شرح فرازهای دعای روز چهارم ماه رمضان
شرح فرازهای دعای روز چهارم ماه رمضان
به مناسبت فرارسیدن ماه ضیافت در این نوشتار شرح فرازهای دعای روز چهارم ماه رمضان از مجموعه شرح فرازهای ادعیه روزانه ماه رمضان تقدیم حضورتان خواهد شد... إن شاءالله، با ما همراه باشید.
دعای روز چهارم ماه رمضان :
اللَّهُمَّ قَوِّنِی فِیهِ عَلَی إِقَامَةِ أَمْرِکَ وَ أَذِقْنِی فِیهِ حَلاَوَةَ ذِکْرِکَ وَ أَوْزِعْنِی فِیهِ لِأَدَاءِ شُکْرِکَ بِکَرَمِکَ وَ احْفَظْنِی فِیهِ بِحِفْظِکَ وَ سِتْرِکَ یَا أَبْصَرَ النَّاظِرِین؛[1]
خدایا، مرا در این روز برای اقامه و انجام فرمانت قوت بخش، حلاوت و شیرینی ذکرت را به من بچشان و برای ادای شکر، خود به کرمت مهیا ساز و در این روز به حفظ و پرده پوشی مرا از گناه محفوظ دار، ای بصیرترین بینایان عالم.
ꕤꕥꕤꕥꕤꕥꕤꕥꕤꕥꕤꕥꕤꕥ
فراز اول : اللَّهُمَّ قَوِّنِی فِیهِ عَلَی إِقَامَةِ أَمْرِکَ
خدایا مرا قدرت بده که امر تو را اقامه کنم. این چه امری است که می خواهیم آن را اقامه کنیم؟ در واقع امر الهی در سطح جامعه است و اشاره به حکومت و ولایت معصوم (علیه السلام) یا هر درجه ای از درجاتی که در حکومت الهی قائل هستیم می باشد.
در قرآن آمده است " وَ أَمْرُهُمْ شُوری بَیْنَهُم،[2]" اشاره به زندگی اجتماعی دارد، گاهی امر الهی و اقامه امر خدا، به زندگی فردی مربوط می شود، خدایا این قدرت را به من بده که بتوانم امر تو را اقامه کنم؛ کلمه " قوّنی " معمولا در جایی گفته می شود که انسان یک چیزی دارد و می خواهد آن را تقویت کند، در حالی که درباره انسان ها و هر موجود عالم امکان، نمی توان گفت که او چیزی دارد و حال می خواهد تکمیلش کند پس این اشاره به این مطلب دارد: که خدایا تو اصل و حقیقتی به ما داده ای و از تو می خواهیم که تکمیل کننده و تقویت کننده اش را هم خود عطا کنی.
ꕤꕥꕤꕥꕤꕥꕤꕥꕤꕥꕤꕥꕤꕥ
فراز دوم : و أَذِقْنِی فِیهِ حَلاَوَةَ ذِکْرِکَ
خدایا به ما شیرینی ذکر خودت را بچشان؛ این دعا از دعاهای بسیار مهم است، اساس زندگی انسان و سعادت او در وصل به حضرت حق است؛ او کمال مطلق است و هر موجودی با هر درجه ای که به ذات احدیت وصل می شود، به کمال رسیده است.
یکی از تجلّیّات وصل به ذات حضرت احدیت، در مقام مناجات و ذکر است؛ اگر شخص از این مناجات و ذکر لذت ببرد نعمت بسیار بزرگی است چون می تواند به راحتی ادامه دهد.
گاهی انسان تعجب می کند وقتی می شنود افرادی بوده اند رکوع ایشان یک شب طول می کشیده، درباره برخی از صحابه ائمه (علیهم السلام) وارد شده است که یک شب در رکوع بودند و می گفتند " هذه لیلة الرکوع، این شب رکوع است" و شبی دیگر در سجده بودند و می گفتند "هذه لیلة السجدة؛ این شب سجده است" و انسان تعجب می کند که این ها چگونه بوده اند؟ ایشان از مناجات با حضرت حق لذت می بردند، درباره یکی از بزرگان نقل شده است که او می گفت برای من سئوال بود که چگونه چنین چیزی ممکن است تا اینکه شبی با توجه ذکر "سبحان الله العظیم و بحمده" گفتم و لذت بردم، دو مرتبه گفتم، بیشتر لذت بردم و ادامه دادم، این نعمت؛ نعمت بسیار بزرگی است و این دعا را زیاد بخوانیم.
