پـــــرتوی از کــــلام پيـــــــر جمـــــاران

متــــاسفانه عمـــر انســــان به قدری کوتاه و زودگذر است که انسانهــــا نمی توانند به همه آنچه می خواهند دست پیدا کنند. کار دنیاست که هر گروه و نسل، در هر زمینه ای تجربیات خود را به گروه و نسل دیگری منتقل می کند.
در زمینه عرفان و اخلاق هم مساله همین است. کسانی که سالها در راه مجاهده و مبارزه با نفس اماره قدم گذاشتند، و استاد فن اخلاق و سیر و سلوکند، تجربیات نابی دارند که برای رسیدن به هر کدام از آنها، گاهی باید سال ها را پشت سر گذارند و مشقتهای زیادی تحمل کرد.
در این میان امام خمینی فیلسوفی فقیه و سیاستمداری عارف است که شهرت عرفان و اخلاقش سیطره کشورهای اسلامی و حتی غیر اسلامی را فرا گرفته، او  به عنوان یکی از بزرگترین فیلوسفان و عرفا و فقهای اسلامی، طلایه دار میدان اخلاق و سیر و سلوک است. اکنون توصیه هایی از این انسان پاک و افلاکی خدمت شما خوانندگان محترم ارائه می شود. این توصیه ها در موضوعات مختلفی است که ذیلا می توانید آن را مطالعه کنید.

استفــــاده از فــــرصت هــــا
ای عزیز، تو ملتفت خود باش که نیز روزی مثل مایی و خودت نمی دانی آن چه روز است؛ شاید الان که مشغول قرائتی باشی، اگر تعللی کنی، فرصت از دست می رود. ای برادر من، این امور را تعویق نینداز که تعویق انداختنی نیست.
چقدر آدم های صحیح و سالم با موت ناگهانی از این دنیا رفتند و ندانیم عاقبت آنها چیست؟
 پس فرصت را از دست مده و یک دم را غنیمت شمار که کار خیلی اهمیت دارد و سفر خیلی خطرناک است. دستت، از این عالم که مزرعه آخرت است، اگر کوتاه شد، دیگرکار گذشته است و اصلاح مفاسد نفس را نتوانی کرد، جز حسرت و حیرت و عذاب و مذلت نتیجه نبری. اولیای خدا آنی راحت نبودند و از فکر این سفر پر خوف و خطر بیرون نمی رفتند.

 استفـــــاده از فرصت جوانی برای غلبـــــه بر مفــــاسد اخــــلاقی
ای عزیز برای یک خیال باطل، یک محبوبیت جزئی بندگان ضعیف، یک توجه قلبی مردم... خود را مورد سخط و غضب الهی قرار مده؛ و مفروش آن محبت های الهی، آن کرامت های غیرمتناهی، آن الطاف و مراحم ربوبیت را بر یک محوبیت پیش خلق که مورد هیچ اثری نیست و از او هیچ ثمری نبری جز ندامت و حسرت. وقتی دستت از این عالم کوتاه شد که عالم کسب است و عملت منقطع گردید، دیگر پشیمانی نتیجه ندارد و رجوع بی فایده است.

 یــــــــاد خـــــدا و نعمت های الـــــهی
ای عزیز متذکر عظمت خدای خودت باش؛ متذکر نعمت ها و مرحمت های او شو و متذکر حضور باش و ترک کن نافرمانی او را؛ در این جنگ بزرگ بر جنود شیطان غلبه کن؛ مملکت خود را مملکت رحمانی و حقانی کن و به جای جنود شیطان محل اقامت لشگر حق تعالی نما تا آنکه خداوند تبارک و تعالی تو را توفیق دهد در مجاهده مقام دیگر و در میدان جنگ بزرگ تر که در پیش است؛ و آن جهاد با نفس است در عالم باطن و مقام دوم نفس.

 ارزش اعمـــــــال و ایمـــــــان ما
ای عزیز، تمام عمر ما، که پنجاه و شصت سال است، فرض می کنیم که در آن قیام کنیم، به جمیع وظایف شرعیه و با ایمان صحیح و عمل صالح و توبه صحیحه از این دنیا برویم، آیا این مقدار اعمال و ایمان ما را چه مقدار جزاست؟

کــــــوچک و بی ارزش شمردن اعمــــــال
ای عزیز، این قدر لاف خدا مزن! این قدر دعوی حب خدا مکن، ای عارف، ای صوفی، ای حکیم، ای مجاهد، ای مرتاض، ای فقیه، ای مؤمن، ای مقدس، ای بیچاره های گرفتار، ای بدبخت های دچار مکاید نفس و هوای آن، ای بیچاره های گرفتار آمال و امانی و حب نفس! ـ همه بیچاره هستید، همه از خلوص و خداخواهی فرسنگ ها دورید. این قدر حسن ظن به خودتان نداشته باشید. این قدر عشوه و تدلل نکنید. از قلوب خود بپرسید ببینید خدا را می جوید یا خودخواه است؟ موحد است و یکی طلب، یا مشرک است؟ پس این عجب ها، یعنی چه؟ این قدر به عمل بالیدن چه معنی دارد؟ عملی که فرضا تمام اجزاء و شرایطش درست باشد و خالی از ریا و شرک و عجب و سایر مفسدات باشد. قیمتش رسیدن به شهوات بطن و فرج است چه قابلیتی دارد که این قدر تحویل ملائکه می دهید؟ این اعمال را باید مستور از چشم ها داشت. این اعمال از قبایح و فجایع است! باید انسان از آنها خجالت بکشد و ستر آنها باشد.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
منبــــــــــع: پــــايگاه حوزه - برگرفته از مقاله حکيمه صادقی