامه پیدا کرد.

بله. این ارتباط برقرار بود تا سقوط صدام و ۲۰۰۳ میلادی اتفاق افتاد و همچنین تا امروز ادامه پیدا کرد. در این میان، فقط یک اتفاق افتاد که منجر به تشکیل نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد که تدبیر و تصمیم رهبر معظم انقلاب بود. آقای وحیدی اولین فرمانده نیروی قدس شدند، لذا مجموعه هایی که در سپاه برون مرزی کار می کردند زیرمجموعه های نیروی قدس شدند. لذا نیروی قدس تشکیل شد و این ماموریت را دنبال کرد. فکر می کنم ۱۰ سالی طول کشید. بعد از این بود که فرمانده جدید و سرافراز ما آقای سلیمانی ورود پیدا کردند. همکاری را با شهید سلیمانی ادامه دادیم. من رئیس ستاد در نیرو بودم، آقای قاآنی قائم مقام و جانشین بودند، حاج قاسم هم آمدند. این هم جالب است که بعنوان خاطره بیان کنم، سردار سلیمانی به بنده گفتند من آمدم اجازه نمی دهم جای دیگری بروید. هم به من و هم به آقای قاآنی این مطلب را بیان کردند. گفتیم ما قرار نیست جایی برویم، خدمت شما هستیم.

حقیقتاً روز به روز هم که گذشت علاقه بنده به حاج قاسم بیشتر می شد، چرا که توانمندی های ایشان را می دیدم و از آن مهمتر صمیمیت های ایشان را می دیدم. با حاج قاسم بسیار صمیمی بودیم. برخی مواقع شوخی می کرد که بچه های آبادان اهل لاف هستند. (می خندد). در جلسات بقیه حاجی را اذیت نمی کردند ولی من کمی سر به سر ایشان می گذاشتیم.

نکته جالب این بود که آقای سلیمانی دو شخصیت متفاوت داشت. یک شخصیت کاری ایشان بود که بسیار جدی، محکم، قاطع، بدون رودربایستی بود؛ با همکاران بسیار جدی بودند. کار که کنار می رفت حاج قاسم انسان دیگری در روابط می شد. بسیار عاطفی، بسیار با آرامش و بسیار صمیمی بودند. اینکه در آغوش بگیرد و ببوسد. حاجی پس دعوا در جلسه چه بود؟ اینجا چیست؟ می گفت حساب کار از برادری و صمیمیت و دوستی جداست.

فرض کنید در ماموریت ها احساس می کرد یکی از بچه ها و همکاران یا سرداران طوری تند یا شدید شده و می خواست کاری انجام شود و نشده است. بلافاصله در فرصت مناسب از نظر عاطفی آن را ترمیم می کرد. عشق ورزی می کرد. خیلی برای ما سخت بود. چون در سفارت عکس شهید سلیمانی هم در دفتر کارم هست و هم در سالن جلسات هست، هر روز صبح به نوعی ایشان را ملاقات می کنم، تمام این خاطرات برای من تکرار می شود. هنوز باور نمی کنم سردار سلیمانی نیستند، برای ما بسیار سخت بود. انسان بسیار بزرگی را از دست دادیم؛ یک مدیر و فرمانده لایق.

خوش به سعادت شهید سلیمانی و خوش به سعادت شما که ایشان را درک کردید و در مسیر ایشان هستید إن شاءالله. من خداحافظی می کنم ولی برنامه با دستخطی که حاج آقای مسجدی، سفیر جمهوری اسلامی ایران در عراق، برای ما به یادگار می نویسند به پایان خواهد رسید.

«بسم الله الرحمن الرحیم

از خداوند مهربان شاکرم به خاطر لطف و فضل بیکران که ما را در مسیر حق و ولایت قرار داد. درود و رحمت الهی بر شهیدان والامقام و سردار سرافراز جبهه مقاومت اسلامی شهید سلیمانی، ابومهدی مهندس و شهدای همراه ایشان.

إن شاءالله روز به روز قدرت مقاومت اسلامی قوی تر و فراگیرتر خواهد شد و ما شاهد نصرت و پیروزی رزمندگان اسلامی و شکست استکبار و صهیونیسم جهانی خواهیم بود.

امید است کرونای منحوس از جامعه بشری رخت بربندد و همه انسان ها در امنیت و سلامت به سر ببرند. إن شاءالله

سرباز ولایت و ارادتمند ملت شریف ایران

مسجدی

 

خلاصه گفت وگو با ایرج مسجدی سفیر جمهوری اسلامی ایران در عراق:

دولت جدید عراق درصدد ایجاد توازن در روابط با کشورهای مختلف هست و نسبت به توسعه روابط با ایران نیز مصمم است

جزئیات ماجرای بازداشت نیروهای تیپ ۴۵ حشدالشعبی و واکنش نخست وزیر

جبهه مقاومت با شهادت «حاج قاسم» جدی تر شده و نوعی حس خونخواهی شکل گرفته است

«ابومهدی» یک دستیار بسیار امین، قوی و مورد علاقه برای «حاج قاسم» بود

بارزانی می گفت حاج قاسم را بخاطر صداقت، جدیت و وفای به عهدش دوست دارم

ناگفته های سفر سردار شهید سلیمانی به اربیل بعد از حمله داعش به اقلیم

حاج قاسم، خودمختاری کردستان عراق را به معنای ناامنی و تجزیه منطقه می دانست و به بارزانی هشدار داد

امروز مسیحیان و ایزدی های عراق هم «حاج قاسم» را دوست دارند

شهید سلیمانی یک دیپلمات مشاور بود و چیزی را به گروههای عراقی تحمیل نمی کرد

ناگفته های بامداد ۱۳ دی ماه ۱۳۹۸

آمریکایی ها بر روی مسیر تردد حاج قاسم از دمشق به بغداد مسلط شده بودند

ردیابی مسیر حرکت «حاج قاسم» کار دشواری نبود؛ چون ایشان آشکارا و با اطلاع مقامات عراقی به این کشور سفر می کرد

پرونده ترور سردار سلیمانی و ابومهدی، در عراق در حال پیگیری است

وجود پایگاههای آمریکایی در منطقه، موجب شر و ناامنی است

بعد از مصوبه پارلمان عراق، نیروهای آمریکایی در ۳ پایگاه محدود شده اند

دولت کاظمی، خود را موظف به اجرای مصوبه «اخراج آمریکایی ها» می داند؛ منتظر هستیم این اتفاق بیفتد

در جلسات سفرا در عراق، جایی می نشینم که ریخت نحس سفیر آمریکا را نبینم

در حال حاضر، حدود ۱۳ میلیارد دلار با عراقی ها صادرات داریم و در رتبه اول هستیم

«حاج قاسم» شخصیت دوبعدی داشت؛ در کار بسیار قاطع و بدون تعارف و در بیرون از کار، بسیار عاطفی و صمیمی بود.