هانری دو تولوز لوتِرْک با نام کامل آنری ماری رمون دو تولوز-لوترک-مونفا(Henri Marie Raymond de Toulouse-Lautrec-Monfa)، نقاش معروف فرانسوی در 24 نوامبر سال 1864میلادی در فرانسه به دنیا آمد. او فرزند ناقص العضو یک اشراف زاده صاحب نفوذ بود و عمر خود را در راه نقاشی سپری کرد. لوترک در چهارده سالگی بر اثر سقوط از اسب دچار آسیب شد و علاوه بر آن، بر اثر نوعی بیماری ارثی، هرگز رشد طبیعی نکرد. این وضعیت اگر چه سبب کناره گیری او از محیط رسمی اشرافی شد و حضورش باعث خنده دیگران می گردید، با این حال مانع از رشد فکری او نشد و او با روی آوردن به نقاشی، در عین حال به ابداع و نوآوری پرداخت. لوترک در ابتدا نزد اساتید متعددی به کار نقاشی مشغول شد، ولی هیچ یک از آن ها نتوانستند عطش تازه جویی و نبوغ او را سیراب کنند. از این رو شخصاً به کار پرداخت و با الهام از بزرگان نقاشی، هنر خود را نیرویی لایزال بخشید. از آن زمان بود که لوترک پس از سال ها ناکامی توانست محیطی را که با روح عجیب او سازگار بود، بیابد. در آثار وی که بیش ترْ مضامین اجتماعی دارد، پوسته ظاهری و فریبنده زندگانی روزمره مردم شکافته شده و حقایق پنهان را آشکار نموده است. لوترک در سال 1891میلادی، به عنوان یک گرافیست، نخستین پوستر نوین را عرضه کرد و سپس با استفاده از لیتوگرافی رنگی، هنر را با گرافیک پیوند داد. او در سال 1899میلادی، به علت بیماری در بیمارستان بستری شد و به گفته خودش چون کارش متوقف شده، پس مرده است. اما در اوج بیماری نیز از کار طراحی دست برنداشت. لوترک اگر چه از لحاظ ظاهری، هیکلی نامتناسب و قدی کوتاه داشت، اما هنرمندی سرشار از قریحه بود. نکته قابل توجه در آثار او این است که نحوه کارش، چه در هوای آزاد و چه در فضای سربسته آتلیه کاملاً یکسان است و تابش نور در سرنوشت آفریده های نقاش، هیچ گونه نقشی را بازی نمی کند. آثار لوترک در آن زمان از لحاظ دگرگونی شکلی، آن چنان محکم و بُرنده بود که پیکاسو، نقاش شهیر عصر به قصد ملاقات با او به پاریس سفر کرد. هانری تولوز لوتِرْک عمر چندانی نیافت و سرانجام در نهم سپتامبر سال 1901میلادی در 37 سالگی درگذشت.