برنامه شب اول ایام غدیریه در پارس آباد - استاد معظم، آیت الله فروغی
به گزارش خبرنگار ضیاءالصالحین، به همت واحد فرهنگی بنیاد ضیاءالصالحین برنامه ایام غدیریه در شهرستان پارس آباد مغان دیشب (شب چهارشنبه 1397.05.06) با سخنرانی استاد معظم حضرت آیت الله علی فروغی (حفظه الله) در شب اول آغاز شد.
در بخش اول بیانات خود حضرت استاد به حب و محبت امیرالمومنین علیه السلام تاکید داشتند و و نیز فرمودند: «مرحوم الهی قمشه ای می فرمودند: شعری که جناب فردوسی درباره نَیازُردن مور سروده اند من شعری سروده ام که از شعر ایشان لطیف تر است:
فردوسی فرموده اند:
میازار موری که دانه کش است ٭٭٭٭ که جان دارد و جان شیرین خوش است
و مرحوم الهی قمشه ای فرموده اند:
هر کس که دلی دارد یک مور نیازارد ٭٭٭٭ کان مور هم از دلبر، دارد اثری بر دل»
گفتنی است که معظم له در این برنامه با اشاراتی به مقام و منزلت امیرالمومنین، امام علی علیه السلام فرمودند: اینکه حضرت امیر علیه السلام بر دوش پیامبر اکرم، حضرت محمد صلی الله علیه وآله و سلم بالا رفتند فقط برای شکستن بت های بیرونی صرف نبود، بلکه می خواست نشان دهد که برای شکستن بت های درون نیز باید حب علی علیه السلام در جان وارد شود تا باشد که تا بدین طریق تمامی بت های درون نیز از خانه خدا[1] پاک گشته و شکسته شوند.
ایشان در ادامه بیانات خود به گوشه ای از فضایل امام علی علیه السلام پرداخته و به اشعار ابن ابی الحدید معتزلی در مورد امیرمومنان علیه السلام گریزی داشتند که:
ـ زبان من در مدیحه سرائی تو الکن است؛ و من متحیر و سرگردان هستم؛ در حالی که من سخنگو و خطیب توانا، و پهلوان یکه تاز میدان سخن هستم!
- علی علیه السلام رازی سرپوشیده است. او جوهری است که فضایلش از نور قدسی نشأت گرفته است.
- او دارای معجزات بسیار روشنی است که کم ترین آن ها آگاهی او به اسرار نهانی است.[2]
استاد معظم درادامه بیانات خود به سیر توحیدی و ختم نبوت اشارتی داشتند و در آخر فرمودند که اهداف نبوت جز ولایت کامل نمی شد و جز با ولایت انسان و انسانیت به مرحله بلوغ خود نخواهد رسید و لذا معنا و معنویت یعنی همان ولایت و معارف علوی.
گزارش تصویری برنامه شب اول ایام غدیریه در پارس آباد - استاد معظم، آیت الله فروغی :
پی نوشت:
[1]. امام صادق علیه السلام: القلبُ حَرَمُ اللّه ِ، فلا تُسْکِنْ حَرَمَ اللّه ِ غَیرَ اللّه ِ.[جامع الأخبار: 518/1468]
امام صادق علیه السلام: دل حرم خداست، پس، جز خدا را در حرم خدا مَنِشان!
[2]. علویات سبع، ترجمه آیتى، صص 98 و 97.
افزودن دیدگاه جدید