ꕤꕥꕤꕥꕤꕥꕤꕥꕤꕥꕤꕥꕤꕥ
فراز سوم : وَ أَوْزِعْنِی فِیهِ لِأَدَاءِ شُکْرِکَ بِکَرَمِکَ
خدایا، به ما نعمت فراوان دادی، نصیب ما کن که شکر این نعمت ها را به جا آوریم و سپاس تو را داشته باشم، اگر شکر نعمت نباشد، نعمت ها دوام ندارد «لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزیدَنَّکُمْ وَ لَئِنْ کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابی لَشَدیدٌ؛[3]» به هر حال، شکر است که موجب ادامه و زیادی نعمت است و خود این ادای شکر را هم خدا باید توفیق دهد و اگر توفیق الهی نبود؛ هرگز موفق به شکر نبودیم. خود این توفیق ادای شکر هم نعمت جدیدی است از کرم حضرت حق، که نصیب انسان می گردد.
ꕤꕥꕤꕥꕤꕥꕤꕥꕤꕥꕤꕥꕤꕥ
فراز چهارم: وَ احْفَظْنِی فِیهِ بِحِفْظِکَ وَ سِتْرِکَ
خدایا در این ماه با حفاظت خودت مرا حفظ کن؛ بشر دائماً در معرض انواع مصیبت هاست، ولی ما خود غافل هستیم، قرآن کریم می فرماید: «وَ هُوَ الَّذی یَتَوَفَّاکُمْ بِاللَّیْلِ وَ یَعْلَمُ ما جَرَحْتُمْ بِالنَّهارِ،[4]»، او خدایی است که شما را در روز حفاظت می کند در حالی که می داند چه جنایاتی انجام می دهید، اما حفظتان می کند، این اجرام سماوی که در سراسر گیتی پراکنده هستند، اگر از اتمسفر بگذرد چقدر می تواند انسان ها را از بین ببرد، در بعض ادعیه آمده است «بِحِفْظِکَ الَّذِی لَا یَضِیعُ مَنْ حَفِظْتَهُ بِه؛[5]» پس از او می خواهیم که با آن حفظی که هر کسی را که می خواهد حفاظت می کند، از ما نیز مراقبت کند، با حفاظت خودت و با پوشش خودت ما را حفظ کن، "پوشش" یا به معنای این است که دیگران عیوب ما را نبینند، یا اینکه ما در حفاظی قرار بگیریم که بلاها به ما نرسد، و ممکن است به هر دو معنا باشد.
مدتها قبل در روسیه، در منطقه سیبری شهاب سنگی به آن منطقه برخورد کرد که تا یک کیلومتر و نیم اطراف خودش را گود کرد؛ اگر این سنگ به شهری برخورد می کرد چه اتفاقی می افتاد؟! و چه کاری از دست ما بر می آمد؟
ꕤꕥꕤꕥꕤꕥꕤꕥꕤꕥꕤꕥꕤꕥ
فراز پنجم: یَا أَبْصَرَ النَّاظِرِین
ای خدایی که از هر اهل نظری، نظارتت بر اعمال ما بیشتر است، در اینجا ناظرین کسانی هستند که از بلاهایی که می خواهد بر ما نازل شود، مطلع هستند. بسیاری از بلاهاست که می خواهد بر ما نازل شود و اطلاعی نداریم، در دعای جوشن صغیر انواع بلاها را می شمارد «إِلَهِی وسَیِّدِی وکَمْ مِنْ عَبْدٍ أَمْسَی وأَصْبَحَ مَغْلُولا مُکَبَّلا فِی الْحَدِیدِ بِأَیدِی الْعُدَاةِ لا یَرْحَمُونَه فَقِیدا مِنْ أَهْلِه و وَلَدِه مُنْقَطِعا عَنْ إِخْوَانِه وبَلَدِه...[6] چه بسیار افرادی هستند که الان در امواج دریا گرفتار هستند؛ چه انسان هایی که در غل و زنجیر اسارت هستند و... چه بسا ما غافل هستیم از انواع مصیبت ها؛ و چه بلاهایی که ما غافل هستیم و تو از ما دور می کنی؟! باید با دقت دعا را بخوانیم.
ꕤꕥꕤꕥꕤꕥꕤꕥꕤꕥꕤꕥꕤꕥ
پی نوشت:
[1]. الإقبال بالأعمال الحسنة (ط - الحديثة)، ج1، ص: 257. - بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج95، ص: 22.
[2]. آیه 38 سوره مبارکه شوری.
[3]. ابراهیم آیه 7.
[4]. سوره انعام؛ آیه 60.
[5]. مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج1، ص: 409.
[6]. مهج الدعوات و منهج العبادات، ص: 223.- البلد الأمين و الدرع الحصين، النص، ص: 328. - بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج92، ص: 427.
افزودن دیدگاه جدید