آسان ترین راه های گناه نکردن

آسان ترین راه های گناه نکردن

پرمودا باترا روانشناس هندی می گوید بزرگ ترین آتش های جهان را با یک فنجان آب می توان خاموش کرد. کافیست زمان را در یابید. یعنی به موقع اینکار انجام گیرد. زمانی که جرقه ای زده شد و آتش به تازگی در حال خود نمایی است همان موقع با یک فنجان آب آتش خاموش می شود. آسیب ها و گناهان را نیز در همان آغاز باید مهار کرد. بی مبالاتی و اهمال دامنه آنرا به سراسر زندگی گسترش داده و خاموش کردن آن کار بسیار دشوار و گاهی ناممکن خواهد بود.

 همه ما خواهان سلامت و سعادت و نیکبختی در دنیا و قرار گرفتن در قرب الهی و محشور شدن با اولیاء خدا در آخرت هستیم. اما در بستر حرکت و تلاش در جهت رسیدن به اهداف متعالی فوق بعضاً در گرداب گناه و آلودگی گرفتار می شویم. می لغزیم، می لنگیم، می مانیم.

 فرصت سوزی می کنیم. هر بار تصمیم بر عدم تکرار گناه و لغزش می گیریم. توبه می کنیم. اما بار دیگر گرفتار می شویم. چه کنیم؟ چه تدابیری بیندیشیم؟ آیا ممکن است گناهان خود را به صفر نزدیک کنیم؟ آیا رسیدن به مقام (نه معصومیت) که به مرز عصمت ممکن است؟ ابوذرها، مقدادها، میثم تمارها، مالک اشترها، زینب ها، ام البنین ها، خدیجه کبراها و نیز در دهه ها و سده های اخیر شیخ انصاری ها، میرزا جواد ملکی تبریزی ها، امام خمینی ها چگونه بدان مقام ها رسیدند؟

 بیایید اندکی بیندیشیم – تصمیم بگیریم – تمرین کنیم – عمل کنیم. پرواز را بیاموزیم و به آن قله های رفیع اخلاقی و عرفانی برسیم. هم به آرامش و نشاط دنیوی و هم به سعادت و خوشبختی اخروی برسیم. برای رسیدن بدین مقام چند گام ساده لازم است خداوند دین و قرآن و انبیاء و چهارده نور آسمانی را برای راحتی و سهولت طی طریق ما طراحی و ترسیم نموده، نه برای سختی و شکنجه و ناراحتی و عذاب ما.

 خداوند از رگ گردن به ما نزدیک تر از خود ما به ما مهربان تر است. پس چگونه و چرا باید ما را در رنج و عذاب گرفتار کند؟ دین اتوبان زندگی می سازد که هر کسی بخواهد می تواند در آن به طی طریق بپردازد. راه های پر سنگلاخ و پر پیچ و خم، از آن دور شدگان از دین است. استرس، اضطراب، اعتیاد، تنش، تلخی و گناه در بین دینداران حقیقی در کم ترین حّد خود می باشند. جالب و عجیب اینجاست که هر قدر امکانات رفاهی بیشتر، جوامع مدرن تر رسانه های صوتی و تصویری فرا گیرتر و پیچیده تر می شوند و تعداد تحصیل کردگان افزایش می یابد و آمار بی سوادان کاهش می یابد. بر آمار ناهنجاری های اجتماعی از جمله طلاق، اعتیاد، خشونت، قانون گریزی،... و نیز ناآرامی های روانی و بداخلاقی ها افزوده می شود.

چه باید کرد؟ برای پاسخ به سؤالات مذکور چه برنامه ها و توصیه هایی ارائه می شود؟ عارفان و عالمانی که خود به قله های فضایل اخلاقی و دوری از مصائب و معصیت ها رسیده اند چه گفته اند؟ جهت پرهیز از اطاله احکام اصلی ترین توصیه های سالکان و راهیان نور را با هم می خوانیم: به امید آنکه بدانیم و بخوانیم و عمل کنیم.

عوامل دوری از گناه ( گناه نکردن ) :

1- راحت ترین راه گناه نکردن ، در محیط و فضای آلوده وارد نشدن در آب گناه مسموم کننده است. واقع شدن در فضای آلوده به گناه، مثل واقع شدن در محیطی آغشته به بیماری واگیر است. آثار مخرب آن اجتناب ناپذیر است. مگر در مورد افراد بسیار استثنایی مثل حضرت یوسف علیه السلام که وقتی وارد کاخ شد. کاخ نشینان را تغییر داد و خود تحت تاثیر محیط واقع نشد. همچنین آنگاه که وارد زندان شد. زندانیان را منقلب و متحول ساخت. اما در مورد افراد عادی این فرآیند به ندرت پیش می آید. لذا برای گناه نکردن دوری از گناه از ضروریات بسیار مهم بشمار می آید. مثلاً اگر در اتاقی، چند نفر در حال غیبت کردن هستند. تا زمانی که وارد آن اطاق نشده ایم از غیبت و آثار مخرب آن در امان هستیم. اما به محض ورود به آن مکان چه غیبت بکنیم چه بشنویم در هر صورت آلوده به گناه شده ایم.

