حسین بهزاد در سال 1273 هجری شمسی در تهران به دنیا آمد. او در اوایل کودکی به سبب علاقه بسیار به نقاشی و بی توجهی به درس، از مدرسه اخراج شد. پدرش او را به استاد نقاشی سپرد و او به نقاشی پرداخت. بهزاد با ارائه آثار هنری خود، به تدریج مشهور گردید و سرانجام به عنوان بزرگترین و پرآوازه ترین مینیاتوریست معاصر ایران شناخته شد. او با ابداعاتی در هنر مینیاتور، این هنر اصیل و ارزشمند ایرانی و اسلامی را بهبود بخشید. استاد حسین بهزاد در به کارگیری رنگ ها از شیوه های بدیع استفاده می کرد و با رنگ، شادی می آفرید یا غم و اندوه را به بیننده القا می کرد. شاهنامه فردوسی، ایوان مدائن و فتح بابل از جمله آثار ارزشمند ایشان است. وی در اواخر عمر، از هنرکده هنرهای تزئینی، دکترای افتخاری دریافت کرد و به استادی آن درآمد. استاد حسین بهزاد، مردی متواضع و در عین حال عاطفی و حساس بود و به اهل بیت عصمت و طهارت(علیهم السلام) عشق می ورزید. ایشان سرانجام در 21 مهر 1347 هجری شمسی در 74 سالگی درگذشت.
مطالب مرتبط
