طلب مغفرت و استغفار - حجت الاسلام پناهیان

طلب مغفرت و استغفار - حجت الاسلام پناهیان

  انصافاً بعضی از اوقات ما می رویم درِ خانۀ خدا توبه می کنیم، استغفار می کنیم، حالا به هر دلیل مجبور می شویم از گناهان مان حرف بزنیم و طلب مغفرت بکنیم، یک مقدار هم اذیت می شویم در این باره صحبت می کنیم با خدا. خدایا این گناه های ما را ببخش بحث در این باره تمام بشود، خیلی دارم شکنجه می شوم، دوست ندارم دیگر ازش حرف بزنم. شما هم ازش حرف نزن. دیگر حالا مجبورم یک بار بگویم دیگر. بعد می آییم یک دفعه ای به کلمات امیرالمؤمنین نگاه می کنیم اِ! آقا را نگاه کن. دنبال بهانه می گردد یک جوری از گناه صحبت کنیم. بابا ما که گنهکار هستیم دوست نداریم از گناه هایمان حرف بزنیم! شما که اصلاً گناه نکردی این همه گناه را وسط می کشی آخر برای چی؟! چه لذّتی در سخن گفتن از گناه در مناجات های تو هست یا امیرالمؤمنین؟!

  من را ببین که می روم مناجات می کنم می خواهم استغفار بکنم این قسمتش برایم سخت است می خواهم بلکه زودتر تمام بشود بگذارمش کنار خدا هم ببخشد که دیگر در موردش صحبت نکنم. در حالی که یک کسی نیست به من بگوید بابا خنگ دیوانه! اینکه تو گناهی انجام دادی این که دیگر فرصت طلایی است. می توانی تا آخر عمرش سرش با خدا صحبت کنی. آخر کجای کار هستی؟! تو چرا احساس اذیت می کنی زود می خواهی بحث را جمع کنی بگذاری کنار؟! اصلاً خدا گفت بخشیدمت، هر شب بروی. ای خدا! یک شب این جوری بگویی، من این گناه را کردم تو را یادم رفته بود. یک شب آن جوری بگویی. من این گناه را کردم نعمت هایت را یادم رفته بود. یک شب یک جور دیگر بگویی. من این گناه را کردم اصلاً تو ببخشی من چی کار کنم؟

  آقا! آنهایی که این رابطه را زیبایی اش را درک می کنند، عاشق معصیت نیستند، بدشان می آید از معصیت، ولی عاشق استغفار هستند؛ بدون معصیت هم استغفار می کنند. و بعد خدا! خدا! عاشق استغفار بنده اش است! گاهی بیشتر از طاعتی که بنده می کند! لذا هیچ کدام از اولیاء خدا آمار طاعات خودشان را درِ خانۀ خدا نمی برند. می دانند مولا از این چیزها خوشَش نمی آید. یعنی من این نماز را خواندم این نماز را خواندم این نماز را خواندم؟! بس است دیگر! ولی شروع می کند من غلط کردم، من اشتباه کردم، من عذرخواهی می کنم. ها! بگو بگو! ادامه بده.

  آمدند پیش امام باقر(ع)، این حدیث در کتاب کافی شریف هست. گفتند آقا ما تا وقتی پیش شما هستیم خیلی حالمان خوب است، ولی از پیش شما می رویم حالمان بد می شود. توی مجلس شما هستیم خیلی انگیزۀ طاعت داریم اینها، بعد کم کم می رویم دچار گناه می شویم. فرمود: «لو لا أنّکُم تُذنِبون فَتَستَغفِرونَ الله»، اگر نباشید شما آن کسانی که گناه می کنند و استغفار می کنند، «لَخَلَقَ اللهُ خَلقاَ حتّی یُذنِبوا ثمَّ یَستَغفِروا»؛ خدا یک عده ای را می آفریند گناه بکنند که بعد استغفار کنند. اینقدر ناامید نباشید از اینکه گاهی گناه می کنید.

  خب خدایا، عبد معصیت نکند که عبد نیست. فرشته است. تو من را خلق کردی. زیرپوستی پشت سر همۀ آن تهدیدهایت، معلوم است گناه می کنم یک نَمه هم خوشحال می شوی ها! می گوید الآن می آید شروع می کند عذرخواهی کردن. رابطه شکل گرفت. آقا! آنهایی که این رابطه را زیبایی اش را درک می کنند، عاشق معصیت نیستند، بدشان می آید از معصیت، ولی عاشق استغفار هستند؛ بدون معصیت هم استغفار می کنند. و بعد خدا! خدا! عاشق استغفار بنده اش است! گاهی بیشتر از طاعتی که بنده می کند!

جهت دسترسی به منبر مجازی حجت الاسلام علیرضا پناهیان کلیک کنید.