2- دوری از دوستان و آشنایان و معاشرانی که اهل معصیت و گناه هستند. در آموزه های دینی انسان به آئین و مرام همنشین خود خوانده شده است. شخصیت و موقعیت هر کس را از طریق همنشینانش می توان محک زد. بنابر این برای پرهیز از گناه و لغزش نباید با کسانی که گناه می پراکنند، معاشرت نمود بنا به گفته امیرالمؤمنین علی علیه السلام «طبع آدمی خوبی ها و بدی ها اخلاقی و رفتاری دیگران را از آن خود می کند. پس با خوبان معاشرت کنید تا از خوبان و پاکان به شمار آیید.»

3- بیکاری مساویست با بیماری و هم نشینی با شیطان. لذا هرگز بیکار نباشید. 24 ساعت شبانه روز را به 3 قسمت مساوی تقسیم کنید. 8 ساعت خواب، 8 ساعت کار، 8 ساعت بی کار این 8 ساعت بیکاری را با برنامه ریزی مطلوب و مشروع پُر کنید. به طور مثال 5/1 ساعت مطالعه کتاب های اخلاقی، دینی، عرفانی و تربیتی، 1 ساعت عبادت، نیم ساعت ورزش، 1 ساعت با همسر بودن، 1 ساعت با فرزند یا فرزندان گذراندن، 1 ساعت ارتباط با خویشان و اطرافیان (تلفنی – حضوری)، 5/1 ساعت استفاده مطلوب از برنامه های صدا و سیما و....

 4- برای دوری از بدی ها و پلیدی ها و گناهان همین بس که از آنچه در دیگران می بینیم و نمی پسندیم. دوری کنیم. این سفارش امام ​علی علیه السلام است که فرمودند: برای تربیت خود همین بس که از آنچه در دیگران می بینی و نمی پسندی دوری کن.[1]

(لقمان را گفتند ادب از که آموختی؟ گفت: از بی ادبان)

 5- مطالعه سر گذشت انسان های بزرگ اسلامی، ایرانی و جهانی، تأثیر فوق العاده ای در رویکرد و عملکرد هر انسان بی غرضی خواهد داشت. این مهم را در فرآیند مبارزه و مقابله با گناه فراموش نکنید.

6- عوامل و عناصر تحریک کننده غرایز و شهوات همچون – فیلم ها، عکس ها، و کتاب های مبتذل بنزینی بر روی آتش نفس امّاره خواهد بود. بنزین را از آتش دور کنید.

 7- شیرینی و حلاوت، دوری از گناه را همواره در ذهن و زندگی تداعی و تکرار و تلخی و نتیجه ملال آور گناه را نیز یادآوری کنیم. از آینده به امروز نگاه کنیم. سریال زندگی خود را بنویسیم و فرآیند و پایان سریال را با خوبی ها و زیبایی های اخلاقی طراحی کنیم تا هر بیننده و خواننده سناریوی سریال زندگی ما، با دیده تحقیر آمیز به ما ننگرد.

 8- خود را به دو بال پرواز پر فراز آسیب ها و آفت ها مجهز کنیم. دو بال پرواز دین است و دانش، بدون دانش ، دین پوسته ای بی مغز و بدون دین، دانش چراغی در دست دزد خواهد بود. (که گزیده تر برد کالا) – منظور از دین اکتفا به چند رکعت نماز و سالی یک ماه روزه و مرتب به زیارت رفتن و بر سجاده نشستن و ذکر زبانی اکتفا کردن نیست.

 منظور دینداری علاوه بر این ها خدمت بی توقع به مردم، پر کردن اوقات زندگی با خوبی ها، ادب در برابر عالمان و عارفان و والدین و معلمان. مهار خشم و غیبت و حسادت و نیک همسرداری کردن و تلاش در جهت تربیت دینی فرزندان، مشارکت در سرنوشت جامعه، این ها موانع عمده ی آلوده شدن به بیهودگی و گناه و بطالت است.

 9- پرمودا باترا روانشناس هندی می گوید بزرگ ترین آتش های جهان را با یک فنجان آب می توان خاموش کرد. کافیست زمان را در یابید. یعنی به موقع اینکار انجام گیرد. زمانی که جرقه ای زده شد و آتش به تازگی در حال خود نمایی است همان موقع با یک فنجان آب آتش خاموش می شود. آسیب ها و گناهان را نیز در همان آغاز باید مهار کرد. بی مبالاتی و اهمال دامنه آنرا به سراسر زندگی گسترش داده و خاموش کردن آن کار بسیار دشوار و گاهی ناممکن خواهد بود. اگر چه گناه نکردن آسان تر از توبه کردن است، اما بلافاصله توبه کردن و خاموش کردن جرقه های گناه، اقدامی است که در فرآیند پرهیز از گناه و پاک شدن و پاک ماندن ضروریست.