حسین بیک زاده شکوئی، ۹ آذر ۱۳۱۲ه.ش در تبریز دیده به جهان گشود. او پس از اتمام تحصیلات ابتدائی در مدرسه شمس، وارد دوره دبیرستان شده و نزد بزرگانی چون «عباس دیهیمی» و «استاد تقی میرفخرایی» مدرس زبان فرانسه در دانشگاه تبریز به کسب دانش پرداخت. دکتر شکوئی به سال ۱۳۳۴هجری شمسی در دانشگاه تبریز در رشته تاریخ و جغرافیا مشغول به تحصیل شد. استاد قاضی، استاد ادیب طوسی، دکتر منوچهر مرتضوی و دکتر جهانگیر صوفی از جمله اساتید وی در این مقطع تحصیلی هستند که او از آن ها به نیکی یاد می کرد. وی، مدرک کارشناسی خود را در رشته تاریخ و جغرافیا از دانشگاه تبریز (۱۳۳۷ه.ش)، مدرک کارشناسی ارشد را از دانشگاه تهران (۱۳۴۶ه.ش) و مدرک دکترای تخصصی خود را در رشته جغرافیای انسانی از دانشگاه استانبول (۱۳۵۷ه.ش) دریافت کرد. دکتر شکوئی بیش از ۱۰ سال در دانشگاه تبریز تدریس می کرد و در سال ۱۳۶۴ه.ش پس از عزیمت به تهران، در دانشگاه تربیت مدرس مشغول به تدریس شد و می توان او را در ردیف اولین پایه گذاران دوره دکترای رشته جغرافیا در دانشگاه تربیت مدرس معرفی کرد. او در طول دوران علمی خود رساله ها (در سطح دکتری) و پایان نامه های (در سطح کارشناسی ارشد) زیادی را راهنمایی کرد. وی در مجامع مختلف علمی از قبیل فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران، هیأت رئیسه انجمن جغرافی دانان ایران، شورای عالی سمت، سرپرستی کمیته جغرافیا در وزارت فرهنگ و آموزش عالی و...، عضویت فعالی داشت و پس از مدت ها تلاش در راه علم، به عنوان یکی از چهره های ماندگار کشور (در جغرافیا) معرفی شد. دکتر شکوئی هم چنین در سال های ۱۳۷۲ه.ش و ۱۳۷۶ه.ش، استاد نمونه دانشگاه تربیت مدرس شناخته شدند و کتاب های تألیفی وی در سال های ۱۳۶۷ه.ش و ۱۳۷۵ه.ش به عنوان کتاب های برگزیده سال جمهوری اسلامی ایران معرفی شد. دکتر شکوئی از جمله اساتیدی بود که سال های عمر خود را به مطالعه، پژوهش و تدریس دانشگاهی گذراند و نتیجه علاقه وی به تحصیل و تدریس در رشته جغرافیا، ۴۴ سال سابقه تدریس در دانشگاه و انتشار کتاب ها و مقالات مختلف بود. دکتر حسین بیک زاده شکوئی پس از سال ها تلاش علمی در بیست و هشتم شهریورماه سال ۱۳۸۴ ه. ش در بیمارستان مهرداد تهران دار فانی را وداع گفت. پیکر استاد فقید بر دوش صدها تن از دانشجویان، اساتید و علاقه مندان استاد بزرگوار، در گورستان بهشت زهرا (سلام الله علیها) تهران، در قطعه هنرمندان به خاک سپرده شد.
