دستی آلوده به خون، از غزه تا میانمار

همواره دشمنان اسلام، در فکر تخریب اسلام و جایگاه مسلمانان هستند. واکنش یا عدم واکنش مسلمین به این قضیه، تاثیر تعیین کننده ای بر قضیه دارد. دشمنان اسلام در یک اوقاتی، سعی  خود را بر تخریب بیشتر مسلمین قرار می دهند. ماه محرم یکی از آن اوقات است، که ماه تقابل حق و باطل است، این روزها که ماه محرم است، دنیای کفر، با انواع و اقسام جنایات، سرگرم کشتار و پاک سازی قومیتی مسلمانان میانمار است. جالب است بدانیم که یکی از جنگهای رژیم صهیونیستی علیه نوار غزه، همزمان با ماه محرم بود. «محمد گورمز، رییس سازمان امور دیانت ترکیه، حملات رژیم صهیونیستی به نوار غزه را به حادثه کربلا تشبیه کرد. وی با اشاره به فرا رسیدن ماه محرم و آغاز سال جدید هجری قمری گفت: حوادثی که در کربلا رخ داده بود، این بار توسط نیروهای رژیم صهیونیستی در نوار غزه تکرار می شود.»[1]
هشداری که باید جدی گرفت
خداوند در سوره آل عمران بعد از هشدار به مسلمانان در زمینه اعتماد به غیر مسلمین می فرماید: «لا يَأْلُونَكُمْ خَبالاً وَدُّوا ما عَنِتُّم‏؛ آنان از هيچ توطئه و فسادى درباره شما كوتاهى نمى‏ كنند؛ شدت گرفتارى و رنج و زيان شما را دوست دارند.» [2] در این آیه، خداوند به مسلمان هشدار می دهد که حتی در صورت ایجاد دوستی با غیر مسلمین و دشمان اسلام، آنها از دشمنی شما دست بر نمی دارند و به صورتهای مختلف، سعی در تخریب شما دارند.
متاسفانه در اثر دوستی و اعتماد مسلمین به دشمنان اسلام، روز به روز قدرت مسلمانان در نظر آنها کمرنگ شده و دست تجاوز خود را به حقوق مسلمانان در اقصی نقاط  دنیا  دراز می کنند. جنگ رژیم صهیونیستی علیه نوار غزه و دولت قانونی آن(ظاهرا جنگ 50 روزه بود) که در محرم سالهای قبل و با انفعال و سکوت کشورهای مسلمان منطقه همراه شد، نمونه ای از تجاوزات دشمنان اسلام به حقوق مسلمانان بود.  تجاوزات این روزهای ارتش و بوداییان افراطی میانمار، به مسلمانان مظلوم آن کشور، در آستانه ماه محرم،  نمونه ای دیگر از تجاوزات دشمنان اسلام به حقوق مسلمانان است.
دستی پلید در دو بحران
هنگامی قضیه جالب تر می شود که بدانیم بین جنگ و کشتار غزه و کشتار مسلمانان میانمار، علاوه بر اشتراک در ماه محرم، نقطه اشتراک دیگری هم وجود دارد، و آن نقطه، دست داشتن رژیم صهیونیستی در این بحران است. «حکومت میانمار، قراردادی با شرکت صهیونیستیِ متخصص در برگزاری دوره های آموزش نظامی و امنیتی، امضا کرده که به موجب آن، این شرکت آموزش نیروهای ویژه ارتش و نیروهای مسلح کشور میانمار در ایالت «آراکان» را برعهده دارد، ایالتی که شاهد وحشیانه ترین و خشونت آمیزترین پاکسازی های نژادی علیه مسلمانان این ایالت بوده است.» و در ادامه این گزارش می خوانیم: «سال ۱۹۵۵ میلادی شاهد سفر «یونو»، نخست وزیر وقت میانمار به «تل آویو» هستیم تا اولین سفر یک رهبر آسیایی به سرزمین اشغالی در تاریخ کشورهای این منطقه باشد، در عرصه منطقه ای و در حوزه سیاسی یو نو(مقام میانماری) تلاش های گسترده ای  را آغاز کرد تا زمینه مشارکت رژیم صهیونیستی در کنفرانس بین المللی باندونگ را فراهم کند، که قرار بود با حضور ۲۹ کشور آفریقایی و آسیایی در کشور اندونزی برگزار شود و بعدها پیش زمینه شکل گیری «جنبش عدم تعهد» را فراهم کرد. اما تمام تلاش ها و اقدامات یو نو از بیم تحریم و قطع مناسبات سیاسی و روابط دیپلماتیک کشورهای عربی با کشور میانمار با شکست مواجه شدند.»[3]
حلقه مفقوده ای به نام واکنش مثبت اسلامی
در بند اخیر این مقاله، به نکته ی خیلی مهمی اشاره شده است و آن، ناکام شدن نقشه های مقامات میانمار از ترس قطع روابط کشورهای عربی با این کشور است. چرا اکنون دولت میانمار بدون هیچ واهمه و کمترین مانعی، رابطه خود را با رژیم صهیونیستی برای کشتار مسلمانان، مستحکم و مستحکم تر می کند؟ آیا کشورهای اسلامی و مخصوصا عربی، نمی توانند از طریق فشار اقتصادی و فشار دیپلماتیک بر میانمار، آن کشور را از تجاوز به حقوق مسلمانان بازدارند؟
واقعیت این است که سکوت و انفعال کشورهای اسلامی، کفه ی ترازو را به نفع دشمنان اسلام، سنگین کرده است. «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِنْ تُطيعُوا الَّذينَ كَفَرُوا يَرُدُّوكُمْ عَلى‏ أَعْقابِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خاسِرينَ‏؛ اى اهل ايمان! اگر از كافران فرمان بريد، شما را به [عقايد و روش‏هاى كافرانه‏] گذشتگانتان بازمى‏ گردانند، در نتيجه زيانكار خواهيد شد.»[4] وقتی که کشورهای اسلامی، آنچنان که باید و شاید در قضیه میانمار دخالت نمی کنند، و حتی از برخی کشورهای غیر مسلمان نیز منفعل تر هستند، آیا این را باید در جهت همسویی با دشمنان اسلام و راضی نگاه داشتن آنها ندانیم؟ هر چه باشد به نفع دشمنان اسلام و قرآن از جمله رژیم سفاک صهیونیستی است.
یک نکته قابل تامل: می دانیم که میدان کربلا صحنه رویارویی حق و باطل بود، این تقابل در همه زمان ها و مکان ها وجود دارد. رویارویی ارتش و بوداییان افراطی میانمار با مسلمانان این کشور، تقابل حق و باطل است. تقابلی که مداحان و سخنرانان مذهبی، نباید از آن غافل شوند.

پی نوشت:
1ــ کلیک کنید
2ــ آیه 118 آل عمران
3ــ کلیک کنید
4ــ آیه 149آل عمران