امام مجتبی علیه السلام هم اینگونه بود: نترسید از اینکه بگویند او می ترسد! این شجاعت و نترسی است. دلیرها می ترسند از اینکه مردم بگویند او ترسوست! شجاعت بزرگ یعنی نترسد از اینکه به او بگویند ترسید!
فرقی میان شجاعت امام حسن و امام حسین علیهماالسلام نیست. اگر هم فرقی باشد، کفهء ترازوی امام مجتبی علیه السلام سنگین تر است. چرا؟ چون امام حسن علیه السلام، امام زمان عصر خودش است. امامِ امام حسین علیه السلام است. امام، اشجع همه است.
بسیاری عظمت کار امام حسین علیه السلام را می بینند. اما در کار امام حسن علیه السلام باریک نمی شوند! شجاعت امام حسین علیه السلام را می خوانند. چرا؟ چون کتابی است که با خط درشت نوشته شده است. اما کار امام حسن علیه السلام را نمی بینند چون کتابی است که با خط ریز نوشته شده است. خط درشت را آدم های با چشم کم سو هم می توانند بخوانند. انسانی که چشمش نافذ و بصیر است و علمش فوق العاده است می تواند شجاعت امام حسن علیه السلام را بفهمد!
شجاعت امام حسن علیه السلام، خفی است و شجاعت امام حسین علیه السلام جلی…
---------------------
منبع: پایگاه اطلاع رسانی دفتر حفظ و نشر آثار و اندیشه های حضرت آیت الله محی الدین حائری شیرازی(حفظه الله)
مطالب مرتبط
