رمز دوستی و دوستداری - استاد علیرضا پناهیان
| پیوست | اندازه |
|---|---|
| رمز دوستی و دوستداری - استاد علیرضا پناهیان | 22.13 مگابایت |
No audio files available.
رمز دوستی و دوستداری - استاد علیرضا پناهیان
این کلیپ کوتاه 4 دقیقه ای با عنوان « رمز دوستی و دوستداری » در کلام حجت الاسلام و المسلمین پناهیان تقدیم شما عزیزان می شود.
رمز دوستی و دوستداری
در حکمت شماره ۱۲ نهج‌البلاغه امام علی (ع) آمده است :
«أَعْجَزُ النَّاسِ مَنْ عَجَزَ عَنِ اكْتِسَابِ الْإِخْوَانِ وَ أَعْجَزُ مِنْهُ مَنْ ضَيَّعَ مَنْ ظَفِرَ بِهِ مِنْهُمْ؛ ناتوان ترين مردم كسى است كه در دوست يابى ناتوان است و از او ناتوان‌تر آن كه دوستان خود را از دست بدهد».
دوستی چیست؟ و مبتنی بر چیست؟ اهمیتش کدام است؟ چه کسی را می توان دوست نامید؟ علت از هم پاشیدن دوستی‌ها و رفاقت‌هایی که گاه سال‌ها یا دهه‌ها ادامه داشته است، در چیست؟ مقصود امام (علیه السلام) از عجز چیست؟ آیا عجز و ناتوانی و استیصالی که در یافتن دوست وجود دارد با آنچه در نگهداشتن او هست متفاوتند؟ ددر پاسخ به این لحن توبیخ آمیزِ مستتر در کلام امام، آیا می‌توان درگیر شدن انسان در تزاحم‌های اخلاقیِ میان رفاقت با عدالت یا با مصلحت یا با دیانت و.... را به عنوان علت این عجزها بیان کرد، همین عجزهای ویرانگر دوستی‌ها؟ و یا این‌ها همه بهانه‌های شیک کلامی و فلسفی است که به‌منظور پوشاندن همان عجزها و ناتوانایی‌ها، به آن متوسل شده ایم و درگیر شدن و استیصال در این تزاحم‌های اخلاقی نیز بر آمده از همان عجزهاست و نه برعکس و اساسا تعبیر عجز تعبیرِ افشاگریست که راه هر نوع بهانه آوردن از هر نوع آن را می‌بندد؟ آیا این کلام در ارتباط با حکمت‌های پیشین که به گسترش محبت و عفو و گذشت و خوشرویی و معاشرت نیک با دیگران و... می‌پرداخت بهتر فهم نمی‌‍شود؟ و قسمتی از طرح کلی امام (علیه السلام) در مداوای جامعه بیمار ارث رسیده به او به شمار نمی آید؟ و در آخر، مفهوم دوستی مفهومی است کهن و ریشه دار، مفهومی که به قدمت عمر بشر سابقه داشته است وامروز با شکل گیری فضا و دنیای مجازی شکل های جدید تری نیز به آن اضافه شده است؛ امروز آیا ما چه نسبتی با این کلام برقرار می کنیم؟
افزودن دیدگاه جدید