اختراع زبان بین المللی اسپرانتو توسط لغت شناس روسی، لودویک زامنهوف(1887میلادی)

اسپرانْتو، زبانی بین المللی است که در 26 سپتامبر 1887میلادی به وسیله جزوه ای با نام "یک زبان جهانی" که مؤلف آن، امضای مستعار اِسْپِرانْتو را برای خود انتخاب کرده بود، معرفی گردید. این اسم مستعار که در زبان جدید به معنی امید است را یک پزشک لهستانی به نام لوْدویک زامِنْهوف انتخاب کرده بود و همین نام بعدها به خود زبان مزبور، اطلاق شد. این زبان دارای دستور زبان بسیار آسان است و تنها 16 قاعده دارد. زبان اسپرانتو، زبان تفاهم بین المللی است که برخلاف زبان های دیگر به هیچ گروه، فرقه یا ملتی تعلق ندارد. این زبان طبق آخرین روش های کدگذاری علمی ساخته شده است تا همه مردم جهان، حتی افراد کم هوش یا نابینایان و ناشنوایان نیز بتوانند آن را به آسانی یاد بگیرند و با هم تفاهم برقرار کنند. امروزه متوجه شده اند که اسپرانتو، بهترین زبان برای کار کامپیوترها و ماشین های ترجمه است و سریع ترین، ارزان ترین و مطمئن ترین وسیله انتقال اطلاعات علمی به سراسر جهان به ویژه برای کشورهای کم درآمد و کمتر توسعه یافته است. این کشف و ابداع مانند هر اکتشاف و ابداع علمی دیگری، در طول بیش از صد سال گذشته، توسط صدها زبان شناس، شاعر و نویسنده از کشورهای مختلف جهان تکمیل شده است. این زبان دارای 29 حرف الفبای اسپرانتو است که از لاتین گرفته شده و به صورت استاندارد درآمده اند. هر حرف فقط یک صدا دارد و هر چه نوشته شود، همانْ با تلفظِ استاندارد خوانده می شود. حرفی که نوشته شود و خوانده نشود در اسپرانتو وجود ندارد و هر قاعده این زبان، دارای یک علامت یا کدشناسی در خود کلمه است. هم چنین فراگیری این زبان را ده بار آسان تر از زبان های دیگر می دانند. مرکزجهانی اسپرانتو در بندر روتِرْدام هلند قرار دارد و دارای بیش از 3500 شعبه در یک صد و ده کشور جهان است. هم چنین بالغ بر 22 برنامه رادیویی از خاور دور گرفته تا اروپای شرقی، غربی و امریکای جنوبی، مرتباً به زبان اسپرانتو پخش می شود. با وجود استقبال ملل دنیا از زبان اسپرانتو، به علت مخالفت دولت های استعمارگر انگلیسی زبان، زبان اسپرانتو بین المللی نشد.