برای قبل از دنیا باید اهمیت زیادی قائل شویم. چون الان ناسوت است. ناسوت یعنی فراموش می کنیم قبلاً کجا بوده ایم و یکی از اصول دین ما معاد است. معاد را کسی قبول می کند که ایمان واقعی آورده باشد. اگر این را نفهمیده باشیم یا من واقعی را نشناسیم خود را زن یا مرد معرفی می کنیم و با نیاز جمادی، نباتی و حیوانی و خود را آن طور مقایسه می کنیم و می خواهیم یک حیوان را با ایمان کنیم و این هم بد است و هم خیلی سخت.
شخصی در ایام حج به امام جعفر صادق (علیه السلام) می فرماید که امسال چه قدر حاجی داریم و حضرت از بین انگشتان خود واقعیت را به آن شخص نشان می دهد و آن شخص با تعجب می گوید: امسال حاجی چه قدر کم است.
اگر معاد را نشناسیم معرفتمان هم غلط از آب درمی آید. چون با من حیوانی می خواهیم مؤمن شویم و باید یکسره با تمرین و عبادت و با ذکر یادمان بیفتد چه کسی هستیم و من حقیقی را از من حیوانی جدا کنیم. اگر من خود را پیدا کنیم و با او مأنوس شویم، چند خاصیت دارد:
1 ـ آن را بسازیم که کودک عزیز روان است، چون حقیقت قلب اوست.
2 ـ با شناخت او هم دنیا و هم آخرت شیرینی خواهیم داشت.
اگر بد زندگی می کنید، نشان این است که خود را در آینه معرفت درست ندیده اید. یک مؤمن در دنیا از کفار شادتر زندگی می کند به شرط اینکه برود در نظام معرفتی زندگی کند.
ولی اگر با من حیوانی خواستیم مؤمن شویم این نمی شود. اصل در معرفت حقیقی، خود است و الله. کارهای دیگر مقدمه و وسیله ای هستند برای خودسازی. یعنی خود حقیقی را متناسب با شرایط زیستی آخرت بسازیم. پس وقتی علائم معرفت را می خوانیم یعنی علائم خود حقیقی را می سازیم. پس اگر آینه خود حقیقی ما را نشان دهد نباید ناراحت شویم.
بعضی ها آن قدر بی سلیقه هستند که وقتی خود را در آینه کلمات معصوم (علیه السلام) می بینند به جای اینکه خود را اصلاح کنند، می ترسند و به هم می ریزند و شیطان حمله از عقب را شروع می کند و او را مشغول به گذشته می کند و نمی گذارد به خود برسد. مبادا فرمایشات ائمه (علیهم السلام) را به جای اینکه برای خود آینه کنیم و وضعیت خود را تا ناسوت پایین اصلاح کنیم شیطان ما را مأیوس کند. تنبلی و بی حوصلگی در خودسازی نداشته باشید و الا نه دنیای شادی دارید و نه آخرت شاد. شیطان از دستگیره تنبلی و بی حوصلگی استفاده می کند و مانع می شود و اگر صد تا از این جلسات بیاییم و خودسازی نداشته باشیم فایده ای ندارد. حال که آمدید خیال شدن داشته باشید. هرکس بیاید یاد بگیرد و خیال شدن نداشته باشد مثل کسی است که خدا را مسخره کرده است.
اگر بد زندگی می کنید، نشان این است که خود را در آینه معرفت درست ندیده اید. یک مؤمن در دنیا از کفار شادتر زندگی می کند به شرط اینکه برود در نظام معرفتی زندگی کند.
اگر کسی خودش را دقیق شناخت، من حقیقی من، عین ربط به حق تعالی است.
بعضی از مؤمنین در دنیا چنان لذت می برند که بهشتیان در بهشت لذت نمی برند. امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمودند: کمی از آگاهی باعث می شود درست زندگی کنید. کسی که نظام شناختی دقیقی داشته باشد، نفسش منصرف از عالم فانی است. من تعجب می کنم کسی که پروردگارش را می شناسد، چگونه برای حیات آخرتش تلاش نمی کند.
من تعجب می کنم از کسی که خودش را شناخته، چگونه با دنیا انس می گیرد؟
اگر کسی خودش را دقیق شناخت، من حقیقی من، عین ربط به حق تعالی است.
خداوند ما را برای شبیه شدن به خودش خلق کرده است. همه ما نفخه ای از خداوند در وجودمان هست که غایتش رسیدن به خدا و قرب به خداست.
اگر دنیا ارتباطش را با جنین قطع کند، هر دو از بین می روند.
خداوند ما را برای شبیه شدن به خودش خلق کرده است. همه ما نفخه ای از خداوند در وجودمان هست که غایتش رسیدن به خدا و قرب به خداست.
