جک لندن(Jack London)، نویسنده سوسیالیست آمریکایى در 12 ژانویه سال 1876 میلادی، در سان فرانسیسکو به دنیا آمد. جک، دوره کودکی را به دشواری گذراند و برای کمک به وضع مالی خانواده، به شغل های گوناگون دست زد. هم چنین سال های بسیاری از عمر جک لندن در سرزمین های قطب شمال و دریاهای ناآرام جنوب سپری شد و با اقوام گوناگون آشنا گردید. وی پس از این سفرها، داستان های کوتاهی نگاشت که در مجله های گوناگون منتشر شد و در سال 1903میلادی، داستان آوای وحش را به نگارش درآورد. لندن در سال های بعد داستان های دیگری انتشار داد و به شهرت رسید. جک لندن بسیاری از صحنه هایى را که در کتاب هایش به تصویر کشیده، به چشم دیده و با برخی از قهرمان های داستان ها نیز آشنا بود. در نوشته های جک لندن که متأثر از افرادی هم چون چارلز داروین، کارل مارکس و فردریک نیچه می باشد، غالباً تجزیه و تحلیل های بسیار دقیق اجتماعی مشهود است. شهرت این نویسنده بزرگ در اروپا و قاره های دیگر نیز بسیار است و هر سال، ترجمه های فراوانی از آثارش در اغلب کشورهای جهان چاپ و در تیراژ بسیار منتشر می شوند. جک لندن، آثار خود را ظاهراً تنها برای به دست آوردن پول نوشته است، اما همه این آثار مبتنی بر فلسفه خاصی است که در آن مبارزه دایمی بشر را برای رهایى از فقر و بی نوایى نشان می دهد. جک لندن، مدافع مستمندان و بینوایان و طرفدار اصل زندگی مرفه برای همه است. عصیان بر ضد جامعه و برضد عقاید باطل و خرافی در همه آثار او به چشم می خورد. وی جز توانایى و استادی در هنر نقل، طبع و نهاد خود را در وجود قهرمانانش گنجانده است و آن شور زندگی، حسن نیت، جوانمردی، بردباری، اصالت در مبارزه و تمایل به بخشایش است. کمتر کسی در میان نویسندگان امریکایى از چنین پیروزی و محبوبیت عام و مداوم در کشور و خارج از کشورش برخوردار بوده است. عشق به زندگی، انسان های تهی دست، ندای جنگل و سپید دندان از مشهورترین رمان های اوست. وی در مدت هجده سال نویسندگی، بیش از پنجاه داستان بلند و 125 داستان کوتاه نگاشت. جک لندن سرانجام در 22 نوامبر سال 1916میلادی، بر اثر عصیان روحی برضد اجتماع و تطابق نیافتن با شیوه زندگی زمان، در چهل سالگی خودکشی کرد.
