ویلیام فالْکنرْ(William Faulkner)، رمان نویس امریکایی در 25 سپتامبر 1897میلادی در ایالت می سی سی پی امریکا به دنیا آمد. وی در مدرسه، شاگرد متوسطی بود، اما به خواندن آثار نویسندگان شوق فراوان نشان می داد. ولی تحصیلات خود را در سطوح بالا ادامه نداد و برای امرار معاش به شغل های گوناگون پرداخت. با این وجود، در حالی که به کارهای معمولی اشتغال داشت چندین رمان منتشر کرد اما موفقیتی نصیبش نگردید. فاکنر در عین حال از خصوصیت های اخلاقی افراد و دسته های گوناگون برای خلق قهرمانانش استفاده می کند، پرده نقاشی بزرگی نیز از جامعه پیش چشم می گسترد و درد خود را همه جا در آثارش عرضه می کند. فاکنر در سال های بعد زمان متعددی را انتشار داد تا اینکه به شهرت و ثروت دست یافت. وی پیوسته تحت تأثیر مسائل نژادی بود و بردگی را گناهی بزرگ می دانست. در آثار فاکنر، پیرمردان و کودکان، پاک و عفیفند و نوجوانان، فاسد و ناتوان و غیرعادی و منحط. در شیوه نگارش فاکنر، داستان ها بیشتر به صورت ادامه یک زندگی است که گاه با کندی و گاه با شتاب پیش می رود و گاه با عبارت های پرقدرت و سنگین و به صورتی شاعرانه و با زوایای پنهانی. فاکنر به سبب ژرف بینی در مسائل عاطفی و محرومیت های افراد انسان در درجه های گوناگون فکری، و به سبب تجزیه و تحلیل دقیق گمراهی ها و انحراف ها در جامعه پوسیده و منحط، با شیوه نگارش خاص، مشهورترین رمان نویس در ادبیات معاصر امریکا شناخته شده است. فاکنر تا آخرین ماه های عمر به نویسندگی مشغول بود و آثار متعددی نگاشت که تسخیرناپذیر، دهکده، آمرزش برای یک راهبه، تمثیل و محراب از جمله این رمان هاست. فاکنر در سال 1950میلادی به دریافت جایزه ادبی نوبل و در سال 1954میلادی به دریافت جایزه پولیتزِر نایل آمد. ویلیام فاکنر سرانجام در ششم ژوئیه 1962میلادی بر اثر حمله قلبی در 65 سالگی درگذشت.
