درگذشت سیاست مدار برجسته و رئیس جمهور پیشین مصر، جمال عبدالناصر(1970میلادی)

جمال عبدالناصر، سیاست مدار معروف و رئیس جمهور پیشین مصر، در 15 ژانویه 1918میلادی در اسکندریه مصر به دنیا آمد. او در قاهره از آکادمی علوم نظامی فارغ التحصیل شد. وی از سال 1942میلادی افسر ارتش مصر بود و قصد براندازی حکومت سلطنتی ملک فاروق را در سر می پروراند. هدف او از این تصمیم، اقدام برای اصلاحات اجتماعی بود. عبدالناصر پس از شکست اول اعراب در برابر اسرائیل، جنبش افسران آزاد را پی ریزی کرد و ژنرال محمد نجیب را به عنوان رهبر این جنبش برگزید. در سال 1952میلادی جنبش افسران آزاد در یک کودتا به حکومت فاروق خاتمه داد و پس از برکناری ملک فاروق و پسرش، ژنرال نجیب به قدرت رسید. اما در سال 1954میلادی ژنرال نجیب، اولین رئیس جمهور مصر، توسط عبدالناصر برکنار شد و مغز متفکر این کودتا یعنی جمال عبدالناصر قدرت را به دست گرفت. ناصر معتقد به اینترناسیونالیسم عربی و اتحاد میان کشورهای عربی بود و در این راه تلاش می کرد. وی سیاست جدایی از کشورهای غربی و نزدیکی به بلوک شرق خصوصاً شوروی سابق را در پیش گرفت و اقدام به خرید اسلحه از این کشور نمود. ناصر در سال 1956 کانال سوئز را ملی اعلام کرد اما با حمله مشترک نیروهای فرانسه، انگلیس و رژیم صهیونیستی مواجه شد تا این که این جنگ با تهدید نظامی شوروی و فشار افکار عمومی پایان پذیرفت. در سال 1958میلادی سه کشور مصر، سوریه و یمن تحت عنوان جمهوری متحد عربی با یک دیگر متحد شدند و در یک همه پرسی، جمال عبدالناصر به ریاست جمهوری آن برگزیده شد. این اتحاد دیری نپایید و بر اثر بروز اختلافاتی بین اعضای آن، در سال 1961میلادی از هم گسیخت و سه کشور از هم جدا شدند. ناصر در جنگ سوم اعراب و اسرائیل در سال 1967میلادی نیز از این رژیم شکست خورد و قسمت های زیادی از سرزمین مصر توسط رژیم صهیونیستی اشغال گردید. این امر به حیثیت داخلی و بین المللی ناصر لطمه شدیدی وارد ساخت و تا پایان عمر خود، وجهه از دست رفته را بازنیافت. جمال عبدالناصر یکی از پایه گذاران جنبش عدم تعهد بود و در بین رهبران جهان و به ویژه کشورهای عربی اعتباری بین المللی داشت. جمال عبدالناصر سرانجام در 28 سپتامبر 1970میلادی پس از 16 سال حکومت در سن 52 سالگی بر اثر سکته قلبی درگذشت. بعضی از مفسران سیاسی، مرگ ناصر را ناشی از توطئه ای می دانند که قرار بود محمد انور سادات، معاون ناصر را که به لزوم دوستی با غرب و صهیونیست ها معتقد بود، به قدرت برساند.