«لُعِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ بَنِي إِسْرائِيلَ عَلى لِسانِ داوُدَ وَ عِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ذلِكَ بِما عَصَوْا وَ كانُوا يَعْتَدُون ، كانُوا لا يَتَناهَوْنَ عَنْ مُنكَرٍ فَعَلُوهُ لَبِئْسَ ما كانُوا يَفْعَلُون »[1]
«كافران بنى اسرائيل بوسيله داوود و عيسى بن مريم لعنت شدند زيرا از حكم حق سركشى كرده و به حقوق ديگران تجاوز مى نمودند و يكديگر را از اعمال زشت باز نمى داشتند.»
پيام ها:
1- گروهى از بنى اسرائيل، مورد لعن پيامبران خود قرار گرفتند. «لُعِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا»
2- عصيان وتجاوز، انسان را به كفر مى كشاند. كَفَرُوا ... بِما عَصَوْا وَ كانُوا يَعْتَدُونَ
3- انبيا، هميشه دعا نمى كنند، گاهى هم نفرين مى كنند. لُعِنَ ... عَلى لِسانِ داوُدَ وَ ...
4- گناه و تجاوز، لعنت پيامبران را به دنبال دارد. لُعِنَ ... بِما عَصَوْا وَ كانُوا يَعْتَدُونَ
5- تجاوز و قانون شكنى، شيوه ى بنى اسرائيل است. «كانُوا يَعْتَدُونَ»
6- كسى كه نسبت به فساد، بى تفاوت باشد، ملعون انبياست. لُعِنَ ... لا يَتَناهَوْنَ
7- نهى از منكر، مخصوص دين اسلام نيست. «كانُوا لا يَتَناهَوْنَ»
8- نهى از منكر، يك وظيفه ى همگانى و عمومى است. «لا يَتَناهَوْنَ»
9- در جامعه ى بنى اسرائيل و يهود، فساد رواج داشته است. «مُنكَرٍ فَعَلُوهُ»
10- ترك امر به معروف، زمينه ساز كفر است. لُعِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا ... كانُوا لا يَتَناهَوْنَ ...[2]
پی نوشت:
[1] مائده/ 78، 79.
[2] تفسير نور(10جلدى)، ج2، ص: 351و352.