اگر با فهم انسانی بفهمیم، لذت آن زیاد است. انسان بی نهایت طلب است و نمی تواند نسبت به حقایق ناآگاه باشد.
هرچه در دنیا هست و خوشم می آید، بی نهایتش آن طرف است.
باید باور کنیم «انا لله و انا الیه راجعون»؛ من مال خدا و خدا هم مال من است.
با صدهزار جلوه برون آمدی که من ******* با صدهزار دیده تماشا کنم تو را
کسی که اینجا نتواند ببیند، در آخرت هم کور است.
اگر کسی بداند دنیا ابزار است و هرچه از خدا به من داده اند عاریه است، آن وقت ارتباط من با خدا تنظیم می شود.
هرچه از نعمات خدا به تو دادند از آن لذت ببر. اما بدان که معشوق تو این نیست، خداوند اینها را فقط برای آسایش تو قرار داده است. اگر از تو گرفتند ناراحت نشو. اصل همه کمالات را داری. خدا دائماً در آغوش ماست و ما دائماً در آغوش خداییم.
گفتم به کام وصلت خواهم رسید یک روز ****** گفتا که نیک بنگر شاید رسیده باشی
از شادترین قسمت های قرآن؛ «الله لا اله الا هو الحی القیوم»؛ یعنی معشوق تو فانی شدنی نیست.
بارها به محضر این پادشاه رسیده ام و به من اجازه صحبت داده و هیچ وقت نمی گوید وقت تو تمام شده است. فرشته ها می گویند: اگر می دانستید پیش چه کسی بودید و دارید می روید، هیچ وقت نمی رفتید.
از شیرین ترین لحظات انسان زمانی است که دیگران دست از او بردارند و او بتواند با خدا تنها باشد و خلوت کند.
متأسفانه هوس خدا نمی کنیم.
امام صادق (علیه السلام) فرمودند: قلب سلیم یعنی قلبی که خدا را ملاقات می کند و چیزی جز خدا در قلب او نباشد.
پیامبر ﷺ فرمودند: تو برای دنیا خلق نشدی، برای آخرت خلق شده ای. میزان ارتباط تو با همه اشیاء باید بر اساس میزان انس تو با ابدیت باشد.
شیخ رجبعلی خیاط (رحمه الله علیه) فرمودند: هرچه غیرخدا بخواهی شکست توست، قیمت تو نیست. امام کاظم (علیه السلام) فرمودند: بهشت پاداش بدن شماست.
با دنیا طوری انس نگیرید که وقتی مورد امتحان قرار گرفتید و از تو گرفتند، غصه بخورید. کسی که برای کمالات جمادی و نباتی و حیوانی ناراحت می شود کوچک تر از کسی است که برای یک ریال پول حساسیت نشان می دهد.
عهد کنید که هرگز به خاطر دنیا عصبی نشوید و حتی به هم تذکر ندهید. درهاله ای از عاطفه حلش کنید. اگر به نتیجه هم نرسیدید، عیب ندارد.
گر بود اندیشه ات گل، گلشنی ****** ور بود خاری تو هیمه گلخنی
قبر انسان، نفس انسان است. جنین هرچه اینجا می بیند در قبر می بیند. اگر الان در اوج مشکلات شاد باشی بدان در آخرت از صراط راحت رد می شوی. به میزان عصبانیت در دنیا، معادل ابدی فشار قبر داری. برای یک گناه بدنی کوچک صد سال عذاب داری.
هیچ شیئی در عالم نیست مگر تسبیح خدا را می گوید. دقت کنید که با اشیاء اطرافمان چگونه برخورد کنیم. هروقت گرفتند برای امتحان دو چیز است؛ صبر و شکر . به هیچ چیز دل نبندید، در نظام ابدی خسران دارد، از دنیایش هم خیر ندیده است.
تعجب می کنم از کسی که خودش را شناخته چگونه با سراب انس می گیرد؟
زمانی می توانید از بهشت لذت ببرید که از دنیا لذت ببرید. به هر میزان که دلت برای دنیا می سوزد، خدا را از دست می دهید.
ای که صبرت نیست بر ناز و نعیم ****** صبر چون داری ز الله کریم
خداوند خنده اش می گیرد، آدم دنبال کمالاتی می رود که من در آنها تجلی کردم، از اصل و ماندنی فرار می کند و سراغ رفتنی می رود. عاطفه انسانی طبیعی است اما اگر خدا نخواست بگذریم.
-----------------------------------------------------------
منبع: سایت منتظران منجی , استاد محمد شجاعی ,1386/5/11
مطالب مرتبط
